Leven in de dimensie van het hemelse koninkrijk

Omdat we nu in de veertigdagentijd zitten lees ik in een dagboekje over de lijdenstijd, Pinksteren en de Heilige Geest. Op Aswoensdag ging het over Jezus als Leider. De eindvraag van de overdenking is: leven in de dimensie van het koninkrijk van de hemel, hoe doe je dat? En ik kon hier geen antwoord op formuleren.

Ik heb er met een vriendin over gesproken en we kwamen tot: gelovig genieten, gelijkwaardigheid, liefde naar mensen om me heen. Zelf voegde ik daar nog aan toe: de ander lief hebben als jezelf, de ander waardiger achten dan jezelf en iets in de trant van goede daden doen en het koninkrijk zoeken in plaats van aards leven. Zou u ons kunnen vertellen of wij met onze antwoorden in de goede richting zitten en hoe u deze vraag zou beantwoorden?

Beste vragenstel(st)er,

Wat jij hier in jouw vraag aan de orde stelt is een kwestie die eigenlijk al zou oud is als het christelijke geloof zelf. Het probleem is dat wij mensen in ons aan de aarde gebonden bestaan in feite niet in staat zijn tot, wat jij noemt, “leven in de dimensie van het koninkrijk van de hemel.” Simpelweg omdat wij hier nu eenmaal niet in de hemel verkeren, maar op aarde. Zelfs in de strengste middeleeuwse kloosters ontdekten de meeste monniken en nonnen dat zij nooit helemaal in staat waren tot zo'n  leven. Ten minste, wanneer zij eerlijk waren gemaakt voor God en de mensen.

Je loopt hier tegen het verschil aan, tussen ideaal en werkelijkheid, en tussen theorie en praktijk. Want wij zijn dus op aarde en niet in de hemel. Wij zijn mensen en geen engelen. Wij kunnen de hemelse zaligheid op geen enkele manier verdienen. En wij kunnen deze zaligheid nog veel minder in ons leven gestalte geven.

Dat ontslaat ons echter niet van de Bijbelse opdracht van de hoofdsom der Wet, die de Heere Jezus ons in Mattheus 22:37-40 geeft. Maar hoe meer je je daarop richt, hoe meer je zult ontdekken daar altijd en in vrijwel alles aan tekort te zullen komen. Daarom moeten wij de waarachtige heiligheid en gerechtigheid ook buiten onszelf zoeken. Omdat zij in ons als mensen niet, nooit en nergens te vinden is (Romeinen 3:10-18). En daarom voor ons dus ook alleen maar te vinden in de Heere Jezus Christus en wat Hij voor ons heeft willen doen. Een leven dat zich op Hem richt is ook de enige manier waarop wij kunnen leven in de dimensie van Gods Koninkrijk. “Opdat ik Hem kenne, en de kracht Zijner opstanding, en de gemeenschap Zijns lijdens, Zijn dood gelijkvormig wordende. Of ik enigszins moge komen tot de wederopstanding der doden” (Filippenzen 3:10-11).

Want wij zijn niet heilig, maar wij worden in en door Hem, en in de geloofsverbondenheid met Hem, geheiliigd. Wij zijn niet rechtvaardig, maar wij worden door het geloof in Hem gerechtvaardigd. En zo wij onheilig zijn (en dat zij wij, en dat blijven wij ook), zo is deze Heiland en Verlosser toch heilig. En zo wij onrechtvaardig zijn (en dat zijn wij, en dat blijven wij ook), zo is deze Heiland en Verlosser toch rechtvaardig. 

Hartelijke groeten,
Drs. W. H. Hoorn

Dit artikel is beantwoord door

drs. W.H. Hoorn

• Geboortedatum:
  30-01-1959
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Dedemsvaart
• Status:
  Actief

99 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven