God reageert niet

Ik wil m'n vraag graag beginnen met te zeggen dat ik geen religieus persoon ben. Ik ben opgegroeid in een omgeving waar weinig religie te vinden was. Maar leest u alstublieft verder. De laatste tijd gaat het niet zo goed met mij. Er zijn een aantal dingen gebeurd waardoor ik nu worstel met depressiviteit. Dit was voor mij reden om te gaan bidden. Het bidden was voor mij raar, omdat ik het eigenlijk nog nooit gedaan had en ik ook eigenlijk geen idee had of ik het wel goed deed... Hoe je God aanspreekt, hoe je een gebed afsluit... dat soort dingen. Toch was het fijn, omdat ik het idee had dat er Iemand naar me luisterde. In mijn gebed heb ik God om hulp gevraagd om mij door deze periode heen te loodsen. Ik heb hem een aantal vragen gesteld, maar ik heb niet het gevoel dat ik antwoord heb gekregen. Ook heb ik niet het gevoel dat ik het zetje in de rug gekregen heb wat ik nodig had. Begrijpt u mij alstublieft niet verkeerd; ik ben hier niet om het christendom af te kraken. Ik vraag me alleen af waarom God niet 'gereageerd' heeft op mij. Is dat omdat ik niet gelovig ben opgevoed? Waarom hielp Hij mij niet toen ik Zijn hulp zocht? Ik hoop dat u mij antwoord kunt geven op mijn vraag.

Beste vraagsteller of vraagstelster,

Ik heb eerst eens serieus over je probleem zitten nadenken. Wat moeilijk om je een antwoord te geven, maar ik ga het graag proberen. Denk er dan wel om dat ik niet wil antwoorden als iemand die het weet. Maar ik wil graag naast je komen zitten. Wij werken hier in Peru met Indianenstammen. Dan moet je met hen mee de bagger in. Zo wil ik proberen met jou mee te gaan jouw modder in.

Daar zit je dan, de storm van het leven loeit om je heen. Niemand kan je helpen, niemand begrijpt je, hoe kom je hier ooit nog uit. Of nog erger: kun je hier nog wel uit komen? Dan denk je aan bidden, het komt zomaar in je op om dat te doen... Of misschien heeft iemand het tegen je gezegd... Maar hoe moet je dat nou doen?

Ik was eens bij een gezin diep in de zorgen, ze kwamen uit Bosnië. Geen toekomst. Iemand had gezegd dat ze moesten bidden om echte hulp van God. Ze hadden het geprobeerd maar ze vonden het zo moeilijk: waar is God dan? Luistert Hij echt wel? Wil Hij luisteren naar mij? Wat voor beeld moet ik van Hem hebben? Hoe is Zijn karakter?

Ik heb toen een stoel genomen en die tegen een stukje vrije muur gezet. "Lieve mensen nou moet je je voorstellen dat God op die stoel zit. Ga eens op een afstandje van die stoel op een andere stoel zitten. Kijk naar die stoel tegen de muur en vertel aan God wat je op je hart hebt."

Later zei de moeder van het gezin: "God zei niets terug, ik kreeg eerst helemaal geen antwoord op mijn vragen, maar ik kreeg wel een heel ander beeld van Wie God is. Ik heb geleerd om rustig met Hem te spreken en ik krijg nu ook antwoord. Ik ben inmiddels ook in de Bijbel gaan lezen en daar vind ik vaak antwoord op mijn vragen." Zomaar een verhaal? Nee, een echt gebeurd stukje levensverrijking. Ze is nu een trouw Bijbellezer. Samen met haar man zoekt ze naar Gods antwoord op hun problemen.

Ik heb ook nog een ander voorbeeld uit de praktijk. Dat viel me eens op. Als een klein kind valt: het bloed stroomt uit zijn knieën, alles doet zeer. Wat doet hij dan? Roepen om mama! En als mama hem dan oppakt houdt hij op met huilen! Is de pijn over? Is het bloeden opgehouden? Nee! Maar mama is er! En dat is genoeg. O, wat heerlijk om kind te zijn. Wat heerlijk ook voor een volwassene om zo, als een kind, te zijn. Vooral als het gaat over zorgen in het leven en over het bidden tot God.

Even een pittig zinnetje dat ik vroeger als kind geleerd heb. (Nu ben ik 75 en wil me altijd nog spiegelen aan dat moeilijke zinnetje.) Hier komt het: "Wie tot God komt, moet geloven dat Hij er is en dat Hij een  beloner is van die Hem  zoeken."

Kun je het op een rij krijgen tot zover? Ik kom in mijn lesmateriaal een klein tekeningetje tegen. Dat tekeningetje spreekt me altijd weer aan!

Bidden? Ja! Antwoord van God? Misschien? Nee, zeker! Hij heeft het hele boek vol antwoorden al klaar staan voor je: de Bijbel.

Bidden is vragen. Bij vragen hoort luisteren. En... zoeken naar het antwoord. Soms krijg je zomaar duidelijk antwoord. Maar een andere keer moet je er echt naar zoeken en nog eens zoeken. Maar als je dan bezig bent zoals dat kind dat viel, dan heb je al een heleboel troost doordat je met God mag spreken en alles aan Hem mag vertellen en vragen.

Even terug naar je opmerkingen: "Dit was voor mij reden om te gaan bidden. Het bidden was voor mij raar, omdat ik het eigenlijk nog nooit gedaan had en ik ook eigenlijk geen idee had of ik het wel goed deed... Hoe je God aanspreekt, hoe je een gebed afsluit... dat soort dingen."

Wat geweldig dat je daar aan dacht! Hoe spreek je God aan? Jezus zegt: "Zeg maar Vader." Hier heb je zo al een antwoord van God. Door middel van de Bijbel. Ja, dat moeilijke boek. Hoor maar wat er staat: Hij zei tegen hen: "En het gebeurde, toen Hij ergens aan het bidden was, dat een van Zijn discipelen tegen Hem zei, toen Hij ophield: Heere, leer ons bidden, zoals ook Johannes zijn discipelen geleerd heeft. Wanneer u bidt, zeg dan: Onze Vader, Die in de hemelen zijt."

Een andere vertaling zegt: "Als u bidt, zeg dan: Onze Vader in de hemel! Wij eren Uw heilige naam." Prachtige gedachte om te beginnen, vind je niet? Jezus  leert ons dus om met eerbied God aan te spreken maar ook heel vertrouwelijk. Dat je het gevoel hebt dat geen antwoord gekregen heb, kan ik begrijpen. Maar houdt wel vol hoor. God zal je horen en verhoren als je volhoudt.

Dat zetje in de rug krijg je misschien door het antwoord op je vraag. Nee! Ik begrijp je niet verkeerd. Je kraakt ook niets af. Je bent alleen heel eerlijk. Dat waardeer ik heel erg! Dat je geen antwoord kreeg  en dat Hij niet hielp is niet om het een of ander waar  jij in  te kort komt. Ook niet omdat je er niet mee opgevoed bent. Ik weet Gods plan met jou niet. Maar dat Hij een plan heeft met je is heel duidelijk. Hij heeft je wakker geschud om bij Hem hulp te gaan zoeken. Dan zal Hij je zeker ook niet teleurstellen hoor.

Grijp moed, houdt vol, blijf bidden wat er ook gebeurt. En eens zal de dag komen dat je terug kijkt op een periode in je leven, die een radicale ommekeer werd. Met heel je bestaan op God en op Jezus gericht. Wat een heerlijke gedachte dat God naar je omkeek.

Je mag me alles schrijven Ik zal proberen om je altijd antwoord te geven.

Van harte Gods zegen,
Evangelist J. W. N. van Dooijeweert
 

P.S.

Beste vraagsteller, ik wil nog even iets aanvullen. Over wat betreft verhoring van het gebed. Mijn vrouw en ik hebben elkaar vanmorgen beschaamd aangekeken. We zitten diep in de jungle in Peru. Maar met de moderne communicatiemiddelen kun je veel bereiken. We hebben een USB-internetstick gekocht en geïnstalleerd. Maar het liep helemaal in de soep door verkeerd gebruik. Gezocht naar iemand die het maken kon. Niet te vinden. Dinsdagavond met het sluiten van de dag zei ik het gewoon tegen de Heere God: "Heere, we hebben niks, we kunnen niks. U kunt alles, U staat ook boven de techniek en U hebt er ook verstand van. Help ons alsjeblieft". En ik geloofde heel vast dat Hij alles in orde kan maken. Ook technische dingen. En vanmorgen realiseerden we ons dat we gisteravond heel gewoon weer konden e-mailen en we hebben er niet aan gedacht dat ons gebed verhoord was. Tot we vanmorgen ons ineens deze werkelijkheid realiseerden: "De laptop werkt weer helemaal normaal, zonder enige storing of probleem!!" We hebben ons geschaamd. Mijn vrouw zei: "Dat moet je aan die vraagsteller laten weten!" Hierbij haar wens vervuld. Ik hoop dat het je bemoedigd. Hartelijke gegroet. J W N van Dooijeweert

Dit artikel is beantwoord door

J.W.N. van Dooijeweert

• Geboortedatum:
  23-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

262 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven