Vraag
Ik zit hopeloos gevangen in mijn gedachten en kom geen steek verder. Ik krijg mijn denken niet veranderd. Ik ben boos. Boos op de situatie waarin ik zit. Boos op het leven, boos op wat ik heb gedaan/misdaan. Boos op het feit dat ik niet eerlijk durf te zijn en mijn zonde ver weg duw en niet onder ogen wil zien. Boos op God; ik heb zelfs woedeaanvallen naar God. Ik vraag om vergeving om vervolgens weer daarin te belanden en het wordt steeds erger. Er staat in de Bijbel dat je niet hoef te vrezen en niet boos moet zijn en God moet vertrouwen, maar daarmee heb ik een groot probleem. Ik vertrouw God niet, zo lijkt het. Ik sluit mijzelf af, trek een muur om mij heen en kom niet diep binnen in mijzelf. Ik laat God soms toe maar niet diep van binnen, want ik vind het doodeng om mij bloot te geven. Ik vind het doodeng om de dingen onder ogen te zien en begrijp niets van mijzelf. De dingen die ik heb gedaan zijn schadelijk voor anderen geweest en ik ben altijd bang geweest voor confrontaties en loop daar dan ook hard voor weg. Letterlijk en figuurlijk. En dan word ik boos op God dat ik eerlijk moet zijn, terwijl ik het niet durf en dat weet Hij toch? Maar ja, het moet toch gebeuren anders kom ik er niet uit. Ik blijf hangen in zielig huilen; en dat huilen is echt niet vanuit mijn hart. Mijn hart is versteend en ik weet niet hoe ik een diep geloof moet verkrijgen om hier ooit uit te komen.
Een echte bekering heb ik nog nooit meegemaakt hoewel God zich meerdere keren aan mij heeft geopenbaard. En dan verzand ik in willen wegkruipen en willen slapen. God wil dat je voor alles bidt en dankt onder alle omstandigheden. Ik probeer dat, maar geef dan steeds weer toe aan het negatieve en weet niet hoe dat te stoppen. Ik weet dat er in de Bijbel staat dat je in Christus in staat bent om alles te doen omdat Hij daarvoor de kracht geeft. Dat betekent dat ik elke aanval zou moeten kunnen wegsturen, maar in de praktijk bak ik er niets van. Ik doe dat een aantal keren om vervolgens weer toe te geven dat het mij niet lukt en weer boos te worden. En dan lijkt het wel alsof de boze sterker is dan het licht. God is gekoppeld aan Zijn woord en bij angst en ondankbaarheid kan God niets doen. Dat weet ik in mijn verstand, maar verder kom ik niet.
Kortom, mijn gevoel is echt dood en een levensvreugde zoals de Heere wil geven heb ik echt niet. In Deut 5:33 staat als je volgens het Woord leeft en er niet van afwijkt, dan zult gij leven ontvangen. Maar het gekke is dat ik het niet voor elkaar krijg. En dat bestaat niet als je in de Bijbel leest dat je in Christus alles kunt. Ik ben doodmoe van het knokken en lijk er niet tegenop te kunnen. God geeft niets boven vermogen en toch lukt het mij keer op keer niet. Ik ben gebonden en kom gewoon niet vrij. Ik laat mensen voor mij bidden en zoek en zoek... maar zit gevangen. Help!
Antwoord
Beste vraagsteller,
Je eerdere vraag is hier beantwoord.
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
