Refocafés

Wat vind u van zogenaamde refocafés (Nijkerk, Rhenen, Gorinchem, Wezep)? Is het verantwoord om hier de vrijdag-, en of zaterdagavonden door te brengen?

Beste refocafé-gangers,
 
Ik was van 1992 tot 1998 predikant in Wezep. Daar is het  refocafé Coelenhage met een wijde uitstraling tot in Twente toe. Want ik weet dat ook bijvoorbeeld vanuit Vriezenveen (waar mijn familie vandaan komt) jongeren wel eens een uitstapje doen naar Wezep. Wat ik daarvan vind? Ik heb niet dezelfde mening als al die mensen die er schande van spreken omdat er -lijkt het- alleen maar gezopen wordt en omdat het als meidenmarkt fungeert. De lui die er soms het hardst op mopperen waren vroeger in hun jeugd geen haar beter of knepen de katjes in het donker. Ik snap het best dat refojongeren op zaterdagavond een groepsverzamelpunt zoeken. Want voor jongeren is een groep heel erg belangrijk. Soms te belangrijk, want ze laten zich ook meeslepen door de groep als die de grenzen die God gebiedt overschrijdt.

Maar je bent op zoek naar gezelligheid, warmte, even eruit zijn, klieren, leuke jongens of leuke meiden zien. Wie weet raak je bevriend met iemand die je partner wordt. Wat is daar mis mee? Niets toch. Goede ontspanning vinden is moeilijk. En als je doordeweeks keihard werkt dan heb je zaterdags niet veel creativiteit meer om zelf nog iets leuks ervan te maken. Dan wil je vermaakt worden. Risico: je giet je vol met eten en drinken, omdat er eigenlijk een grote leegte in je leven is. Onze cultuur is een luchtballon-cultuur. Het lijkt vet dik, maar het is lucht. Eén prikje en plof... Schade lijden we aan onze ziel.

En dat is niet alleen een probleem voor jullie, maar ook voor jullie ouders. Lucht en leegte alom, die opgevuld wordt met surrogaat, wat nooit verzadigen kan. Je houdt je aan bepaalde codes. Wellicht lukt het om de regel: 's avonds een vent, 's morgens een vent toe te passen. Je zit dus zondagsmorgens in de kerk. Wel wat duf, maar je zit er dan toch. Of je slaapt uit en gaat 's avonds. Toch wel aardig dat er op zondag twee kansen zijn. Maar het grootste probleem is niet waar je zaterdagsavonds zit, maar wat die kerkdienst op zondag je doet. En dat is eerlijk gezegd niet veel of helemaal niets. Dat is mijns inziens het grootste probleem van onze refo- sub-cultuur: we wandelen niet met God.
 
Maar ik weet dat sommigen (of misschien wel velen?) ten diepste verlangen naar echt contact met God; verlangen naar oprechte ervaring dat de Bijbel het meest toffe boek is; naar diepe vriendschap die veel meer is dan seks; naar het niet wegvluchten voor wie je zelf bent; naar volwassenheid en verantwoordelijkheid kunnen dragen; naar het niet alleen opsouperen van je geld voor je eigen pleziertjes, maar ook wat over hebben voor de zending, voor de vele kansarmen, die in een maand minder verdienen dan jij in een avond soms opmaakt en toch een heel gezin ervan moeten voeden...
 
Ik hou van jullie. Ik zou nog minder hoop hebben voor Nederland als jullie er niet waren. Ik hoop en bid dat jullie iets van de diepe betekenis van Kerst zullen ontdekken. Ik hoop dat het geen taboe is om op refocafé- avonden over het geloof te praten. Zonder geloof in Christus heb je geen leven, ook al maak je een heleboel leven.
 
A Dios!

Ds. L. W. Smelt, Dorpskerk De Bilt

Dit artikel is beantwoord door

Ds. L.W. Smelt

• Geboortedatum:
  01-06-1954
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Bodegraven
• Status:
  Inactief

46 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven