(...) Ik zit hier ontzettend mee, want als hij het heeft is er 50 procent kans d...

Ik heb nu al geruime tijd een relatie met mijn vriend. De laatste tijd twijfel ik veel over onze relatie i.v.m. het volgende: Het is namelijk het geval dat ze bij hem thuis een spierziekte hebben (erfelijk). De kans dat hij het ook heeft is behoorlijk aanwezig, mede omdat wij al symptomen signaleren die bij de ziekte horen. Hij wil zich er niet op laten testen, omdat hij bang is dat hij dan geen leven meer heeft. Ik zit hier ontzettend mee, want als hij het heeft is er 50 procent kans dat eventuele kinderen die ziekte ook krijgen. Ik vraag me maar steeds af of het dan verantwoord is om de relatie verder voort te zetten, omdat kinderen het weer in een ergere vorm krijgen. Helaas staat hij er niet voor open en als hij er dan over praat, zegt hij: waarom heb ik zeer waarschijnlijk die ziekte? Ga maar weg naar een gezonde vriend. Dit doet zo ontzettend veel pijn. Wat betreft de liefde tot elkaar; die is zeker aanwezig; in dat opzicht heb ik ook geen twijfels! Mijn vraag is hierbij ook: wat is wijsheid? Moet ik inderdaad de relatie hierom verbreken? Graag uw antwoord.

Wat ontzettend moeilijk voor je. Het is niet niks als één van beiden een ernstige spierziekte heeft en dan dat er ook nog een kans is van 50 procent dat de kinderen het dan zullen hebben. Ik vind het niet fair van je vriend om het zo af te doen en dan te zeggen “Ga maar weg naar een gezonde vriend.” Dat wil zeggen dat jij het dus maar alleen moet zien op te knappen, dat jij het helemaal maar alleen moet zien uit te zoeken. Dan wordt het dus helemaal jouw probleem. En als je er dan later mee geconfronteerd wordt, zou hij ook nog kunnen zeggen: “Had je maar niet met me moeten trouwen.”

De problemen zijn te groot om daar zo mee om te gaan. Ik vind echt dat je vriend het met jou moet doorspreken en moet beseffen hoe moeilijk dat voor je is, en natuurlijk ook voor hemzelf. Ik vind dat hij het met jou samen eerlijk onder ogen moet zien en over de consequenties met je moet praten. Je zou ook contact kunnen opnemen met een genetisch centrum. Daar werken ook maatschappelijk werkers die alle gevolgen van deze ziekte met het stel kunnen doorspreken.

Alie Hoek-van Kooten