Church of Christ

Mijn zus behoort in de Verenigde Staten tot de Church of Christ. In Nederland bekend als Gemeente(n) van Christus. Wat nu zo 'anders' is zal ik kort aangeven: ze menen dat de doop noodzakelijk is om gered te worden (Hand: 2:38); ook zou het heil verzondigd kunnen worden en verloren gaan (Petrus 2:20 en verder).

Ik kan me voorstellen dat je je zorgen maakt, juist omdat er een zus van je bij betrokken is. Ik heb de site bekeken en het bewuste (zeker wat betreft het taalkundige aspect onduidelijke) artikel gelezen. Ja, als je het oppervlakkig leest, zou je denken: “het staat er toch? De schrijver heeft gelijk!” Dat is dikwijls zo met een leer die afwijkt van het geheel van het bijbels getuigenis dat het lijkt alsof het ook zo is. De schrijver kan zich meermalen beroepen op de letterlijke tekst. Dat is nu meteen ook het zwakke punt: hij baseert zich op een letterlijke weergave van de tekst, zonder zich rekenschap te geven van de vraag waarom het er zo staat, en wat de betekenis van de doop is.

Zijn stelling is: om behouden te worden is zowel geloof als doop nodig. Om verloren te gaan hoef je slechts één van beiden niet te doen. Daarmee heeft hij meteen 'uitgelegd' waarom in Markus 16 vers 16b de doop niet wordt genoemd. Wat de schrijver over het hoofd ziet is dat de doop van God uitgaat. Weliswaar moeten mensen zelf de stap zetten om zich te laten dopen (als dit op volwassen leeftijd gebeurt), maar de doop is vooral een teken van Gods genadige belofte.

Heel mooi schrijft prof. van Bruggen bij Markus 16, vers 16: "Doordat in vers 16b de doop niet wordt genoemd, blijkt dat men uiteindelijk op zijn geloof wordt beoordeeld, niet op het gedoopt zijn. Er is geen geloof dat de doop zal weigeren, maar er zijn wel gedoopten die nalatig blijven in het geloof."

In diezelfde geest spreekt ook wijlen prof. Versteeg in het boek Rondom de Doopvont.  Hij laat duidelijk het verschil zien tussen geloof en doop: "het geloof is de anvaarding van de kant van de mens van de prediking van het evangelie. De doop is de bevestiging van de kant van God van die prediking" (p. 41).

De schrijver van het artikel ziet de doop veel te veel als een noodzakelijke daad van de mens. Als Paulus spreekt over je laten dopen en je zonden laten afwassen (Handelingen 22), staat het geloof daar niet vermeld, maar ligt duidelijk opgesloten in het woordje “laat”. Het gaat om het gelovig aanvaarden van het aanbod dat God in de doop geeft.

Samengevat: wanneer we de doop louter zien als een door de mens te vervullen opdracht moet je wel concluderen dat geloof en doop op één lijn te stellen zijn. Wanneer we echter het geloof zien als het antwoord dat God van de mens vraagt op het evangelie, dan is de opdracht om zich te laten dopen het ontvangen van het teken van Gods vergeving en vernieuwing. Wie tot oprecht geloof wordt gebracht, zal de Heere ook willen gehoorzamen m.b.t. het bevel zich te laten dopen, om zo het teken en zegel te ontvangen van de afwassing van onze zonden.

Ds. P. J. den Admirant

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P. J. den Admirant

• Geboortedatum:
  05-12-1954
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Apeldoorn
• Status:
  Inactief

45 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven