Speciaal voor degenen die erg tegen de nachten op kunnen zien, wil ik dit stukje schrijven. En daarnaast ook voor degenen die niet kunnen begrijpen dat iemand tegen de nachten op kan zien. Misschien speelt angst voor de nacht nu nog geen rol in je leven, maar krijg je er later mee te maken. Misschien krijg je er zelf nooit mee te maken, maar ken je toch mensen in je omgeving die deze angst wél hebben.
Wat kunnen er tal van redenen zijn waarom de nacht zowel letterlijk als figuurlijk als duisternis ervaren kan worden. De stilte van de nacht kan beangstigen. Het bedenken dat zovele mensen slapen, en jijzelf wakker ligt met tobberijen, is ook niet vreugdevol. Het hebben op zich, van tobberijen, is ook een bron van onrust, die je berooft van de onontbeerlijke rust.
Wakker liggen helpt niet. Wakker liggen lost niets op. Het kan wél zijn dat je tijdens je wakker liggen je ziel uitstort voor de Heere. Hem aanloopt als een waterstroom. Tot wie zou je ook anders heengaan? Hij is Degene, Die de vorst der duisternis heeft overwonnen. Die duivelse duivel, die je zo geweldig plagen kan, juist ook in de nachten. Ga maar zingen, met David mee. David wist ook van donkere nachten. Maar, schrijft hij, als hij het heeft over de alomtegenwoordigheid van God: Indien ik zeide: De duisternis zal mij immers bedekken, dan is de nacht een licht om mij. Wonderlijke paradox.
'k Zal dan gedurig bij U zijn.
In ál mijn
noden,
angst
en pijn.
'k Zal Zijn lof, zélfs in de nacht, zingen daar ik Hém verwacht. In de diepe, inktzwarte nachten van ons leven, is voor God alles helder als het licht. Hij kent jouw duizend zorgen, je duizend noden die je angstvallig hart kwellen. Hij kent ook Zijn tegenstander - en heeft hem overwonnen. Zul je moed houden?
In de stilte van de nachten kun je ook God tot je ziel laten spreken. In de Bijbel lezen we regelmatig dat de Heere juist in de nacht spreekt tot mensen. Zeg het maar tot Hem: Met mijn ziel heb ik U begeerd in de nacht.
Het kan zijn dat je te kampen hebt met een depressie, een zware depressie misschien. Stormen kunnen er door je leven gaan en je kunt gekweld worden door grote treurnis. Hoe aangrijpend. Mag ik naast je komen zitten en luisteren naar je verhalen? Wil je ze in mijn handen leggen, zodat ik die gevouwen kan opheffen tot God? Ook al kom ik misschien niet letterlijk naast je zitten, ik bid wél voor je. En Gód is er altijd en Hij heeft onuitsprekelijk veel geduld om naar je verhaal vol pijn te luisteren. Spreek je verdriet uit, schrei het uit. Je wanhoop, je ontreddering. Weet dat God áltijd hoort. Weet ook dat God mensen heeft gegeven op deze aarde om méde-mens te zijn. Om elkaars lasten te dragen.
Bid ook met elkaar. Zoek mensen op die met je willen bidden. Voor je willen bidden. Zodat in Jezus' Naam de macht van de duisternis gebroken wordt. Dan moet zelfs de sluwe satan wijken. God hééft het beloofd: "Roep Mij aan in de dag der benauwdheid: Ik zál er u uithelpen, en gij zult Mij eren." Zou Hij het zeggen en niet doen? Spreken en niet bestendig maken? Dat kan nooit! Hij houdt áltijd Zijn Woord. Graag wil ik je daarmee bemoedigen. Hóé diep je ook weg zit, de Heere kan áltijd bij jou!
God kan je volkómen genezen! Lees maar eens het gedeelte in Lukas 4 (de verzen 16-20), waarin de Heere Jezus Zijn eerste preek houdt in de synagoge. Lees hoe Hij daar een gedeelte uit Jesaja 61 voorleest, waarin het onder meer gaat over de genezing aan hen die gebroken van hart zijn. Waarin de gevangenen loslating wordt gepredikt. En dáárom kwam de Heere Jezus naar deze aarde. Met déze boodschap begon Hij Zijn drie jaar durende verkondiging. En de preek die na dit schriftgedeelte volgde? We lezen slechts één zin: "Heden is deze Schrift in uw oren vervuld." Is 't niet prachtig? Is het niet te mooi om waar te zijn? Maar - het ís waar! Ga naar Jezus, ook om genezing van psychische ziekten. Voor Hém is dat niet moeilijk! Hij is gisteren en heden Dezelfde, en tot in álle eeuwigheid. Grote God, dánk U wel!
Misschien ben jij iemand die gezegend is met een stabiele geest. Depressies zijn je onbekend, of misschien heb je de depressie achter je mogen laten. Mag ik je dan vragen om er te zíjn voor de ander, die een onzichtbare, maar zware last met zich meedraagt? De eenzaamheid in dit worstelen kan groot zijn. Misschien weet je niet veel te zeggen, maar je "er zíjn" bij de ander, kan al zo verlichtend zijn. Laat merken dat je om die persoon geeft. Bid om wijsheid en om tot een zegen gesteld te mogen worden.
Wie je dan ook bent, wat je dan ook meezeult: wat wens ik je van harte een gezégende nachtrust toe!
