Vraag
Geachte ds. Harinck, graag wil ik u iets voorleggen. Iets waar ik al jaren mee loop. Een tijdje geleden kwam dat weer sterker op mij af. Er werd mij geadviseerd iemand te bezoeken die ervoor doorgaat een kind van God te zijn en die al meer dan 50 jaar gezelschappen bezocht heeft en veel van Gods volk kent. Het was een leerzame avond. Hij sprak o.a. over de droefheid naar God. En de vraag komt weer naar boven die mij al jaren achtervolgt: ken ik iets van die droefheid naar God. Want als ik hoor hoe dat zich manifesteert bij anderen, dan gaat dat gepaard met fysieke tranen. Dan spreekt men ervan dat het kussen nat was van de tranen. Maar: heel wat jaren geleden is mijn moeder plotseling en onverwacht overleden. Toen ware er enorm veel tranen. En natte zakdoeken. Ik wilde in die tijd helemaal niets van de Bijbel en van God weten. Dat kwam enkele jaren later. Alleen: het is alsof de tranen zijn opgedroogd na de dood van mijn moeder in de zin van heftige huilbuien. Die zijn er nooit meer geweest. Ook niet in het geestelijke. Wat vaak de vraag oproept: is er uberhaupt wel sprake van geestelijk leven? Bedrieg ik me niet? Waardoor er een soort wettisch streven ontstaat om toch wat van die tranen voort te brengen. En dan lees je in Saldanus dat hij aanbeveelt om je een situatie voor de geest te halen die bedroefde gevoelens oproept, om vervolgens als je in een bedroefde toestand bevindt, je zonden te gaan overdenken. Maar ja, ik vraag me af of dat de weg van het Woord is. Ik weet eigenlijk niet goed wat ik hier mee aan moet. Het geeft zorgen, bestrijdingen. Het lijkt zo oppervlakkig in mijn leven. Misschien weet u raad op grond van Gods Woord.
Antwoord
Er is een gedicht van Toplady, dat in het Nederlands is vertaald, getiteld: "Vaste rots van mijn behoud". Daarin zegt Toplady: "Could my tears for ever flow, could my zeal for ever flow. All for sin could not atone. Thou must save and thou alone." Het betekent in het Nederlands, dat al zou ik eeuwig wenen en bezat ik een eeuwigdurende ijver, het zou allemaal de zonden niet kunnen verzoenen. Verzoenen dat kan Christus alleen. De gebetenen in de woestijn zijn niet genezen door steeds op hun wonden te zien, maar door op de koperen slang te zien. De ware christelijke godsdienst is een zaak van het hart en raakt onze gevoelens, maar rust niet in gevoelens, maar in geloof in Jezus Christus.
De vriend die je hebt bezocht had beter met je over het geneesmiddel, het geloof in Jezus Christus kunnen spreken, dan over tranen die je hebben moet. Een gebroken hart uit zich niet in de eerste plaats in veel tranen, maar in een innerlijke droefheid en vernedering van het hart.
Beste vriend, keer je af van al die raadgevers en keer je tot je Bijbel en de woorden van God. Met het trachten goede tranen te bezitten, sta je God in de weg. Het is maar vrome werkheiligheid en iets meer willen zijn dan een verdoemelijk zondaar voor God. Het kruis en het bloed van Jezus, dat alleen kan je redden.
Ds. C. Harinck
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C. Harinck
- Geboortedatum:09-04-1933
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kapelle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Niet het offer dat ik breng,
niet de tranen die ik pleng,
schoon ik ganse nachten ween,
kunnen redden, GIJ ALLEEN.
Dat vers kwam ook direct bij mij boven, de dominee citteerde het ook al.
Onze eigen werken kunnen zo in de weg staan, wat heerlijk dat Christus nu al het werk al heeft gedaan.
Vlucht naar het kruis en klem je daaraan vast.
Als het van onze tranen afhing, zouden gevoelige/emotionele mensen een streepje voor hebben.... Dat geloof ik niet! Ik ben het van harte eens met de bovenstaande beantwoording en reacties.
Als er geestelijk leven is dan Mat.7: 20 Zo zult gij dan dezelve aan hun vruchten kennen.
Die vruchten zijn geen volle zakdoeken maar het doen wat Jezus zegt.
24 Een iegelijk dan, die deze Mijn woorden hoort en dezelve doet ....
En wat Hij wil dat je doet is: 12 Alle dingen dan, die gij wilt, dat u de mensen zouden doen, doet gij hun ook alzo; want dat is de wet en de profeten.
Lees ook Galaten 5:22 eens!
De wet kan de zonde ontdekken, zij kan overtuigen van zonde, maar zij kan de zonde niet overwinnen en tenonder brengen; getuige daarvan is de overheersing der zonde in velen, die zeer sterke wettelijke overtuigingen hebben. Zij openbaart de onreinheid, maar kan die niet afwassen. Zij maakt een mens moedeloos en zwaar belast, Matth. 11:28; {#Mt 11.28} belaadt hem met zijn zonden, en toch indien het daarbij blijft, verleent zij geen hulp tot afwerping van dien last; die kan alleen verkregen worden in Christus. De wet kan een mens er toe brengen om uit te roepen: Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen! maar onderwijl laat zij hem geboeid en gevangen blijven, want zij is te zwak om hem te kunnen verlossen, Hfdst. 8:3; {#Ro 8.3} zij geeft hem een geest der dienstbaarheid tot vreze, Hfdst. 8:15. {#Ro 8.15} Welnu, een ziel die door de wet zover gebracht is, bevindt zich goed op weg naar den staat der vrijheid in Christus, ofschoon velen daarbij blijven en niet verder gaan.
Zo werkt acteren ook ongeveer. Kan iemand mij vertellen wat het nut dan daarvan is?
De mens ziet aan wat voor ogen is, God ziet het hart aan.
