Bont en blauw geslagen

Op dit moment ben ik bont en blauw geslagen door mijn eigen broer. Af en toe, ongeveer een keer per maand, gaat hij door het lint. Die bui komt al als onweer aanrollen en daarom loopt iedereen op gezette tijden op zijn tenen en zijn zelfs vader en moeder bang voor hem. Eigenlijk altijd, maar vooral als hij chagrijnig is, moet iedereen rekening met hem houden. Hij heeft altijd gelijk, doet nooit iets fout, scheldt een ander de huid vol en we moeten naar hem luisteren. Het liefst vloekt hij stevig. Hij mag wel keiharde popmuziek luisteren, maar als ik muziek aanzet moet het uit, etc. Hij heeft al ontzettend veel spullen kapot gemaakt, het interesseert hem niets. Jeugdzorg is al eens geweest, maar dan is het een brave jongen. Buitenshuis ook. Iedereen denkt dat het een lieve jongen is. Mijn fout (?) is dat ik mij niet op de kop laat zitten (negen jaar ouder). Ik pik zijn onhebbelijke gedrag het niet. Daarom heeft hij het uiteindelijk meestal op mij gemunt. Ik lijk het spreekwoordelijke rode lapje voor de stier. Ik zou graag uit huis willen, maar ik heb de middelen er niet voor. Daarnaast zou ik het liefst aangifte willen doen, want er is gewoon sprake van heftig geestelijk en lichamelijk geweld. De vorige keer begon het met het mishandelen van mijn vader en uiteindelijk was mijn telefoon stuk. Als hij zo'n vernietigende bui heeft gehad, is hij zo bekaf dat hij daarna uren slaapt. Mijn ouders willen echter liever geen aangifte doen. Ze zijn bang voor een 'stempel'. Dat begrijp ik wel, maar deze situatie is ook onhoudbaar. Hij manipuleert ons uiteindelijk zo erg dat hij alles wat hij wil voor elkaar krijgt met zijn respectloze gedrag en dat maakt het einde helemaal zoek. Graag advies/tips.

Je beschrijft een situatie waarin je ouders zich machteloos voelen maar wel verantwoordelijk zijn voor een veilige situatie van alle kinderen. Het is niet makkelijk voor je en je ziet terecht dat er iets moet veranderen. Je zoekt naar iemand die daar invloed op kan hebben. Iemand die jullie situatie kan veranderen.
 
Aan de ene kant gaat het over de veiligheid van alle gezinsleden maar ook om passende zorg voor je broer. Zijn ontwikkeling loopt ook gevaar als hij zo door kan gaan.

Je spreekt over aangifte doen. Als je daarmee bedoelt dat je naar de politie gaat om te zorgen dat je broer gestraft gaat worden, dan vraag ik me af of je met een aangifte veel opschiet. Je hebt wel een partij nodig die invloed uit kan oefenen. Daarom kom ik tot een advies met een volgorde.

In de eerste plaats zijn je ouders het meest verantwoordelijk. En als zij tot ene andere opstelling komen dan verandert er het meeste bij jullie. Bespreek met je ouders dat je een verandering nodig vindt en steun hen er in om goede hulp te zoeken.

Als dat niet lukt, als je ouders daar niet op korte termijn toe komen, kun je zelf hulp gaan vragen. Dit kan bij de huisarts, maar ook een hulpverlener zoals bij de Vluchtheuvel, de Schuilplaats, de SGJ of Bureau Jeugdzorg. Je vraagt dan hulp voor jezelf maar ook voor het gezin.

Als het niet lukt om op vrijwillige basis hulp te krijgen, kan je een melding doen bij het Advies en Meldpunt Kindermishandeling (AMK) of bij het Steunpunt Huiselijk geweld.
Als je wilt kan je me bij Eleos benaderen om verder met je mee te denken.


Met vriendelijke groet,
Rien Geluk

Dit artikel is beantwoord door

M. Geluk

• Geboortedatum:
  19-01-1963
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Eleos Jeugdzorg Amersfoort
• Status:
  Actief

23 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven