Bijna-doodervaringen

Laatst las ik wat informatie over bijna-doodervaringen (BDE). Een heleboel mensen waren niet gelovig en hebben echte liefde ervaren van God toen ze even dood waren. Ze praten vaak over “een enorme rust en vrede”. Als ze ‘terugkomen’ willen ze vaak weer terug naar die plek waar ze geweest zijn. Is hier een verklaring voor?

Dat 'bijna-doodervaringen' al letters krijgt (BDE) vind ik tekenend. Mensen die engelen zien... Een tunnelervaring met licht aan het eind... Een mooie tuin als de Hof van Eden... Een glanzen witte gestalte.. Soms hoor je zelfs van uittreding (zweven boven je ziekenhuisbed tijdens een hartstilstand) enz...

Mijn persoonlijke visie is dat dit niets anders is dan een ervaring die uit het binnenste van ons onderbewustzijn wordt losgemaakt door een sterke geestelijke en lichamelijke nood, stervensnood en zielsbenauwdheid. Ieder mens heeft 'deep down' een hunkering naar het goede, het zuivere, het mooie. Al dan niet kleur en gestalte gekregen door ervaringen uit dit leven. Ieder mens wil wel als Frodo Bagins 'de Grijze Havens verlaten' en 'de goudglanzende zee' oversteken.
 
Helaas voor ieder die meent hemelse ervaringen te hebben gehad, moeten we stellen, dat een bijna-dood-ervaring niet méér is dan de een weerspiegeling van eigen oerverlangens in het diepste, onderbewuste van onze ziel.
 
Ds. M. F. van Binnendijk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.F. van Binnendijk

• Geboortedatum:
  30-11-1963
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Stadskanaal
• Status:
  Actief

170 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven