De coronacrisis zorgde ervoor dat er ruim 4 maanden verstreken zonder een bijeenkomst van de Kom Ook groep. Een unicum in het bijna 30-jarig bestaan van de christelijke jongerenavond. Afgelopen zaterdag 11 juli was het eindelijk weer zo ver. Dominee van Binsbergen sprak over het thema ‘Laten wij eens wat meer ontevreden zijn’. Een onderwerp dat enkele collega’s van hem de wenkbrauwen deed fronsen…
Toch vind je dit in de bijbel veel vaker dan je voor mogelijk houdt, vertelt de predikant van de Hersteld Hervormde Gemeente Schoonrewoerd. Dat is dan een heilige ontevredenheid. Psalm 123 is er een voorbeeld van: “Wij zijn de verachting veel te zat. Van de spot van de zorgelozen, de verachting van de hoogmoedigen”. En dan is de vraag: kennen wij daar iets van?
Daar komt ook nog een geestelijke component bij vanuit de band met de Heere. Dat je denkt: Wat moet dit voor de almachtige God zijn? Dit is toch ver bezijden het doel waarvoor wij geschapen zijn? Dat je verlangt naar het moment waarop God terug zal komen op aarde en er gerechtigheid zal zijn.
De dominee haalde ook het dierenleed aan dat een gevolg is van de zonde. Zo zag hij als jonge predikant eens een boer huilen bij zijn dode kalfje. En dat was niet omdat hij zo gehecht was aan het beestje. Hij voelde zijn eigen aandeel in het sterven van het dier. Bij een dierentuinbezoekje met de familie van Binsbergen doorzag hij ineens de onnatuurlijkheid van die grote glazen wand tussen zijn zoontje en een tijger. Ook iets dat God niet zo bedoeld heeft in zijn goede schepping. Iedere stap in de dierentuin is zo ver weg bij wat God heeft gewild. Ook deze schepselen kijken reikhalzend uit naar de wederkomst van Christus. Dan is hun zuchten voorbij (Romeinen 8).
Is er ook dat zuchten van ons christenen als alles wél lekker z’n gangetje gaat op deze aarde? Als het goed is, is dat inderdaad zo, volgens Paulus. “Ook wij zelf zuchten heilig ontevreden”, schrijft hij. “Wie zal mij verlossen van het lichaam dezes doods?” Daar hoef je dus geen rimpelig gezicht of een rollator voor te hebben.
Een heilige ontevredenheid bij een gelovige is er tevens over het over overblijfsel van de zonde in ons. Zoals man en vrouw elkaar steeds beter leren kennen in het huwelijk, zo leer je in je relatie met de Heere Jezus je zondige natuur steeds beter kennen. En dat doet pijn. En dan is het soms heel verleidelijk om aan de slag te gaan met cursussen als ‘10 tips in navolging van Christus’ of ‘in 5 stappen heiliger leven’. Maar het gevaar is groot dat je denkt dat je het wel onder de knie krijgt. Nee, nooit. Dit misverstand is ook een reden van die enorme geloofsonzekerheid, aldus de HHK-voorganger.
Terwijl juist die hoop en “verwachting van de aanneming tot kinderen” (Romeinen 8: 23) ervoor zorgt dat wij heilig verontwaardigd en ontevreden zijn en het niet kunnen uithouden op deze wereld.
Ds. van Binsbergen raadt aan om bij jezelf te rade te gaan na het openen van deze bijbelgedeelten. Waar het woord open is gegaan, zelfs via een gebrekkig mens, kán die heilige ontevredenheid ontstaan. Als ik rust vind voor mijn ziel heb ik ook de onrust totdat ik thuis ben. Als je op basis van geloof kunt zeggen: “Ik heb het zelf uit Zijn mond gehoord…Christus is mijn Zaligmaker”, dan kun je verwonderd over een begraafplaats wandelen en begrijpen wat er op sommige grafstenen staat: 'Hier ligt een ontevreden mens te wachten op de komst van Christus'.
