Zorgen over broer

Ik heb een broertje van halverwege de 20. Hij woont nog thuis, net als ik. De laatste jaren is hij nogal veranderd qua gedrag; niet in positieve zin helaas. Soms lijkt het wel alsof de duivel over hem heerst. Dat bedoel ik oprecht, niet oneerbiedig. Als hij een van zijn buien heeft kan hij heel agressief doen en boos worden om helemaal niks en daar word ik zo verdrietig van. Ik mis mijn vrolijke broertje van vroeger toen hij nog lachen kon. Een paar jaar geleden wilde hij een einde aan zijn leven maken, maar de Heere heeft hem daarvoor bewaard.

Nu mijn vraag. Mijn broertje reageert het heel vaak op mij en mijn moeder af en scheldt met de meest vreselijke ziektes en dit nu al jaren lang. En nu vraag ik mij af: waarom doet God niets? Waarom kijkt Hij alleen maar toe en straft hem niet een keer? Ik begrijp niet waarom. Kan iemand van de Gereformeerde Gemeenten mij dat uitleggen?

Wat is er de laatste jaren veel veranderd in jullie gezinssituatie. Het is allemaal heel erg verdrietig en ingewikkeld geworden. Het levert bij jullie allen veel spanning en zorg op.

Laat ik met je laatste vraag beginnen. Je vraagt of ik kan uitleggen waarom God toeziet en niet ingrijpt. Daarover kan ik heel duidelijk zijn. Dat is namelijk niet uit te leggen. Dat antwoord zal je zeker teleurstellen. Wel mag ik zeggen dat God niet zomaar toekijkt, maar dat Hij er een bedoeling mee heeft. Welke bedoeling dat is kan ik niet doorzien, omdat ik mens ben en de Heere God is. Wat is wel weet is dat je er niet alleen voor staat. De Heere aanschouwt namelijk ook jouw verdriet en zorg. Die mag je bij de Heere brengen. Dat advies, die raad, geeft God Zelf. Er staat in Psalm 10:14: “Gij ziet het immers, want Gij aanschouwt de moeite en het verdriet, opdat men het in Uw hand geve.” Als je dat eens even mag doen, wordt je last ook even lichter, ook al verandert er aan de omstandigheden niets. 

Dat alles wil niet zeggen dat er niets gedaan kan worden. Er mag  -mede door aan de Heere te vragen om hulp- gezocht worden naar verandering in de situatie. Blijkbaar gaat de spanning in jullie gezin op en neer met het gedrag van je broer. Waarom hij zo is gaan reageren, is niet duidelijk. Wat is er allemaal gebeurd in zijn leven? Waarom wilde hij een eind aan zijn leven maken? Het zijn vragen die je broer zou kunnen beantwoorden. Mogelijk drukken hem zware lasten die dit gedrag veroorzaken. Als ik lees wat je over hem schrijft, dan vind ik dat hij dringend hulp nodig heeft. Waarschijnlijk zul je, gelet op de situatie waarin jullie verkeren, hier niet over beginnen. Althans, dat gesprek moet je niet alleen aangaan.
 
Ik raad je aan een gesprekspartner te zoeken. Dat zou een familielid of een goede kennis kunnen zijn. Of iemand die wat meer op afstand staat, zoals een lid van de kerkenraad of een vertrouwenspersoon in de gemeente. Je kunt trouwens ook rechtstreeks een hulpverleningsinstelling bellen en om hulp voor jouzelf vragen. Zij kunnen dan met je meedenken hoe je in deze verdrietige en spannende situatie het beste kan reageren en hoe mogelijk de spanning in jullie gezin verminderd kan worden. Misschien kan deze hulpverlening ook iets voor je broer betekenen. Weet dat de Heere deze middelen en wegen kan en wil zegenen. Blijf Hem ook vragen of Hij jullie als gezin wil helpen.
 
De Heere is vrij is Zijn weg en werk. Er staat in Job 36 vers 26: “God is groot en wij begrijpen het niet.” Mogelijk blijven het nu onbegrepen en onverklaarbare wegen, maar zul je later pas zien en begrijpen waarom je dit moest meemaken. 

De Heere geve jou, met je broer en je moeder Zijn ondersteuning en heilige deze weg tot waarachtig welzijn.

N. J. Teerds