Spijt van stelen en liegen

Ds. B. J. van de Kamp / 4 reacties

31-01-2024, 09:27

Vraag

Ik heb als puber wel eens geld gestolen van mijn broertjes/ouders. Vaak om dan eten te kopen in de kantine op school. Nu weet ik niet zo goed wat ik moet doen, ik heb pas wel aan één van mijn broertjes wat geld teruggegeven, maar ik voel me nog steeds wel schuldig. Nu durf ik het ook niet echt te vertellen omdat het al best lang geleden is en ik me ervoor schaam, en bang ben het vertrouwen te schenden. Ik heb al wel in gebed gevraagd om vergeving, maar toch knaagt het nog steeds aan me.

En ik heb ook wel eens gelogen om mezelf beter te laten lijken of omdat ik mij schaamde voor de waarheid. Zo heb ik wel eens verteld dat ik op vakantie naar Spanje ben geweest, maar ik ben daar nooit geweest. Ik weet niet zo goed wat ik hier mee aan moet. Moet ik vertellen dat dat eigenlijk niet waar is? Maar ik ben bang dat ze me dan in andere dingen ook niet meer vertrouwen. Ook dit heb ik in het gebed beleden, maar het blijft me dwars zitten.


Antwoord

Beste vraagsteller of vraagstelster,

Dank voor je vraag. Ik vind het moedig en verstandig van je dat je dit probleem onder de aandacht brengt.

Het is een herkenbaar probleem. De begeerte in je grijpt zijn kans en jij doet het. De één pakt geld, de ander pakt een voorwerp of weer een ander kan niet van de snoepdoos afblijven. Maar ook, je even stoerder voordoen dan je bent. Dingen vertellen die je helemaal niet gedaan hebt, omdat je het niet kon of niet durfde. En dan komt de spijt. Had ik maar. Je hebt het gedaan, maar je geniet er helemaal niet van. De geest van leugen en bedrog heeft je te pakken. Daardoor heb je het gedaan. En nu heeft hij je weer te pakken: mond houden, want anders wordt het alleen maar erger. Maar dat is helemaal niet waar.

Het is goed dat je het aan God hebt beleden en om vergeving hebt gevraagd. Ook goed, dat je aan één van je broertjes wat terug hebt gegeven. En wat zei hij toen?  Of heb je het stilletjes in zijn spaarpot gestopt? Hoe is het met je ouders. Leven zij nog? Echt bevrijding krijg je alleen als je het eerlijk gaat vertellen, gaat belijden.

Ik zou dat niet zomaar plompverloren doen, maar bijvoorbeeld beginnen bij mijn ouders. Vertel aan hen dat je met een probleem zit dat je achtervolgt. Vertel het en vraag hen om je te helpen. Ik denk dat ze het jammer vinden, ook voor jou, dat je het gedaan hebt, maar dat ze ook dankbaar zijn dat je het vertelt. Ze willen je vast verder helpen en zeker vergeven.

Kan het niet met je ouders -omdat ze er niet meer zijn bijvoorbeeld- vertel het dan aan je broer waar je de beste contacten mee hebt. Neem hem in vertrouwen. Zoek dan samen om het ook met de anderen te delen.

Als je eerlijk bent roep je ook eerlijkheid wakker. Daar mag je Gods zegen in verwachten. Er is vergeving voor wie zijn zonden belijdt. Dan kun je ook samen nadenken hoe je het goed kunt maken. Ga bijvoorbeeld met elkaar een keer gezellig eten. Jij trakteert. Als blijk van je verlangen het weer goed te maken. Vrijheid te ervaren.

Doe dat ook met je sterke verhaal over die vakantie. Het kan zo maar gebeuren dat je samen ontdekt dat je die neiging in je hebt. Een diepe uitspraak, die ik eens heb gehoord, is: “Wij liggen allemaal buiten het paradijs!” Weet je wat het grote wonder is? Eén ligt er niet buiten. De Heere Jezus. Maar is vrijwillig en in liefde ons buiten het paradijs op komen zoeken. 

Als je dat met elkaar kunt delen, dan doe je er niet oppervlakkig over, maar geef je elkaar een omarming. Fijn dat het beleden en genoemd is. Dan is het ook weg. Dan kan de onderlinge band enorm worden verdiept en verrijkt. Dan wordt de geest van het overtroeven en van de jaloezie uitgeblust. Dan krijgt de Heilige Geest het voor het zeggen. Dat geeft een mooie vrucht. Lees maar in Galaten 5:22.

Ik wens je veel zegen en geloofsmoed om deze stappen te maken.

Hartelijke groet,
Ds. B. J. van de Kamp

Lees meer artikelen over:

diefstalliegen
Dit artikel is beantwoord door

Ds. B. J. van de Kamp

  • Geboortedatum:
    21-11-1950
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Hierden
  • Status:
    Actief
97 artikelen
Ds. B. J. van de Kamp

Bijzonderheden:

Emeritus


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
4 reacties
schoenveter
31-01-2024 / 10:38
Wilde jij er graag bij horen op school? Misschien lukte het je niet om geld te vragen door schaamte en het daarom stiekem pakte? En vakantieverhalen verzinnen om mee te kunnen praten? Achteraf vind je die logica verkeerd, maar toen was het voor jou een uitweg om iets op te lossen wat je mistte. En die schaamte voel je nog steeds, wat je alleen maar kan veranderen door je eroverheen te zetten.

Je maakt fouten in het leven. Iedereen is zondig en heeft schuld. Vooral de pubertijd staat erom bekend staat dat je ondoordachte acties doet zoals deze. Maar heb je ervan geleerd? Is het patroon doorbroken, en heb je dit gedrag losgelaten? Je bent niet de enige die toen fout deed. Wellicht komen er meer zaken boven tafel als je dit deelt.

Voor hetzelfde 'geld' vertelt je broer dat hij dit ook bij jou gedaan heeft of iets anders. Als je de oudste bent, geef ze het goede voorbeeld door de minste te zijn.
Jedidjas
31-01-2024 / 10:39
Hier een tienerouder :
Ik zou trots zijn op mijn kind.
ALs je het eerlijk vertelt , laat dit zien dat je karakter hebt en dat je nu wel betrouwbaar bent.
TIP: geef het geld (en wil het niet terug), dan heb je gelijk een makkelijkere start om het gesprek te beginnen.

De waarheid maakt vrij, zegt de bijbel.

Maar ga er sws eerst voor bidden, over hoe en wat je het aan moet pakken.Je zult dan merken dat God je gaat helpen voor de juiste woorden/omstandigheden/ het goede moment. Je zult zien en ervaren dat God goed is en zorgt.
tulp
31-01-2024 / 11:49
Beste vraagsteller,
Je hebt goede, duidelijke antwoorden en reacties gekregen. Daar kun je wel mee uit de voeten, denk ik?
Wat ik er nog aan toe wil voegen is dit: maak het niet te groot en te zwaar.
Heel veel kinderen en pubers stelen geld uit de portemonnee van hun ouders en maken hun leven, hun belevenissen, net wat mooier. Niet allemaal, maar wel heel veel kinderen/mensen doen dat.
Dat is niet goed, maar hoort ook een beetje bij het opgroeien. Je leert vaak pas waar grenzen liggen als je er overheen gaat. Dat hoort ook bij het proces van gewetensvorming zodat je geweten niet te los maar ook niet te strak zit.
Bij veel mensen gebeurt dat via de weg van 'proberen'. Door te proberen leer je wat wel en wat geen probleem is,wat je wel en wat je niet kunt maken.
Juist omdat daar ruimte zit (wat kan nog wel en wat niet meer), is dat best moeilijk.
In ieder geval moeilijk voor kinderen/jongeren die dat echt allemaal moeten leren.
Je hebt nu ontdekt dat stelen en oneerlijkheid een heel naar gevoel geven.

Nogmaals: maak het niet groter en zwaarder dan het is: je hebt fouten gemaakt en daar heb je van geleerd.
Je bent dus een mens ;)
ZLD26
31-01-2024 / 12:26
Ik was al bijna 50 toen ik tot geloof kwam en ik het ook op mn hart kreeg om het stelen van geld aan mijn ouders te belijden (wat toen ruim 35 jaar geleden was). Hoewel het voor mijn moeder wel lastig was (die had het liever niet geweten), maar mijn vader 'begreep het'. De last was weg en die bevrijding gun ik je.

Terug in de tijd

Ik ben lid van de CGK. Bij mij komen altijd een ouderling en een diaken op huisbezoek. De diaken viert geen avondmaal en ziet zichzelf niet als kind van God. Ik heb liever dat er twee kinderen van God...
Geen reacties
30-01-2020
Ik ben ongeveer 30 jaar oud en weet vanaf de basisschool dat ik niet op vrouwen val. Degene die het weet op dit moment, ben ik alleen. Af en toe waren er momenten dat ik afsprak met een meisje, maar h...
1 reactie
30-01-2018
Wat zijn de argumenten tegen verzekeren? Welke verzekeringen kunnen wel, of zijn ze allemaal uit den boze? Ik heb een vriend die is verzekerd, maar ik heb er zelf heel veel moeite mee. Hij zegt dat je...
Geen reacties
30-01-2004
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering