Ten hemelopneming van Maria

De traditie is net zo waar als de Bijbel, want het is ook geïnspireerd door de Heilige Geest, zegt men. En in de praktijk betekent dit dat men de traditie niet naast de Bijbel stelt, maar zelfs erboven, wat vervolgens tot dwaling leidt. Zie het in die zgn. ten hemelopneming van Maria. De Bijbel zegt er niets over, maar volgens de traditie is het wel zo. En wat is het gevolg? Men ziet Maria als middelares. Want om dat te zijn moest ze uiteraard met ziel en lichaam zijn opgenomen, zoals Jezus.

Al dit soort onzin komt voort uit onwetendheid en manipulatie. Wilde ongefundeerde en oncontroleerbare "feiten van Mariaverschijningen" doen de ronde. De goedgelovige kerk accepteerde het getuigenis en vervolgens was er weer een heilig huisje ontstaan. Dat Maria zoveel keren naar de aarde toekwam bezorgde haar een aureool van heiligheid. Dan moest zij als dat zo was, toch zeker naar de hemel zijn gevaren. Zij was de intermediair geworden van de gebeden, want zo wordt er gezegd en gedacht: Jezus zal haar toch niet afwijzen. Mijn vraag zou dan zijn ben je dan bang voor Jezus dat je het niet zelf aan Hem wil vragen? Ziedaar de zoveelste dwaling in de kerk.

Deze mythe wil men om economische reden in stand houden. Een heuse industrie van kerkelijke santenkraam is ontstaan doordat 'pelgrims' diverse oorden bezoeken. En wat goed is voor de kerkelijke kas moet ook goed zijn voor de mens. Het laatste is een traditie voortzetten in de kerk die dit propageert.

In de 16e eeuw zien we dat de monnik Tetzel op een schandelijke wijze de kas van de kerk weet te spekken. U kent de uitspraak daarbij: zodra het muntje in het kistje klinkt het zieltje in de hemel springt. Het resultaat is verbluffend en zichtbaar: de Sint Pieter in Rome is met deze muntjes gebouwd. Mede aan dit beschamende gedrag is gelukkig de reformatie ontstaan.