(...) Hoe komt het dat de enige jongen met wie ik goed contact heb, de enige vri...
Ds. J. Noordam / Geen reacties
03-12-2007, 00:00
Vraag
Ik ben een jonge vrouw en een goede vriend van mij (eigenlijk de enige jongen met wie ik goed contact heb en goed kan praten) heeft mij verteld dat hij ontdekt heeft homoseksuele gevoelens te hebben. Ik heb het hier op de een of andere manier heel moeilijk mee. Ik lijd mee met hem, omdat ik zijn enorme worsteling zie, maar ik vind het ook moeilijk voor mezelf en ben zelf ook aan het twijfelen geraakt. Hoe komt het dat de enige jongen met wie ik goed contact heb, de enige vriend die ik heb (naast vriendinnen) een homofiele gerichtheid heeft? Zegt dat iets over mij? En hoe komt het dat ik (terwijl ik 25 ben) nog nooit verliefd ben geweest op een jongen? (ook niet op een meisje). Ik heb wel gevoelens gehad voor oudere mannen, maar dan volgens mij meer uit het zoeken naar een soort vaderfiguur, dan een verliefdheid.
Antwoord
Beste vraagstelster,
Bedankt voor je fijngevoelige en kwetsbare vragen. Laat ik eerst beginnen op jouw eigen vragen te reageren en vervolgens op wat je schrijft over deze goede vriend.
Allereerst ben ik heel erg blij dat je zo begrijpend en invoelend op zijn ‘coming-out’ hebt gereageerd. Zijn ontboezeming had juist ook verwijdering tussen jullie kunnen brengen. Gelukkig is het tegendeel het geval. Ik heb zelf de indruk dat het jullie vriendschap heeft versterkt. Dat is winst voor jou en ook zeker voor hem. Dat zijn openlijk spreken tegenover jou over zijn (homo)seksuele gevoelens bij jou de vraag oproept: “Maar zit dat nu bij mij?”, is ook erg logisch. Toch zou ik mij daar in wat je over je zelf schrijft niet zulke zorgen over maken, hoor!
Als je vraagt “Hoe komt het dat ik (terwijl ik 25 ben) nog nooit verliefd ben geweest op een jongen?”, kan ik daar op afstand natuurlijk geen antwoord op geven. Ik ken jou niet en een persoonlijk gesprek is via Refoweb helaas niet mogelijk. Om twee redenen heb ik daar wel het volste vertrouwen in. Dat jij niet iemand bent die gauw verliefd wordt op een jonge man en snel vlinders in de buik hebt, zou ik maar niet als een minpunt zien. Juist als pastor zie ik het vaak misgaan bij jonge mensen die hevig verliefd aan een verkering beginnen, daarbij erg gefixeerd op het uiterlijk zijn, maar als de verliefdheid overgaat tot hun schrik ontdekken dat er geen wezenlijke innerlijke band is die hen samenbindt. Zo gaan niet alleen verkeringen uit, maar wat veel erger is, lopen ook veel huwelijken op de klippen.
Het contact dat je beschrijft met deze jonge man geeft aan dat je wel degelijk instaat bent om een sterke vertrouwensband met iemand van het andere geslacht op te bouwen en dat is niet alleen heel mooi, maar ook heel wezenlijk voor een vaste relatie in de toekomst. Daar ligt, denk ik, juist jouw sterke kant. Ook al zal deze vriendschap, vanwege zijn homoseksuele gevoelens, niet op een relatie uit kunnen lopen (en ik wil deze jonge man ten sterkste afraden in een huwelijk ‘te vluchten’!), deze gebeurtenissen zullen jou heel veel leren om in een toekomstige relatie met een vriend en aanstaande echtgenoot over diepere gevoelens en emoties te kunnen praten. Daarnaast dat je ook eerlijk van je zelf weet, dat gevoelens voor oudere mannen in het verleden meer met het zoeken van een vaderfiguur samenhingen dan met liefde is pure winst. Het kan jou behoeden voor een verkeerde beslissing. Wees altijd eerlijk naar jezelf en naar de ander, dat zou ik vooral tegen je willen zeggen. En verder -en dat weet je vast wel- mag het zoeken van een gelovige(!) levenspartner een zaak van gebed zijn. De Heere weet welke man het beste bij jou past. Hij kent jou diepste verlangens. Het bidden om een levenspartner van het andere geslacht is een zaak die de Heere behaagt. Hij heeft de mens twee-zaam geschapen. Hij heeft het ook zo bedoeld!
Graag wil ik hier ook enkele dingen tegen je vriend zeggen. Laat hem deze reactie van mijn kant ook maar rustig lezen. Waar ik wel nieuwsgierig naar zou zijn is: ben jij de enige tegenover wie hij zich over zijn homofiele gevoelens heeft uitgelaten? Is dit een geheim dat slechts jullie samen delen, vanwege jullie sterke vertrouwensband? Of zijn er ook anderen wie hij hierover in vertrouwen kan nemen? Je schrijft heel duidelijk dat je meelijdt omdat je hem zo met zijn gevoelens ziet worstelen. Juist daarom zou het goed zijn als er meer betrokken mensen om hem heen zouden staan. Durft hij zijn predikant of (jeugd)ouderling hierover te praten? Gezien de enorme worsteling die je beschrijft kan het ook raadzaam zijn om contact te zoeken met een positief-christelijke hulpverlener, met kennis van zaken rond homofilie. De ervaring van de christelijke hulpverlening leert dat homofiele gevoelens vaak samenhangen met andere zaken die in het leven van jonge mensen zijn scheef gegroeid. Ik weet dat jongeren met homofiele gevoelens vaak heel erg opzien tegen een traject van de hulpverlening, maar het kan daarentegen hen heel erg helpen om meer zicht te krijgen op de persoon wie ze zijn en de (meerdere) dingen in hun leven waarmee ze worstelen.
Tegen jou als vragenstelster kan ik alleen maar zeggen: Blijf deze goede vriend steunen waar mogelijk is! Maar probeer ook te voorkomen dat zijn problemen jouw problemen worden. Juist om naast hem te kunnen blijven staan, moet jij ook een gezonde afstand tot zijn worstelingen kunnen nemen. Anders gaan jullie er beide aan onder door en dat kan en mag beslist niet gebeuren!
Ik hoop van harte dat j(ulli)e hier iets mee kunt (kunnen). Als je betrokken vriend op dit antwoord in mijn richting zou wil reageren, dan nodig ik hem daartoe zelfs hartelijk uit. Via Refoweb kan dat namelijk anoniem. Niet alleen hij zelf, maar ook andere trouwe bezoekers van Refoweb die worstelen met dezelfde vragen, zouden er mee geholpen kunnen worden.
Ik wens jullie beide dan ook van harte Gods genade toe en heel veel wijsheid van Zijn Heilige Geest!
Met een hartelijke broedergroet,
Ds. J. Noordam, Drachten
Bedankt voor je fijngevoelige en kwetsbare vragen. Laat ik eerst beginnen op jouw eigen vragen te reageren en vervolgens op wat je schrijft over deze goede vriend.
Allereerst ben ik heel erg blij dat je zo begrijpend en invoelend op zijn ‘coming-out’ hebt gereageerd. Zijn ontboezeming had juist ook verwijdering tussen jullie kunnen brengen. Gelukkig is het tegendeel het geval. Ik heb zelf de indruk dat het jullie vriendschap heeft versterkt. Dat is winst voor jou en ook zeker voor hem. Dat zijn openlijk spreken tegenover jou over zijn (homo)seksuele gevoelens bij jou de vraag oproept: “Maar zit dat nu bij mij?”, is ook erg logisch. Toch zou ik mij daar in wat je over je zelf schrijft niet zulke zorgen over maken, hoor!
Als je vraagt “Hoe komt het dat ik (terwijl ik 25 ben) nog nooit verliefd ben geweest op een jongen?”, kan ik daar op afstand natuurlijk geen antwoord op geven. Ik ken jou niet en een persoonlijk gesprek is via Refoweb helaas niet mogelijk. Om twee redenen heb ik daar wel het volste vertrouwen in. Dat jij niet iemand bent die gauw verliefd wordt op een jonge man en snel vlinders in de buik hebt, zou ik maar niet als een minpunt zien. Juist als pastor zie ik het vaak misgaan bij jonge mensen die hevig verliefd aan een verkering beginnen, daarbij erg gefixeerd op het uiterlijk zijn, maar als de verliefdheid overgaat tot hun schrik ontdekken dat er geen wezenlijke innerlijke band is die hen samenbindt. Zo gaan niet alleen verkeringen uit, maar wat veel erger is, lopen ook veel huwelijken op de klippen.
Het contact dat je beschrijft met deze jonge man geeft aan dat je wel degelijk instaat bent om een sterke vertrouwensband met iemand van het andere geslacht op te bouwen en dat is niet alleen heel mooi, maar ook heel wezenlijk voor een vaste relatie in de toekomst. Daar ligt, denk ik, juist jouw sterke kant. Ook al zal deze vriendschap, vanwege zijn homoseksuele gevoelens, niet op een relatie uit kunnen lopen (en ik wil deze jonge man ten sterkste afraden in een huwelijk ‘te vluchten’!), deze gebeurtenissen zullen jou heel veel leren om in een toekomstige relatie met een vriend en aanstaande echtgenoot over diepere gevoelens en emoties te kunnen praten. Daarnaast dat je ook eerlijk van je zelf weet, dat gevoelens voor oudere mannen in het verleden meer met het zoeken van een vaderfiguur samenhingen dan met liefde is pure winst. Het kan jou behoeden voor een verkeerde beslissing. Wees altijd eerlijk naar jezelf en naar de ander, dat zou ik vooral tegen je willen zeggen. En verder -en dat weet je vast wel- mag het zoeken van een gelovige(!) levenspartner een zaak van gebed zijn. De Heere weet welke man het beste bij jou past. Hij kent jou diepste verlangens. Het bidden om een levenspartner van het andere geslacht is een zaak die de Heere behaagt. Hij heeft de mens twee-zaam geschapen. Hij heeft het ook zo bedoeld!
Graag wil ik hier ook enkele dingen tegen je vriend zeggen. Laat hem deze reactie van mijn kant ook maar rustig lezen. Waar ik wel nieuwsgierig naar zou zijn is: ben jij de enige tegenover wie hij zich over zijn homofiele gevoelens heeft uitgelaten? Is dit een geheim dat slechts jullie samen delen, vanwege jullie sterke vertrouwensband? Of zijn er ook anderen wie hij hierover in vertrouwen kan nemen? Je schrijft heel duidelijk dat je meelijdt omdat je hem zo met zijn gevoelens ziet worstelen. Juist daarom zou het goed zijn als er meer betrokken mensen om hem heen zouden staan. Durft hij zijn predikant of (jeugd)ouderling hierover te praten? Gezien de enorme worsteling die je beschrijft kan het ook raadzaam zijn om contact te zoeken met een positief-christelijke hulpverlener, met kennis van zaken rond homofilie. De ervaring van de christelijke hulpverlening leert dat homofiele gevoelens vaak samenhangen met andere zaken die in het leven van jonge mensen zijn scheef gegroeid. Ik weet dat jongeren met homofiele gevoelens vaak heel erg opzien tegen een traject van de hulpverlening, maar het kan daarentegen hen heel erg helpen om meer zicht te krijgen op de persoon wie ze zijn en de (meerdere) dingen in hun leven waarmee ze worstelen.
Tegen jou als vragenstelster kan ik alleen maar zeggen: Blijf deze goede vriend steunen waar mogelijk is! Maar probeer ook te voorkomen dat zijn problemen jouw problemen worden. Juist om naast hem te kunnen blijven staan, moet jij ook een gezonde afstand tot zijn worstelingen kunnen nemen. Anders gaan jullie er beide aan onder door en dat kan en mag beslist niet gebeuren!
Ik hoop van harte dat j(ulli)e hier iets mee kunt (kunnen). Als je betrokken vriend op dit antwoord in mijn richting zou wil reageren, dan nodig ik hem daartoe zelfs hartelijk uit. Via Refoweb kan dat namelijk anoniem. Niet alleen hij zelf, maar ook andere trouwe bezoekers van Refoweb die worstelen met dezelfde vragen, zouden er mee geholpen kunnen worden.
Ik wens jullie beide dan ook van harte Gods genade toe en heel veel wijsheid van Zijn Heilige Geest!
Met een hartelijke broedergroet,
Ds. J. Noordam, Drachten
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J. Noordam
- Geboortedatum:11-09-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:-
- Status:Inactief
16 artikelen
Bijzonderheden:
EmeritusDit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
