Niet aan het avondmaal toch in de hemel

Kunnen mensen die niet aan het avondmaal gaan toch in de hemel komen?

De verwoording van de vraag maakt het vieren van het avondmaal bijna tot een voorwaarde om in de hemel te kunnen komen. Dat lijkt mij een verkeerde omgang met het sacrament. Het is duidelijk bedoeld voor de gelovigen tot vertroosting en versterking van hun onvolkomen, soms zwakke en bestreden geloof. Je kunt het zien als een goddelijk medicijn.

Wie zijn nu gelovig, kunnen wij dat ten diepste beoordelen? Denk aan Elia in de dagen van Achab. Zevenduizend, hem onbekende landgenoten, hadden zich niet gebogen voor de afgoden. Er kunnen mensen zijn die kleingelovig van zichzelf niet durven zeggen dat zij een kind van God zijn. Dat geeft grote strijd als de nodiging tot het deelnemen aan het avondmaal klinkt. Een en andermaal in hun leven hebben zij geen vrijmoedigheid om aan te gaan. Zij missen vertroosting en versterking die God in Zijn genade en tere zorg wil geven. Dat roept niet Gods oordeel op. Hij kent immers hun hart. Het vraagt tere zorg in de prediking en het pastoraat.

Daarbij blijft gelden dat het Woord van God onmisbaar is en het sacrament misbaar. Slordigheid en vrijblijvendheid past ondertussen de gemeente niet. De Heere heeft het sacrament niet voor niets gegeven.

Kleinen mogen worden gewezen op Gods goedertierenheid. Niet gedwongen en gedreigd bijvoorbeeld met de gedachte als we op aarde geen avondmaal kunnen vieren we het in de hemel ook niet zullen kunnen.

Ds. B. J. van Vreeswijk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. B.J. van Vreeswijk

• Geboortedatum:
  23-08-1947
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Status:
  Inactief

87 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven