Trouwplannen en huwelijksformulier doornemen

Ik ben begonnen met mijn vriendin om het huwelijksformulier door te nemen. Dit omdat wij aardig ver in onze verkering zitten en de gesprekken over het huwelijk serieuzer worden en de stap naar het huwelijk ook dichterbij komt. In het huwelijksformulier lezen we dan ook hoe God het huwelijk ingesteld heeft, wat daarin de rollen van de man en vrouw zijn. Daarin komt naar voren dat de man en vrouw samen één vlees zullen zijn, waarin de man het hoofd en de vrouw het lichaam is. En ze beide respectievelijk hun eigen en gezamenlijke taak/rol hebben. Om zo heilig in het huwelijk te zijn.

Voor de zondeval leefde de mens in harmonie, zo ook in het huwelijk. Na de zondeval, waarin de mens gestraft werd, maar ook de man en vrouw ieder hun eigen straf kregen (de man in het bearbeiden en de vrouw in het kinderen baren). Waarin ook beide posities in het huwelijk nu zo zijn zoals het huwelijksformulier beschrijft. Nu zijn dus mijn vragen (aan iemand van de Gereformeerde Gemeenten):

1. Als enkel Eva gezondigd had in het paradijs en Adam niet, had er dan een zondeval plaats gevonden? Eva viel niet ter plekke dood neer (eer gij daarvan eet zult gij den dood sterven). Naar mijn mening omdat God dat verbond met Adam gesloten had.

2. Kan dit dan ook als reden gezien worden dat in het huwelijk de man boven de vrouw gesteld is? ( indien dit heilig beleefd en geleefd wordt natuurlijk). Want het huwelijksformulier spreekt ook over deze orde tussen Adam en Eva voor de zondeval. Alleen daarbij leefden ze nog in perfecte harmonie. De intentie van de vraag is niet perse om te begrijpen “wat als…" maar meer om te begrijpen wat het huwelijksformulier zegt over de rol van de man en vrouw. Dat staat duidelijk vermeld. Maar toch lees je het al gauw als gezag hebben of boven de ander staan. Ergens denk ik het antwoord wel te weten, namelijk te leven in het huwelijk zoals Christus "de eeuwige bruidegom" en "Zijn gemeente de eeuwige bruid" leven. 

Beste jongeren,

Een mooie periode in je jonge leven wanneer je samen naar een huwelijk toegroeit. Je krijgt van onze God deze tijd om je voor te bereiden op het huwelijk en wat is het dan goed en nuttig om samen het huwelijksformulier door te nemen, maar ook om bij het lezen van het formulier elke keer de Bijbel er  bij te nemen. En beginnen waar God begon. “En God zei: Laat Ons mensen maken, naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis; en dat zij heerschappij hebben over de vissen der zee, en over het gevogelte des hemels, en over het vee, en over de gehele aarde, en over al het kruipend gedierte, dat op de aarde kruipt” (Genesis 1:26). Nooit zullen wij kunnen begrijpen wat God bewoog om mensen te maken. We spreken ook hierin Zijn Woord na: Want uit Hem, en door Hem, en tot Hem zijn alle dingen (Romeinen 11:36). Alles wat God schiep, schiep Hij, opdat het Hem zou loven (Psalm 103). En tot dat doel schiep Hij ook de mens, Zijn pronkjuweel. Dat de mens Hem zou loven en prijzen is Zijn scheppingsdoel. God is liefde en zou God dan een dissonant kunnen scheppen? Een mens die op zichzelf gericht is? Totaal onmogelijk. Begrijp je nu dat Adam verrukt is wanneer God Eva bij hem brengt? Deze Manninne, vrouw, krijg ik van Mijn Schepper, zo weergaloos mooi, om Hem temeer te loven en te prijzen. En God zag al wat Hij gemaakt had, en ziet, het was zeer goed (Genesis 1:31).

Waarom begin ik met Gods goede schepping, alvorens op je vraag in te gaan. Omdat we, wanneer we het over het huwelijk hebben, ons uitgangspunt niet moet zijn de situatie na onze val en onze rebellie tegen onze God; maar ons uitgangspunt moet zijn Gods volmaakte schepping. Alle dissonanten in ons huwelijk kunnen we op onze rekening schrijven. Al het goede in ons huwelijk is Gods onverdiende zorg en trouw.  

Zijn nu man en vrouw gelijk? We luisteren weer naar Gods Woord: En God schiep den mens naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij ze (Genesis 1:27). Mannelijk en vrouwelijk schiep God de mens, het behoort dus bij het naar Gods beeld geschapen zijn. Ook de relatie tussen man en vrouw straalt iets van Gods beeld uit. Al zijn man en vrouw niet gelijk, ze zijn wel gelijkwaardig, omdat ze allebei naar Gods beeld geschapen zijn.

En dat naar Gods beeld geschapen zijn, wordt niet ongedaan gemaakt door onze zondige afval van God. Juist nu moet onze relatie het beeld van God laten zien, hoe geschonden en aangevochten ook. We laten dat zien in onze omgang met elkaar, in een onbaatzuchtige liefde, in het dienen van elkaar in een relatie van liefde, trouw en tederheid, in het één vlees zijn. Dat is nu Gods onbegrijpelijke liefde en wijsheid. Zie je Adam in het paradijs, bezig om de dieren hun naam te geven? Al die dieren zag hij, twee aan twee en hij is nog alleen, zonder hulp. In het hart van Adam komt er verlangen om ook samen te zijn en God gaat dat verlangen vervullen naar Zijn Woord: Ook had de HEERE God gesproken: Het is niet goed, dat de mens alleen zij; Ik zal hem een hulpe maken, die als tegen hem over zij (Genesis 2:18). God bouwt uit de rib van Adam een vrouw, niet zo maar een vrouw, maar de vrouw voor Adam. En Hij bracht haar tot Adam. Dat is Gods scheppingsorde. Al is na de zonde alles ontspoord en ontadeld, Gods orde blijft.

Wanneer je samen het huwelijksformulier leest, kijkt dan zo naar elkaar. Je bent als man alleen, je verlangt naar een relatie, om samen te zijn met je vrouw, als een hulp tegenover je. Niet zomaar een vrouw, maar jouw vrouw, die God bij jou bracht, op het gebed. Je bent als vrouw alleen, je verlangt naar een relatie, om samen te zijn met je man, als een hulp tegenover hem. Niet zomaar een man, maar jouw man, die God bij jou bracht, op het gebed.

God gaf aan Adam zijn vrouw “als hulpe tegenover hem”, een hulp als iemand tegenover hem. Deze uitdrukking heeft al heel wat misverstand opgeroepen. Alsof de vrouw geschapen is om als slavin achter haar man aan te lopen, zijn hulpje die maar één recht heeft, het aanrecht. Als je het zo uitlegt zijn Adam en Eva dan nog gelijkwaardig, want ze zijn beiden toch naar het beeld van God geschapen? Hoe dan wel? Wanneer Adam een gemis ervaart, geeft hij aan dat hem iets ontbreekt, hij is alleen. Al die dieren twee aan twee en hij alleen. Als man alleen is hij incompleet en God ziet dat: het is niet goed dat de mens alleen is. God formeert een vrouw voor Adam, zo een vrouw, die hem compleet maakt. Ze zijn bestemd om elkaar tot een compleet mens te maken. Ze zijn voor elkaar bestemd, op elkaar aangelegd, elkaar aanvullend, elkaar behoevend.  

Maar hoe zit het dan met het huwelijksformulier wat spreekt over de man door God gezet als hoofd van de vrouw, die haar verstandig moet leiden, onderwijzen, troosten en beschermen en ook spreekt over de vrouw, die haar man moet liefhebben, eren en vrezen, hem gehoorzaam zijn in alle dingen, als haar heer. Zijn dit omschrijvingen die het nu nog ‘doen’ bij onze jongeren en ouderen? Kun je daar nog mee uit de voeten? Je zegt het zelf in je vraag: het leest toch al gauw als gezag hebben of boven de ander staan. En dat klinkt toch niet vriendelijk? Zeker niet in onze samenleving. Hoe moeten we het formulier dan lezen en wat is nu de rol van man en vrouw?                                                                           

We lezen samen Efeze 5:22-33:

”Gij vrouwen, weest aan uw eigen mannen onderdanig, zoals aan den Heere; want de man is het hoofd der vrouw, zoals ook Christus het Hoofd der Gemeente is; en Hij is de Behouder des lichaams. Daarom, zoals de gemeente aan Christus onderdanig is, alzo ook de vrouwen aan haar eigen mannen in alles. Gij mannen, hebt uw eigen vrouwen lief, zoals ook Christus de gemeente liefgehad heeft, en Zichzelf voor haar heeft overgegeven; opdat Hij haar heiligen zou, haar gereinigd hebbende met het bad des waters door het Woord; opdat Hij haar Zichzelf heerlijk zou voorstellen, een gemeente, die geen vlek of rimpel heeft, of iets dergelijks, maar dat zij heilig en onberispelijk zou zijn. Alzo zijn de mannen schuldig hun eigen vrouwen lief te hebben als hun eigen lichamen. Die zijn eigen vrouw liefheeft, die heeft zichzelf lief. Want niemand heeft ooit zijn eigen vlees gehaat, maar hij voedt het, en onderhoudt het, gelijkerwijs ook de Heere de Gemeente. Want wij zijn leden van Zijn lichaam, van Zijn vlees en van Zijn benen. Daarom zal een mens zijn vader en moeder verlaten, en zal zijn vrouw aanhangen; en zij twee zullen tot een vlees zijn. Deze verborgenheid is groot; doch ik zeg dit, ziende op Christus en op de gemeente. Zo dan ook gijlieden, elk in het bijzonder, een ieder hebbe zijn eigen vrouw, alzo lief als zichzelf; en de vrouw zie, dat zij den man vreze”

Hier lezen we geen taakverdeling tussen man en vrouw, ook niet welke rol ieder heeft binnen het huwelijk. Hier zien we een vrouw en een man samen knielen voor de Heere. De vrouw wil haar man dienen, onderdanig zijn, gelijk aan de Heere. De man wil zijn vrouw liefhebben, gelijk ook Christus de gemeente liefgehad heeft. En dat niet als gelijken, maar als gelijkwaardigen. De man blijft man en de vrouw blijft vrouw, zoals God het bedoeld heeft. En in dat licht zegt het huwelijksformulier prachtige dingen. Man, luister eens, zul je als hoofd van de vrouw haar verstandig leiden, haar onderwijzen, troosten en beschermen, zoals het hoofd het lichaam regeert, ja zoals Christus het Hoofd, de Wijsheid, Troost en Bijstand van Zijn gemeente is. En u vrouw, luister eens, zul je je wettige man liefhebben, eren en vrezen, ook hem gehoorzaam zijn in alle dingen, die recht en billijk zijn, als uw heer; zoals het lichaam aan het hoofd, en de gemeente aan Christus onderdanig is.

Wat kunnen we nu leren van dit gedeelte uit Efeze 5 binnen een christelijk huwelijk? In de eerste plaats dat we op geen enkele manier de omgang tussen man en vrouw binnen het huwelijk kunnen en mogen vergelijken met de omgangsregels en de gezagsverhoudingen in de maatschappij of zoals binnen bepaalde culturen gangbaar is. Ik denk dat bij de Islam het woord onderdanig binnen het huwelijk heel anders uitgelegd en gepraktiseerd wordt dan in een christelijk huwelijk. Binnen het christelijk huwelijk is het “onderdanig zijn” bepaald door “zoals aan de Heere”. In vers 21 staat het zo mooi omschreven: Elkaar onderdanig zijnde in de vreze Gods. Wanneer je samen het huwelijk in gaat, is dat de grondhouding die jullie relatie in al zijn facetten bepaalt. Vanuit de eigenheid van de man zal hij dat anders invullen dan zijn vrouw en andersom geldt dat ook.                                             

Als man zul je je vrouw beschermen, veiligheid en geborgenheid bieden, ze is bij jou compleet. Je armen om haar heen om haar te troosten. Samen het onderwijs vanuit Gods Woord zoeken, wanneer de huwelijksweg soms moeilijk is. Boven alles je hebt haar lief, zoals je jezelf lief hebt.

Als vrouw zul je je man in alles behulpzaam zijn, hem een thuis bieden, zodat hij graag bij jou is. Je verwacht hem en omringt hem met je zorg. Waarom? Omdat je hem liefhebt, zoals je jezelf liefhebt. Bij jou is je man compleet.

Hoe verschillend de liefdesuitingen van man en vrouw ook kunnen zijn, vergeet nooit dat wat je samen doet het diepst aan elkaar verbindt. Samen bidden jullie, samen huil je en samen zing je. Misschien is dat wel de grootste aanslag op je huwelijk, dat je jezelf eenzaam voelt. Je bent samen en toch ben je eenzaam. Hoe komt dat? Omdat er geen echt geestelijk contact is met elkaar. Je tobt en je kunt jezelf niet uitspreken, je kunt niet je zorg delen. Daarom is het zo nodig dat je de goede gewoonte hebt om samen te bidden, om elkaars zorg bij de Heere te brengen. Zo ben je het meest voor elkaar bestemd en vul je elkaar het meest aan.

Wat ook veel huwelijken onder druk zet, is de haast van onze tijd. We moeten zoveel en dan ligt sleur of overbelasting zomaar op de loer. Zeker in de situatie waarbij man en vrouw allebei werken is overbelasting zomaar aanwezig. Elke getrouwde vrouw is niet opgewassen tegen een vijfdaagse werkweek en dan hebben we het er nog niet eens over wanneer er kinderen zijn. Kijk niet naar anderen, maar maak samen afspraken die, zeker de vrouw, beschermt. Samen een thuis hebben, vereist een ontspannen samenleven en ook een daadwerkelijk thuis zijn. Als vrouw, als moeder voor het gezin zorgen is de Heere dienen naar Zijn wil en ontvang je samen Zijn zegen. En dan ben je er als man bij om je vrouw te helpen, veiligheid en geborgenheid te bieden. Overigens besef ik goed het verschil in belasting tussen 1 dag werken en 5 dagen werken. Ik wil slechts benadrukken dat de vreugde van het voor het gezin zorgen er is wanneer je jezelf er, biddend, aan over geeft.

In de drukte van het gezinsleven is het goed geregeld iets samen te doen. Elkaar verrassen met een dineetje of een nachtje in een hotel is zo goed voor je relatie. Kun je er weer even helemaal voor elkaar zijn. En tegen de man zeg ik: neem vaker een bloemetje mee!  

Zomaar wat praktische wenken. Wij zijn 55 jaar getrouwd, lief en leed gedeeld. Samen gebeden, samen gehuild, samen gezongen, samen Gods verrassende zorg ervaren. Jaren als ambtsdrager mogen dienen. De kinderen zijn getrouwd en je kijkt samen terug. En dan zeg ik met heel mijn hart, wat ik hierboven heb geschreven, hebben we samen als een onverdiende zegen van onze God ervaren. Het thuis komen aan het eind van de dag was goed, want je ging naar huis, daar was geborgenheid en veiligheid. Je kwam thuis. 

Vrouwen, weest aan uw eigen mannen onderdanig, zoals aan den Heere; want de man is het hoofd der vrouw, zoals ook Christus het Hoofd der Gemeente is. Mannen, hebt uw eigen vrouwen lief, zoals ook Christus de gemeente liefgehad heeft, en Zichzelf voor haar heeft overgegeven. 

Wat heeft Jezus Zijn gemeente onuitsprekelijk lief, Zichzelf voor hen overgegeven. Voor mannen en vrouwen die er een puinhoop van hebben gemaakt. Hebben we elkaar lief, zoals Hij? Laten we er toch niet op afdingen, het is zo troostrijk, wanneer je in je huwelijk samen God zoekt en Jezus mag ontmoeten in Zijn zondaarsliefde. Hoe kun je zeggen dat je God lief hebt en je hebt je vrouw, je man niet lief? Ik weet dat er veel verzoekingen en verleidingen zijn, ook binnen het huwelijk. En dat de duivel maar één oogmerk heeft, om kapot te maken wat het mooiste is: samen één vlees zijn. Laat mannen eer geven aan hun vrouw, met verstand bij haar wonen, opdat je gebed niet verhinderd wordt (1 Petrus 3 : 7). Samen bidden, vereist een zuivere omgang met elkaar. Je neemt niet, maar je ontvangt elkaar in liefde en in vreugde. Dan mag je God ook danken voor elkaar. 

Je komt alles tekort voor jezelf en naar elkaar. Er kan zoveel vuilheid in ons hart zijn. Je durft tot God niet te gaan en Jezus is zo onbereikbaar. Zie je Jezus gaan, door Samaria (Joh. 4)? Hij weet wie Hij straks gaat ontmoeten, een zondige vrouw. Maakt Hij nu een omweg? Onze reine en heilige Jezus, ontloopt Hij deze vrouw? Zijn hart is vol mededogen en liefde voor deze vrouw, om ze te redden voor een eeuwige ondergang. En in Zijn redding, gaat Hij niet voorbij aan haar zonde. Ze moest belijden dat ze in haar huwelijksleven alles had gedaan wat niet mocht. En toch blijft Jezus bij haar en blijft Hij haar tot Zich trekken, lokkend, nodigend. Hoor je deze vrouw? De vrouw zei tot Hem: Ik weet, dat de Messias komt (Die genaamd wordt Christus); wanneer Die zal gekomen zijn, zo zal Hij ons alle dingen verkondigen. Jezus geeft Zich weg en zei tot haar: Ik ben het, Die met u spreek. En het antwoord van deze vrouw: Is Deze niet de Christus? Hier kijken we in het hart van Jezus.              

Wat een heerlijke Zaligmaker voor ons zondaren. En het geloof leert het stamelen: ook voor mij. Kom, tot Hem met al je zonden en zorgen. Ook binnen het huwelijk zal Gods hand je dan leiden. Zo elkaar liefhebben, zoals Christus deze vrouw heeft liefgehad en Zich voor haar heeft overgegeven. Zo samen vluchten tot deze Jezus en alles van Hem verwachten. Zo je vrouw onderwijzen, troosten en beschermen. Zo je man liefhebben, eren en vrezen.

Straks is er jullie trouwdag... en Jezus was ook genodigd.

Hartelijk groet,
C. A. Hoekman

Dit artikel is beantwoord door

C.A. Hoekman

• Geboortedatum:
  23-09-1943
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kapelle
• Status:
  Actief

103 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven