Vraag
Hoe verhouden “in het moment leven” en “verwerken” zich tot elkaar? Stel: Iemand doet mij onrecht aan, ik voel me vernederd en het knaagt aan mijn zelfvertrouwen. Als ik de “best practice” vanuit de psychologie volg moet ik “in het moment leven”, niet alsmaar malen over het verleden en de toekomst. Verfrissend. Nadeel: de situatie blijft oppoppen in mij gedachten. Het lijkt wel of ik het niet kan accepteren. Als ik de “verwerkmethode” kies lijk ik het op den duur een plekje te kunnen geven. Ik denk en praat erover. Nadeel: Hoe kan ik het aangedane onrecht verwerken zonder de aanstichter te verwijten? Het principe “praat en denk over je naaste alsof hij/zij er zelf bij is” zou ik ook hoog in het vaandel moeten hebben staan, maar lijkt ook een belemmering voor verwerking.
Antwoord
Het klopt dat als je een situatie niet verwerkt, deze in negatieve zin een rol kan blijven spelen in je leven. Onder verwerken versta ik dat je de gebeurtenis een dusdanige plaats in je leven kunt geven dat die weinig tot geen invloed meer heeft op je dagelijks doen en laten.
Maar waarom zou je als je een gebeurtenis verwerkt geen verwijten mogen hebben naar de aanstichter, de dader ervan? Hij heeft het onrecht toch veroorzaakt? Sterker, ik denk dat een verwijt, boosheid, helemaal op zijn plaats is en dat dat nodig is om tot goede verwerking te komen. Boosheid is op zichzelf geen verkeerde emotie, de manier waarop je er mee omgaat kan dat wel zijn. Voorbeeld: als een vriend mij bedriegt of kwaad spreekt over mij, mag ik daar boos op zijn, hem daar ook mee confronteren, maar ik moet niet vervolgens over hem met al mijn vrienden gaan roddelen of zijn spullen vernielen. Na boosheid kan er ook ruimte komen voor vergeving. Volgens mij is dat de juiste weg om te kunnen verwerken.
Drs. Joke Ronner-Wattel
Dit artikel is beantwoord door
drs. J(oke) Ronner-Wattel
- Geboortedatum:26-06-1960
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerd Vrijgemaakt
- Woon/standplaats:-
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Joke Ronner is GZ-Psycholoog
