Vraag
Omdat ik regelmatig verkeerde websites bezoek met pornografisch materiaal en dit steeds meer werd, ben ik een online-cursus gaan volgen bij Settingcaptivesfree. Het is een cursus waarbij ik dagelijks enkele Bijbelteksten moet lezen, daar vragen over moet beantwoorden en verantwoording moet afleggen over mijn (seksuele)zonden. Nu is dat (bijna) anoniem, wat ik erg op prijs stel. Alleen nu doet het volgende probleem zich voor. Ik word steeds gevraagd om mijn zonden aan iemand in mijn omgeving op te biechten. Want, zo stellen zij, je moet in het licht treden. U begrijpt dat het ontzettend moeilijk is om te gaan vertellen dat ik porno kijk. Ik ben single, dus aan een vrouw/vriendin hoef ik het niet te vertellen. Naast heb ik geen flauw idee aan wie ik dit dan wel moet vertellen en vraag ik me af waarom dat moet. Ze komen met een aantal Bijbelteksten, maar die vind ik niet overtuigend. Wat moet ik nu? Kan iemand adviseren? (bijvoorbeeld: Handelingen 19). Is openbare belijdenis echt noodzakelijk/goed van deze verborgen zonden?
Antwoord
Beste vriend,
Bedankt voor je openhartige en eerlijke vraag. Je bezoekt regelmatig websites met pornografisch materiaal en wilt, schrijf je, van die verslavende zondige gewoonte af en daarom ben je de anonieme online-cursus settingcaptivesfree.com gaan volgen. Het probleem is nu echter dat in de cursus steeds aan je gevraagd wordt om je zonden aan een iemand in je omgeving op te biechten en dat vind je ontzettend moeilijk. Je vraag is wat je moet doen.
Laat ik eerst zeggen: Heel goed dat je hulp gezocht hebt. We leven in veel opzichten in een verseksualiseerde samenleving en als we denken aan de vrije seksuele moraal in ons tijd ziet het er naar uit dat de verleidingen eerder meer zullen worden dan minder. Bovendien hebben de moderne media het mogelijk gemaakt dat vrijwel alles zichtbaar is. Heel belangrijk daarom dat we onszelf tegen de "listige verleidingen van de duivel en de machten van de duisternis" (Efeze 6:11-12) wapenen en anders in de wereld staan. "Wees heilig, want Ik ben heilig" lees ik in 1 Petrus 14-16. Dat geldt niet alleen als het gaat om seksualiteit, maar om ons hele leefpatroon, van maandag tot en met zaterdag en de zondag er bij. Gaat onze tijd niet steeds meer lijken op de tijd van de eerste christenen, die leefden in een totaal heidense omgeving? Zoek op Google eens de "brief aan Diognetus" op om te zien wat dat betekende.
Betekent dat nu dat je de zonden waar je mee zit aan iemand moet opbiechten, zoals de cursus vraagt? Ik zou daar twee antwoorden op willen geven. Aan de ene kant denk ik dat het erg helpend kan zijn als er iemand is aan wie je je verslaving kunt vertellen en die je wil helpen en, wat het belangrijkste is, voor en met je wil bidden. Dat zou een heel goede vriend kunnen zijn, met wie je veel optrekt, of een begrijpende dominee die je goed kent. Biechten aan een vertrouwd persoon kan namelijk bevrijdend zijn. Maar zo'n vertrouwd persoon heb je kennelijk niet, want je zegt dat je geen flauw idee hebt aan wie je het zou moeten vertellen. Dan wordt het moeilijk. Biechten veronderstelt een vertrouwensrelatie en die is er niet van de ene op de andere dag. Iets anders is het natuurlijk als je iemand iets misdaan zou hebben (als je bijvoorbeeld gestolen hebt). Dan heb je dat op te biechten en wat je verkeerd deed weer goed te maken. Maar daar gaat het hier niet om.
De andere kant is dat ik van het opbiechten van je pornoverslaving geen wet zou willen maken. Eerlijk gezegd heb ik de indruk dat de online-cursus dat wel doet. Ik denk echter dat de Heere dat niet van ons vraagt. We lezen wel in Jakobus 5:16 "Belijd elkaar de overtredingen" maar dat staat in de context van overtredingen die men elkaar heeft aangedaan en van het bidden om genezing van ziekte. Opvallend is dat we van Jakobus, die volgens de meeste verklaarders een broer van Jezus was en eerst niet in Jezus geloofde (Johannes 7:5) geen schuldbelijdenis lezen. En ook niet in de Judasbrief van Judas, de andere broer van Jezus. Denk ook aan Petrus, die Jezus -terwijl Jezus hem gewaarschuwd had- drie maal verloochende. Jezus heeft hem na Zijn opstanding opgezocht (Lukas 24:34), maar het is voor ons verborgen wat er door Jezus en Petrus gezegd is. We lezen daar ook niet van in de Pinksterrede van Petrus of in zijn beide brieven. Wel lezen het verschillende keren van Paulus (Hand.22 en 26), maar dat is als hij vertelt van zijn wondere bekering op de weg naar Damascus, hoe hij van christenvervolger Christusvolgeling werd.
Iemand in vertrouwen nemen en je (seksuele) zonden vertellen kan dus, als het om een vertrouwensrelatie gaat, helpend zijn, maar laat het geen wet zijn. Wat wel belangrijk is, is dat je je tegenover anderen niet mooier voordoet dan je bent. Zou pornoverslaving (of welke verslaving of zonde ook) ergens in een gesprek aan de orde komen, dan zou je heel eerlijk kunnen zeggen dat het heel moeilijk is om van dergelijke zonden los te komen, waarbij best mag doorklinken dat het voor jezelf ook moeilijk is. Belangrijk is ook een (jeugd)vereniging of kring, waar je door de gesprekken opgescherpt kun worden om te gaan in de wegen van het Woord van God. En, beste vriend, heb je wel eens gedacht aan gefilterd internet? Ik zeg niet dat dat je bewaart voor ontsporingen op seksueel gebied. Maar wel leg je voor jezelf een rem aan om geen grenzen te overtreden. Ook heb ik jongeren wel eens aangeraden geen tv op hun kamer te nemen of het aantal beschikbare tv-zenders, als dat mogelijk is, tot bijvoorbeeld drie te beperken. Het gebed dat Jezus ons heeft leren bidden, "Leid ons niet in verzoeking", houdt immers ook in dat we zoveel mogelijk vermijden wat ons in verzoeking kan brengen.
Beste vriend, van harte sterkte. Lees de brief aan Diognetus eens. Bid God of je zo mag leven dat Zijn ogen over alles van je leven kunnen gaan, niet alleen op seksueel gebied, maar in alles. Weet ook dat je God om Zijn helpende genade mag bidden. Maar dat zul je vast wel vele malen gedaan hebben. En weet ook dat God mild om te vergeven is (Psalm 86:5).
Ds. H. Veldhuizen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Veldhuizen
- Geboortedatum:02-01-1938
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Wapenveld
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
EmeritusDit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik heb er niets aan toe te voegen, ik wilde alleen laten weten dat Ds. Veldhuizen zo'n warm betrokken mens is.
Tenminste dat vind ik.
Samen met vrienden, je dominee of iemand anders strijden in Jezus kracht! We hebben elkaar als christenen onderling nodig om telkens weer op Jezus te wijzen en niet alleen te blijven knoeien. Samen kun je je ook beter wapenen tegen de satan en elkaar scherp houden. Het is zo'n grote meerwaarde als het niet meer 'geheimpje tussen jou en de satan' is. Nogmaals, ik begrijp je schaamte, maar is deze strijd het niet waard om 'je gezicht te verliezen'? Wat wil je hoog houden? Wil je echt jezelf verliezen om hierin rein te leven voor God?
Misschien ben ik wat scherp in mijn reactie, maar ik gun satan geen enkele kans! Hij zal je proberen wijs te maken dat je het wel zelf op kunt lossen om je dan in een zwak moment te pakken. Geef hem die kans niet, maar wandel in het licht! Allereerst voor God, die je wil vergeven als je je zonden belijdt(1Joh1:9) en je ook wilt reinigen en wilt (Psalm 103). Hem is daarvoor alle lof en eer en aanbidding waard! En ook je hele leven om in Zijn dienst te leven... Zet je eigen eer aan de kant en wees kwetsbaar. Alles tot meerdere glorie van onze Koning! Hij is het waard...
hoe vaak geoven we niet dat we volmaakt moeten zijn om geaccepteerd te worden. falen brengt schaamte en isolement. er is niemand die mij echt kent; als ze zouden weten wie ik werkelijk ben dan... en dus toon je een schijnwerkelijkheid en achter dat masker blijf je eenzaam.
totdat je laat zien wie je werkelijk bent. niet zo mooi, gehavend, goedwillend maar struikelend etc. en opeens wordt je omringd door mensen die respect voor je openheid hebben en je toefluisteren dat ze ook vaak met allerlei zaken worstelen. samen kan je elkaar dan op Jezus wijzen en verhalen hoe Hij gehlpen heeft en de hoop die je in hem hebt.
Als er iemand met je meeleeft en voor je bidt en vraagt hoe het met je gaat...?! Dan worstel je niet meer alleen. Zo blijf je alerter op wat je doet. Dat is echt heel goed.
Als twee mensen samen wandelen en de een valt, kan de ander hem weer oprichten. Maar als je alleen wandelt en je valt, dan zul je moeten blijven liggen, als je been gebroken is... (Zoiets staat ook ergens in de Bijbel).
Wanneer het lastig is een verantwoordingspersoon te vinden, dan kun je dat ook tegen jouw mentor van de cursus zeggen. Je kunt dan vragen of hij nog iemand heeft, die de cursus doet en het ook lastig vind om iemand te vinden. Als hij denkt dat jullie een beetje bij elkaar passen, kan hij jullie met elkaar in contact brengen. Dan kunnen jullie voor elkaar verantwoordingspersoon zijn. Dan heb je iemand met een beetje dezelfde problemen, die zal je niet veroordelen. Jullie kunnen dan schouder aan schouder de strijd aangaan. Elkaar bemoedigen, vermanen, troosten, enz. Dat werkt echt!
Ik begrijp de drempel wel om iemand in vertrouwen te nemen... Maar bijna iedere christenman die een beetje zelfkennis heeft en eerlijk is tegenover God en de mensen zal jouw worsteling begrijpen. Hij zal zich niet boven jou verheffen maar naast je gaan staan. In de Bijbel staat ook over David en Bathseba en nog een heleboel anderen die in zonde vielen... Waarom doen wij dan zo geheimzinnig?
Zoek iemand met wie je van hart tot hart kunt praten. Sterkte in de strijd!!
