Omgaan met je seksuele gevoelens als alleenstaande

Kunt u wat zeggen over hoe je om moet gaan met je seksuele gevoelens als je alleenstaand bent?

Allereerst merk ik nog al eens dat men zich daar toch een beetje schuldig over voelt. Dat is jammer want dan heb je er nog een probleem bij. Seksuele gevoelens horen bij je man-zijn, bij je vrouw-zijn. Als je ze niet had, zou je je juist ongerust moeten maken.

In de tienerjaren ga je langzaam maar zeker merken dat die gevoelens er zijn en dat is er  mede de oorzaak van dat je aantrekkingskracht gaat voelen tot iemand van de andere sekse. Dus die seksuele gevoelens die je ervaart, zijn eerlijke, gezonde en normale gevoelens.

Echter de seksuele omgang zelf hoort binnen het huwelijk thuis. En daar ligt voor menig ongehuwde ook het probleem: men ervaart wel die seksuele gevoelens, maar men kan de gemeenschap zelf niet praktiseren! Je zou voor jezelf eens na moeten gaan op welke momenten je er het meeste last van hebt. Het is bekend dat juist op momenten dat je je eenzaam en alleen voelt, het het meest moeilijk is. Zulke momenten kun je uiteraard niet altijd voorkomen, maar ze gaan ook weer over, zeker wanneer je veel vreugde beleeft in je werk, in vriendschappen in familieverbanden en andere zaken.

Dus zorg ervoor dat je voor jezelf ook leuke dingen organiseert. Als ongehuwde moet je dat wel vaak zelf organiseren, maar doe het dan ook. Een ongetrouwde vrouw die ik ken, maakt elk jaar een buitenlandse reis en daar verheugt ze zich steeds weer enorm op en ze heeft groots gelijk dat ze dat doet. Blijf er dus vooral niet op blindstaren, er zijn meer dingen in het leven dan alleen seksualiteit.

Alie Hoek-van Kooten