(...) Moet ik kiezen voor mijn vriend of voor de weeskinderen in Uganda in hun u...

Ik heb twee jaar verkering en we zien onze toekomst nogal anders... Mijn grootste droom is om naar Uganda te gaan en daar in een kindertehuis te gaan werken. Maar hij is meer zo van geld storten en dat is genoeg, maar ik ben er van overtuigd dat liefde zo belangrijk is bij een zich ontwikkelend kind. We praten er veel over en hij zegt dat hij ook echt een kind wil adopteren (wat ik ook zeker wil!). Maar nu hoorde ik pas dat er een grote kans is dat je over een jaar of tien geen kinderen meer kunt adopteren. En, het klinkt misschien raar, maar mijn leven zal voor mijn gevoel nooit compleet zijn zonder dat ik een kind van een 'nobody' naar een 'somebody' heb kunnen helpen maken. Ik adopteer financieel een kindje, maar dit kindje kan ik niet de liefde geven die het nodig heeft. Ik weet echt niet wat ik moet doen. Moet ik kiezen voor mijn vriend of voor de weeskinderen in Uganda in hun uitzichtloze situatie? Help me alstublieft.

Wat een probleem en wat een vraag aan mij. Jij zou zo naar Uganda willen om die arme hulpeloze en zonder liefde opgroeiende kinderen te helpen, te verzorgen, en ze je liefde te geven. Een nobel streven en het is ook je grote droom. Er is gebrek aan vrouwen die met hun hart dit werk willen doen. Is het jouw roeping? Weet je dat de Heere je dit werk opdraagt? Je er voor roept? Heb je Gods raad hierin gevraagd?
 
Misschien heb je dat gedaan, wat ik van harte hoop, maar je schrijft er niet over. Je vriend heeft niet zo de behoefte om met je mee te gaan naar Uganda, een donatie kan ook, vindt hij. Ja, liefde is net zo belangrijk als eten voor een kind. Je hebt helemaal gelijk. Een kind heeft liefde nodig in zijn jonge leventje, wil het straks ook liefde kunnen geven, wil het geestelijk gezond opgroeien. Wat moet je er mee. Wel wil je vriend later een kind adopteren en jij helemaal, want zonder een kind te adopteren is jou leven niet compleet.

Maar wat is Gods weg daarin, lieve kind? Heeft Hij je een bewogen hart gegeven om naar Uganda te gaan? Is je hart brandende om die kindertjes ook bij Jezus te brengen, zoals de moeders in Marcus 10? Ik kan je een beetje aanvoelen, ik werk met mijn man in Peru, ook onder Indianenstammen. Dan zie ik al die kindertjes. Ook kinderen zonder ouders en kindertjes die van Jezus nooit gehoord hebben en dan brandt mijn hart van liefde voor die kinderen. Van bewogenheid om hen van Jezus te vertellen... om ze een beetje liefde te geven.

Je hebt gehoord dat straks adopteren niet meer zal kunnen en wat moet je doen? Dat kan ik niet zeggen. Ik kan je één ding aanraden. Je handen vouwen en je knieën buigen en als de weg voor jou Uganda is... dan gaan. Met de Heere gaan. En nu met je vriend praten en samen bidden. Vraag samen om wijsheid en vraag samen of de Heere antwoord op jullie vragen wil geven. Misschien geeft de Heere je vriend ook liefde voor die kinderen daar in Uganda. Gods wegen zijn zo wonderlijk. Lees ook samen over dat werk in Uganda, verdiep je er samen in. Misschien ken je iemand die daar ook werkt en zou het goed zijn om met elkaar van gedachten te wisselen.

Ik hoop van harte dat God jullie bij de hand zal nemen en leiden. Soms gaan wegen uit elkaar en is Jezus volgen naar de "minsten" van Hem een weg van strijd, dat weet ik, maar ook een weg vol vreugde. De Heere zegene je in deze worsteling. Al wat je ontbreekt, schenk Ik zo je het Mij smeekt, mild en overvloedig.

Hartelijke groeten,
Mw. N. J. van Dooijeweert

Dit artikel is beantwoord door

N. J. van Dooijeweert-Van der Slikke

• Geboortedatum:
  25-04-1942
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

109 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven