Een loser worden

Soms voel ik me schuldig dat ik te weinig tijd aan God besteed. Hij heeft mij doen omkeren en laten beseffen dat ik niet verder kon gaan zoals ik leefde. Sindsdien ben ik er veel mee bezig. Ik probeer zo goed mogelijk te leven. En nee, je verdient de zaligheid niet door goede werken, dat weet ik maar je moet wel de lust hebben om naar Zijn wet te leven.

Ook al weet ik dat er in de Bijbel staat dat je doordeweeks mag werken enzo, maar toch als ik dan voor school bezig ben of iets anders, dan voel ik me schuldig omdat ik iets anders aan het doen ben dan Bijbel lezen, Bijbelstudie, bidden etc. Ik besteed wel elke dag (ochtend en avond) tijd aan God door Bijbel te lezen en ‘s avonds een dagboek erbij.

Toch ben ik bang dat dit niet voldoende is en ik Hem teleurstel... Ook ben ik bij elke gebeurtenis dankbaar dat God mij dit geeft, maar toch heb ik het idee dat ik Hem te kort doe. Anderzijds, weet ik als je Hem vertrouwt en je leven door Hem laat leiden dat het goed komt. Maar dat is een van mijn zonden, ik heb momenten dat ik dat ten diepste niet durf. Wat is hier goed bij? En ik probeer het altijd neer te leggen in gebed, maar toch blijft het in mijn gedachten malen.

Je spreekt van een omkering in je leven. Dat is niet niks. Als dit bekering is van Godswege, dan was je van te voren onbekeerd en nu bekeerd. En ik neem aan dat dit zo is. Maar nu gebeurt er iets vreemds, nu ga je ervaren hoe onbekeerd je bent. Dit klinkt raar, maar het is wel waar. Want als je wederom geboren wordt door Gods Woord en Geest, dan wordt je wereldje op z’n kop gezet. Dan snap je het gewoon niet meer. Want je denkt God te leren kennen, maar je leert eerst en vooral en voortdurend je zelf kennen. En dat valt even tegen. Heel erg zelfs. Vandaar jouw onrust en ontevredenheid over jezelf. Zo leer je dat genade ook werkelijk genade is. Dat maakt je wel afhankelijk. Want je beseft dat als God je leven niet vernieuwt, het allemaal helemaal niks wordt. Dat noemen we ontdekking. En dat is een hele en levenslange ontdekking.

Daar hoort ook bij dat je niet heel erg vroom en supergeestelijk hoeft te worden, je mag gewoon je werk doen voor school en zo. Als je alles, maar dan ook alles, verwacht van de Heere Jezus, dan leer je te steunen op Zijn gerechtigheid alleen en dan ben je vroom en geestelijk genoeg. Dat vind je zelf niet, maar zo ziet God je in Zijn Zoon. En zo leer je te leven door het geloof alleen. Met vallen en opstaan, maar dit maakt en houdt je afhankelijk.

Je bent nu gestrest door wat men vroeger zou noemen een zekere werkheiligheid. Daar word je van verlost, als je het van God verliest... een ‘loser’ wordt, die wonderlijker wijze een ‘winner’ wordt, zelfs meer dan een overwinnaar door Hem die ons liefgehad  heeft (vgl. Rom. 8:37). En dit snap je nooit helemaal totdat je in de hemel bent. De liefde van en tot de God en de Heere Jezus door de Heilige Geest is daar volmaakt. Daar mag al je lust en liefde zich heen strekken. Dat wordt kenmerkend en bepalend voor heel je leven.

Paulus zegt in Filippenzen 3:12-14: “Niet dat ik het reeds gekregen heb, of reeds volmaakt ben; maar ik jaag er naar, of ik het ook grijpen mocht, waartoe ik van Christus Jezus ook gegrepen ben... ik acht niet, dat ik zelf het gegrepen heb. Maar één ding doe ik, vergetende, hetgeen achter is, en strekkende mij tot hetgeen voor is, jaag ik naar het (doel)wit, tot de prijs van de roeping van God, die van boven is in Christus Jezus.” Deze Bijbelse stress verlost je van je stress.

Met hartelijke groet,
Ds. C. A. van der Sluijs

Dit artikel is beantwoord door

Dr. C. A. van der Sluijs

• Geboortedatum:
  14-09-1942
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Inactief

174 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven