Neerbuigende opmerkingen over "streng gelovigen".

ir. Raymond H. Warnaar / 4 reacties

15-04-2011, 17:53

Vraag

Ik ben een werkende moeder en heb sinds twee jaar een nieuwe baan. In mijn vorige werkkring wist iedereen dat ik gelovig ben en naar de kerk ga. In mijn huidige werkkring weten alleen mijn directe collega's dat. Mijn probleem is nu dat ik in mijn werk regelmatig zeer negatieve of neerbuigende opmerkingen te horen krijg over wat zij noemen "streng gelovigen". Ik maak bijvoorbeeld deel uit van een landelijke expertgroep. Tijdens besprekingen met de groep komen orthodox-gereformeerden regelmatig ter sprake, ook vanwege het thema (opvoeding). De eerste keer dat gereformeerden belachelijk gemaakt werden tijdens een discussie, was ik zo verbaasd dat ik niets zei. Nogal dom, want nu wordt het steeds moeilijker om te zeggen dat een dergelijke toon mij enorm kwetst. Ik weet niet goed hoe ik de groep (met wie ik verder goed kan samenwerken) zal informeren over mijn achtergrond. Ze veronderstellen dat ik net zo seculier ben als zij.


Antwoord

Beste werkende moeder,

Dank je wel voor je vraag. Wat blijkt het lastig zijn als je niet vanaf het eerste moment uitkomt voor je eigen achtergrond en diepere motieven. Wat op dag één van je nieuwe baan niet echt gemakkelijk was, is nu na twee jaar bijna onmogelijk geworden. Bijna. Het is zeker mogelijk, maar het zal ook kosten met zich meebrengen. En wellicht zijn die kosten de afgelopen jaren alleen maar toegenomen. Maar van die kosten spreekt de Heere Jezus op vele plaatsen in de Bijbel.

Bijvoorbeeld in Lukas 9:23: Zo iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelven, en neme zijn kruis dagelijks op, en volge Mij. Of in Mattheüs 16:25: Want zo wie zijn leven zal willen behouden, die zal hetzelve verliezen; maar zo wie zijn leven verliezen zal, om Mijnentwil, die zal hetzelve vinden. Maar ook in Mattheüs 10:32-33: Een ieder dan, die Mij belijden zal voor de mensen, dien zal ik ook belijden voor mijn Vader, die in de hemelen is; maar zo wie Mij verloochend zal hebben voor de mensen, dien zal Ik ook verloochenen voor mijn Vader, die in de hemelen is.

Ik zou er zelf niet zo veel aan toe kunnen en willen voegen. Gods opgetekende woorden in de Bijbel zijn vele malen hoger en wijzer dan menselijke raadgevingen. Vraag daarom alleen aan deze Heiland en Zaligmaker om Zijn leiding, Zijn wijsheid en Zijn woorden. Maar weet dat ze Hem (die zo oneindig liefdevol en bewogen was met de mensen om Hem heen) ook gelasterd en gehaat hebben. Hij zegt het in Johannes 15:18: Indien u de wereld haat, zo weet, dat zij Mij eer dan u gehaat heeft. Ten diepste kun je daarom Zijn Naam alleen belijden als je met Hem verbonden bent en Hem werkelijk kennen mag. Dan mag je het daarna, door Zijn kracht, wellicht nazeggen wat we van Petrus en Johannes lezen in Handelingen 5:41: Zij gingen heen, verblijd zijnde, omdat zij waardig geacht waren, om Zijns Naams wil smaadheid te lijden. Die vrijmoedigheid kan en wil God ons door Zijn Heilige Geest schenken!

Veel gebed en sterkte toegewenst,

Met vriendelijke groet,
Raymond Warnaar

Dit artikel is beantwoord door

ir. Raymond H. Warnaar

  • Geboortedatum:
    17-08-1968
  • Kerkelijke gezindte:
    ICF (zendingsgemeente CGK)
  • Woon/standplaats:
    Apeldoorn
  • Status:
    Inactief
94 artikelen
ir. Raymond H. Warnaar

Bijzonderheden:

Directeur NET Foundation (wereldwijd voorgangers toerusten), toeruster/spreker, voormalig evangelist in Latijns-Amerika en ouderling ICF Apeldoorn.


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
4 reacties
Justinus
15-04-2011 / 22:58
Naar mijn bescheiden mening zou je, als er weer een negatieve of kwetsende opmerking komt, gerust kunnen zeggen dat je nu niet langer wilt zwijgen, dat je dat in feite al té lang hebt gedaan. Ik zou dan eerlijk gaan zeggen dat je het in het verleden niet hebt gezegd dat je gelovig bent omdat je dat niet durfde. Nu zeg je het wel en je vraagt of het mogelijk is c.q. niet teveel gevraagd is om rekening te houden met jouw gevoelens. Ik denk dat het even doorbijten zal zijn, maar dat men het toch zal accepteren en rekening met je verzoek zal houden. Er kan een discussie ontstaan, ga die niet uit de weg maar zeg dat je geloof voor jou erg belangrijk is. Vraag dus rustig of men met jouw gevoelens ook rekening wil houden, zoals jij het doet met de gevoelens van je collega's, ook al verschillen die soms erg!
Sterkte er mee!
plderoos
16-04-2011 / 08:09
Ik werk op een openbare school. Net begonnen. En dan valt het op hoeveel er door mensen gevloekt wordt. Daar hoef je niet vanaf dag 1 op in te hakken. Dan zet je de mensen eerder tegen je op dan dat je ze 'mee krijgt'. Er komt vanzelf een gelegenheid waarbij je er wel wat van kunt zeggen. Je hebt dan al wat krediet bij je omgeving opgebouwd en dan 'werkt het' in mijn ervaring beter. Je wordt vanzelf getriggerd om er wat van te zeggen. óf je eigen ergernis dwingt je, of er valt een keer een opmerking waar je direct iets mee kunt.

En op dat moment laat je weten dat jij diegene bent die ze hebben beledigd. Gegarandeerd dat ze van schrik achterover vallen. (beeldspraak is expres :) )Want ze hadden steeds gedacht dat die refo's hele rare mensen waren en in hun eigen gesprekken hebben ze dat beeld steeds voor zichzelf bevestigd. En nu blijkt dat er één van hunzelf, een gewoon mens met de gewone leuke en minder leuke kanten en dezelfde professionaliteit óók zo'n refo is.

In mijn geval heeft die werkwijze altijd opgeleverd dat men er vanaf dat moment over nadenkt, er wordt minder gevloekt en als er eentje uitfloept dan volgt er een excuus, en dat vind ik al heel wat. Soms worden anderen er opeens dapperder door waardoor ze er opeens óók voor uit komen dat ze gelovig zijn.

Ik ben daarom van mening dat, even wachten met je opmerkingen, eerder goed dan slecht uit zal pakken. Als ik jou was zou ik nog wel even bedenken waaróm je er iets van wilt zeggen. omdat ze jou, of omdat ze God beledigen?
Gerard
16-04-2011 / 18:51
Ik kan begrijpen dat je een tijdlang hebt gezwegen. Ik heb een tijd hetzelfde gedaan (om verschillende redenen). Op de duur ging me dit ook tegenstaan, om 3 redenen: 1) Ik wilde Jezus en mijn geloof in Hem niet verloochenen 2) Ik wilde hun niet verloren laten gaan zonder iets te hebben gezegd 3) Ik wilde 'zoutend zout' zijn
Net als jou was ik ook een beetje bang dat een plotselinge verandering nogal vreemd zou aankomen.

Ik ben toen begonnen (afgekeken van een ander) met gewoon een kleine opmerking te maken als het zo uit kwam. Geen groot verhaal, geen bestraffing en geen discussie maar gewoon een losse getuigende opmerking (in jouw geval als gelovigen belachelijk worden gemaakt zou dat zoiets kunnen zijn zoals: 'Maar gelovigen die op Jezus vertrouwen hebben wel het eeuwige leven'). Je kan zelf dingen tevoren bedenken gebasseerd op wat allemaal in het verleden is gezegd.

In het begin kan dit even wat moeite kosten, maar het kan al snel gewoon zijn en al doende leert men. Ik ben er zeker van dat God dit ook zegent en mogelijkheden zal geven.
In het begin zullen sommigen misschien wat vreemd opkijken maar dat went als snel. Ik zou publieke discussies in een groep van mensen uit de weg gaan maar liever één-op-één praten indien dat zo uitkomt en er belangstelling is, en in dat geval getuigen van je geloof.

Zeg niet tegen de ander dat ze verkeerd en slecht zijn maar getuig van je geloof, waar je voor staat of verdedig standpunten die belachelijk worden gemaakt als het zo uitkomt.
Doe dit uit liefde, niet uit verachting. Mijn ervaring is dat veel mensen dit eerder als positief ervaren dan als negatief.

Bij mij heeft het volgende uitgewerkt:
- De meesten weten nu dat ik christen ben
- Ik wordt in het algemeen als principieel, betrouwbaar en van goede moraal ingeschat, in belangrijke mate door mijn geloof
- Sommigen passen extra op hun woorden als ik erbij ben
- Sommigen, als ze krachttermen gebruiken, zeggen ze meestal daarna 'sorry' tegen mij
- Tegen sommigen heb ik uitgebreider kunnen getuigen over mijn geloof

Sterkte
WolffMSd
20-04-2011 / 13:49
Dank jullie wel voor deze behulpzame en invoelende reacties! Ik voel me er enorm door gesterkt om mijn geloof op het werk (juist tegenover mensen die ik niet dagelijks zie) te uiten.

Terug in de tijd

Mijn vriend en ik hebben bijna vijf jaar verkering. Na een half jaar hebben we voor het eerst gemeenschap gehad. Dat is doorgegaan tot een half jaar geleden. Nu willen we het niet meer doen totdat we ...
Geen reacties
15-04-2004
Aan ds. Vreugdenhil. In uw boekje “Borgtocht” las ik over het verlies van je leven, waardoor de Heere Jezus alles wordt. Dat is nu de grote nood in mijn leven. Ik zie dat ik Jezus niet kan missen, er ...
5 reacties
15-04-2010
Ik heb een lange, ingewikkelde vraag. Ik hoop dat u er wijs uit wordt. Ik ben een jonge vrouw van bijna 22. Als baby ben ik niet gedoopt, toch ben ik vanaf mijn achtste met het geloof opgegroeid, wat ...
Geen reacties
15-04-2004
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering