Domineesvrouw in het pastoraat

Mijn dominee wordt nogal bijgestaan door zijn vrouw in het pastoraat. Hij verwijst sommige mensen gewoon naar haar door omdat ze ook wat wil betekenen voor de gemeente. Ze is daarmee erg in de weer en daardoor geliefd in de gemeente. Ze zegt ook dat ze daar haar kick uit haalt. In principe prachtig. Nu is ze samen met haar man pastoraal veel te ver gegaan om een op dat moment en eigenlijk nog kwetsbaar gemeentelid weer op de rails te krijgen. Ze heeft dingen beloofd die ze niet waar kon maken. Het gemeentelid is daardoor compleet psychisch in de war geraakt. De dominee en zijn vrouw dwingen haar nu net te doen of er niks aan de hand is voor de gemeente (want als de kerkenraad hierachter komt). Het gemeentelid is door hun toedoen al een hoopje ellende geworden. Ik merk aan het gemeentelid dat het beter met hem gaat als hij ze negeert, om zo nog meer pijn en verdriet te vermijden. Dat wordt door het predikantsechtpaar allerminst gewaardeerd. Heeft een predikantsvrouw automatisch beroepsgeheim? Mogen ze wel gedrieën aan het avondmaal?

Beste vragensteller, ik ben blij dat je vraag niet inhoudelijk van aard is. Want de casus roept de nodige vragen op. Ik weet uiteraard niet waar het over gaat en moet het doen met datgene wat je aanreikt. Ik kan er wel een paar dingen van zeggen.

Een predikant wordt beroepen door een gemeente. Dus niet de vrouw van een predikant. Bij de bevestigingsdienst van de predikant wordt aan hem de vraag gesteld naar geheimhouding. Zijn vrouw belooft uiteraard niets. Wat betekent dit? Een predikantsvrouw weet in principe datgene wat ook andere gemeenteleden weten. Datgene wat vertrouwelijk hem ter oren gekomen is en waarvan hij vermoedt dat het niet wijs is om dit met zijn vrouw te delen, zal hij ook geheim houden. Ter bescherming van het gemeentelid en ter bescherming ook van zijn vrouw. Ik schrijf hier vanuit mijn eigen praktijk. Een predikantsvrouw heeft in de gemeente geen pastorale taak en verantwoordelijkheid! Zij is geen ambtsdrager. Zij is niet beroepen.

Dit betekent niet dat een predikantsvrouw niets in de gemeente mag doen. Een predikantsvrouw kan bijvoorbeeld kraambezoeken afleggen of ouderen in de gemeente bezoeken. Er zijn zeker nog wel andere voorbeelden te bedenken. Al deze bezoeken hebben echter een ander karakter dan het (crisis)pastoraat wat aan de predikant en de kerkenraad toevertrouwd is. Hier ligt een duidelijke scheidslijn.

Ik begrijp het dat een predikant soms zijn vrouw inschakelt (een vrouw spreekt soms makkelijker met een vrouw). Maar dit gesprek ligt op een ander niveau dan een gesprek dat een predikant voert die namens zijn Zender verantwoordelijk is voor de kudde. Het kan niet zo zijn dat een predikantsechtpaar samen de regie voert en samen verantwoordelijk is voor het pastoraat. Dat klopt niet.

In jouw geval lijkt het dan ook mis te gaan. De problemen lijken nu groter dan voorheen. Het (beschadigde?) gemeentelid mijdt het predikantspaar. Dat kan niet. De kerkenraad wordt buitenspel gezet. Ook dat klopt niet. Enzovoort. Ik kan de zaak inhoudelijk verder niet beoordelen. Ben daartoe niet bevoegd. Toch is de vraag gewettigd of de zaak niet op een hoger plan getild moet worden, al was het alleen maar om mogelijke misverstanden uit de weg te ruimen (met het oog op wat bijvoorbeeld beloofd is en rondom het afdwingen van iets...?). Want, en dat brengt bij het laatste, dit staat mogelijk een goede gang naar het Avondmaal in de weg.

Je vraagt of men met elkaar aan een en dezelfde tafel kan zitten? Ook die vraag is niet eenvoudig te beantwoorden, omdat ik de zaak niet ken. Ik kan hiervoor wel verwijzen naar het Avondmaalsformulier. In het formulier staat ook aangegeven hoe wij ons jegens God en onze naaste dienen te gedragen. Zijn er wettige verhinderingen die een goede Avondmaalsgang in de weg staan? Als ik jouw verhaal lees, dan lijkt het me niet juist, dus zonder inhoudelijk oordeel, dat het gemeentelid het predikantspaar negeert. Dat zit er dus iets niet goed. Het lijkt me juist om naar bijbelse maatstaf elkaar recht in de ogen te kunnen kijken, want ook hier geldt: Waar liefde woont, gebiedt de HEERE Zijn zegen (Ps.133).

Nog een tip: Breng deze casus voor het aangezicht van God. Doe dat in bewogenheid en bid God vurig en aanhoudend om uitkomst voor alle partijen. Dat is tot Zijn eer en tot heling van allen.

Met een vriendelijke groet,
Ds. E. Gouda

Dit artikel is beantwoord door

Ds. E. Gouda

• Geboortedatum:
  25-12-1968
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Nieuw-Lekkerland
• Status:
  Actief

100 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven