Schuldgevoelens na misbruik

Ik heb het zo moeilijk... Ik heb heel vervelende ervaringen vroeger als kind zijnde. Als gevolg daarvan heb ik onder andere PTSS. Is het alleen maar kijken naar je lichaam en aanraken (in zijn ogen ‘verzorgen’) ook misbruik? Ik vraag dit omdat ik met enorme schuldgevoelens loop maar ook eerlijk wil proberen te kijken.

Bedankt voor het insturen van je vraag. Wat erg dat je zulke nare ervaringen hebt gehad als kind en dat je daar nu een PTSS van hebt. 

Om heel concreet antwoord te geven op je vraag of bekijken en betasten van je lichaam ook misbruik is, geef ik je allereerst de definitie van seksueel misbruik. “Seksueel misbruik bestaat uit alle seksuele aanrakingen of handelingen die een volwassene een kind opdringt. Dit varieert van begluurd worden of moeten kijken naar seksuele handelingen van de volwassene tot betasting of verkrachting” (Nederlands Jeugdinstituut).

Uit deze definitie blijkt dat het kijken naar en verzorgen/betasten van je lichaam wel degelijk seksueel misbruik is. Als kind ben je geen eerlijke partij voor een volwassene; je hebt vaak niet eens door wat er precies gebeurt, kunt je nauwelijks verweren en raakt zo in verwarring door dit alles dat je je verlamd en machteloos voelt en jezelf daardoor niet kunt verweren of je grenzen aangeven. Dit kan voor een schuldgevoel zorgen. Maar ik wil je op je hart drukken dat een kind nooit, in geen enkel geval, schuldig is aan het seksuele misbruik wat er plaatsvindt. Alleen de volwassene is ten alle tijden verantwoordelijk en dus schuldig.
 
Mijn advies is dat je hulp gaat zoeken bij een professional, zodat je al je vragen en gevoelens kunt gaan leren uiten en een plekje kunt geven. Ook zijn er goede behandelingen voor PTSS (bijvoorbeeld bij Psytrec) met veelbelovende resultaten. 

Het is zo jammer om je leven door deze trauma’s te laten beheersen, ik gun je anders. Maak de keuze om goed voor jezelf te gaan zorgen en om het verleden een plekje te gaan geven, zodat je weer ‘door’ kunt met je leven en al deze ellende achter je kunt laten. Ik hoop dat je in deze moeilijke weg ook de steun en nabijheid van de Heere mag ervaren. Veel sterkte! 

Hartelijke groet,
Dorothé van Duijn, Compassie