(...) Wat kan ik het beste doen? Ik heb de neiging om de contacten met de nieuwe...

Ik ben ruim een half jaar verliefd geweest op een jongen, wat niet wederzijds was; maar we hadden wel veel contact met elkaar (persoonlijk). Dit betekende erg veel voor me. Hij vond het ook prettig, maar na een tijd twijfelen van zijn kant was er bij hem vandaan niets meer. Sindsdien heb ik geen of minimaal contact meer met hem en ben daarmee echt in een gat gevallen en mis ik de contacten echt heel erg. Dit vind ik erg moeilijk en jammer, maar anderzijds is het wel goed. Daarnaast ben ik ben ook iemand, die als ik iemand maar vertrouw, ook makkelijk praat, dus met jongens ook regelmatig wel persoonlijke dingen delen (kan). Zo ben ik eens twee keer ‘tegen de lamp gelopen’, dat het van mijn kant niets was maar de ander door onze contacten er meer achter was gaan denken. Ik let hier nu bewust op, zodat ik zulke dingen niet zo snel weer meemaak. Ik vind het namelijk dan ook vervelend om iemand teleur te stellen. Nu heb ik weer wat contact met een jongen binnen een studiekring (van studentenvereniging); een leuke knul. Ik vertrouw hem wel en kan goed met hem overweg, de gesprekken die ik nu af en toe met hem heb zijn nog wat oppervlakkig over studie e.d. Maar de kans is groot dat die gesprekken wel de diepte in gaan en we dus naar elkaar toe meer persoonlijk worden. En dan ben ik dus bang dat hij er meer achter gaat zoeken, terwijl dat dan bij mij niet zo is. Ik praat nu eenmaal graag met jongens die er betrouwbaar uitzien. Het is niet dat ik me niet aan iemand binden wil, maar er moet toch een wederzijdse liefde zijn (uiteraard eerst verliefdheid eraan vooraf). Maar door de laatste ervaring heb ik wel een flinke deuk opgelopen. Onze contacten waren persoonlijk en nu is er niets meer. Die ervaring wil ik niet weer... Ik weet wel dat ik gewoon weer onbevangen nieuwe contacten aan moet gaan en dat het nu net zo goed, goed kan verlopen; maar toch... Wat kan ik het beste doen? Ik heb de neiging om de contacten met de nieuwe jongen maar te vermijden en niet te persoonlijk te gaan worden. Maar ik vraag mezelf af of ik daar verstandig aan doe. Ik heb namelijk wel behoefte aan persoonlijk contact (ook met jongens).

Lieve studente,

Een lange en eerlijke brief schrijf je! Dank je wel daarvoor. Maar ja, met een lang verhaal maak je het mij nog niet gemakkelijk om antwoord te geven op je vraag “wat kan ik het beste doen”? Om maar met het laatste te beginnen: als je deze jongen ontloopt geef je elkaar geen kans om verder te komen dan mogelijk alleen over studiezaken contact te hebben. Je schrijft dat je het een leuke knul vindt. Vraag jezelf af of hij voor jou de moeite waard is om beter te leren kennen. Is je antwoord “ja”, vraag jezelf dan af, wát wil ik met hem delen, wélke persoonlijke dingen vertel ik hem... en dat hoeft nog niet te betekenen dat je bij wijze van spreken je ziel en zaligheid op tafel legt. Je mag best voor jezelf grenzen stellen. Als na verloop van tijd blijkt, dat hij de juiste vent is om je vertrouwen aan te schenken, merk je dat vanzelf. En bespreek dan maar een keer met hem dat je in eerdere relaties erg teleurgesteld bent geworden, vooral door je eigen openheid. Aan zijn reactie op jouw woorden en op jouw gedrag kun je heel veel aflezen: let daar maar op.

Praat je alleen over jezelf: is jouw openheid een behoefte om in het middelpunt van de belangstelling te staan en moet hij alleen maar luisteren? Een andere kant van het verhaal vind ik jouw interesse in hém: ben je echt in hem geïnteresseerd, in zijn leven? Vráág je daar ook naar? Wil je verder komen en elkaar beter leren kennen dan is er interesse van beide kanten nodig.

Na je ervaringen sta je níét automatisch opnieuw onbevangen tegenover iemand. Dat is niet erg, als je maar lering trekt uit datgene wat je hebt ervaren. Gaat het met deze jongen nu alleen nog over studie? Prima, toch? Ik zeg wel eens dat liefde als een klein teer plantje begint en veel zorg nodig heeft om te kunnen groeien. Ik zou dus nu tegen jou zeggen: een zaadje in de grond... als je groei wilt moet je daarvoor zorg dragen. En ruimte geven, want het kost ook tijd om tot verdieping in gesprekken te kunnen komen. Let goed op zijn reactie naar jou toe: wil hij met je praten, naar jou luisteren, óók over andere dingen dan studie? Bepaal dan jouw strategie: wat wil jij, wat verwacht jij van hem, van een mogelijke relatie? Het is een boeiend gebeuren, hoor!

Laat nog maar eens horen, hoe het verder gaat (is gegeaan)!

Een hartelijke groet,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1503 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven