Vraag
Ik loop al een tijdje rond met een moeilijke vraag. Op mijn werk maak ik er geen geheim van christen te zijn. Eén van mijn collega's vind dat heel intrigerend en vertrouwde me tijdens een aantal gesprekken het volgende toe: Ze heeft sinds een jaar of twee 's nachts 'ervaringen'. Tijdens die ervaringen staat ze in direct contact met de geestelijke dimensie. Die ervaringen zijn zeer intens en variëren van heel gelukkig (ze heeft bijvoorbeeld eens Jezus ontmoet) tot angstaanjagend (wanneer een boze geest bezit van haar wil nemen). Deze ervaringen zijn gestart toen ze iemand ontmoette met wie ze in een vorig leven getrouwd was. Dat dat zo was wist ze op het moment zelf niet. Maar het feit dat ze deze man tegenkwam triggerde het herbeleven van het eerdere leven en levens die daarop volgden. Toen kwamen ook die mystieke ervaringen op gang. Ervaringen die zo intens zijn dat ze ze (beperkt weliswaar) met haar man kan delen. Op basis van die ervaringen heeft ze een andere kijk gekregen op goed en fout. Op het moment dat ze geconfronteerd werd met een boze geest vluchtte ze naar het licht dat ze ook in zich heeft (volgens haar zou ieder mens dat licht - dat goddelijke) in zich dragen. Daarmee heeft het kwaad de functie om ons meer bewust te maken van de keuzes die we kunnen maken voor het goede. Dingen die je in het leven overkomen hebben dus altijd de functie om ons tegelijk sterker te laten wortelen in het licht. In bijbelse termen zou ik zeggen: "Schuilen bij de Allerhoogste." Voor de helderheid: Dit is een zeer intelligente en emotioneel stabiele vrouw. Wij hebben heel respectvolle gesprekken, waarin ik getuig over mijn geloof in Jezus. Tegelijk ben ik ervan overtuigd dat de Bijbel zelf vaak een weergave bevat van wat mensen hebben gezien of ervaren, maar die in werkelijkheid hoger/mooier zijn om in woorden te vatten. Concreet twee vragen: Zou het inderdaad kunnen dat een ziel reïncarneert of is hier sprake van een geest die wellicht al eerder bezit van mensen heeft genomen waardoor het lijkt op eerdere levens? Hoe moet ik het duiden dat ze Jezus heeft ontmoet? Hoe kan dit? Dit is voor mij allemaal heel vreemd. Tegelijk kan ik het ook niet zomaar uit de weg gaan en het afdoen als onzin.
Antwoord
Beste vriend of vriendin,
Het is inderdaad een moeilijke vraag die je gesteld hebt. Een van je collega’s heeft sinds een jaar of twee ’s nachts ‘ervaringen’ van contact met, zoals je schrijft, de geestelijke dimensie. Ze heeft, zegt ze, in die ervaringen zelfs eens Jezus ontmoet. Soms zijn de ervaringen ook angstaanjagend wanneer een boze geest bezit van haar wil nemen, schrijf je. Ook gelooft je collega in reïncarnatie: De ervaringen die ze heeft zijn gestart toen ze iemand ontmoette met wie ze in een vorig leven getrouwd was en vanaf dat moment kwam het herbeleven van het eerdere leven en levens die daarop volgden. Op het moment dat ze geconfronteerd werd met een boze geest vluchtte ze naar het licht (het goddelijke) dat ze in zich heeft en dat volgens haar ieder mens in zich draagt. Alles bij elkaar dus een totaal andere wereld dan wat wij in het christelijk geloof belijden. Je schrijft ook nog dat het een heel intelligente en emotioneel stabiele vrouw is en dat jullie heel respectvolle gesprekken met elkaar hebben waarin je getuigt van je geloof in Jezus Christus. Maar wat moet je nu met dat alles? Je hebt vooral 2 vragen: 1. Zou het inderdaad kunnen zijn dat een ziel reïncarneert of is er sprake van een geest die wellicht al eerder bezit van mensen heeft genomen waardoor het lijkt op eerdere levens? 2. Hoe moet je het duiden dat ze Jezus heeft ontmoet; hoe kan dat?
Wat de eerste vraag betreft: ik zou het inderdaad houden op een boze geest, een ‘geest van verwarring’, die deze vrouw op dwaalwegen brengt. We geloven namelijk niet alleen in goede geesten (engelen), maar evenzeer in boze geesten. Ik denk dat die boze geesten er in onze tijd veel zijn, mede doordat we met zoveel (religieuze gedachten, andere culturen enz.) in aanraking komen. Je hoeft er heus niet labiel voor te zijn om daardoor meer of minder ‘meegenomen’ te worden. Wat voor invloeden heeft deze (intelligente) vrouw ondergaan door radio- en tv-programma’s, internet, het lezen van boeken en tijdschriften enz.? Heb je dan geen gezonde geestelijke (bijbelse) basis dan kunnen die invloeden licht beslag op je gedachten leggen en allerlei ‘ervaringen’ vooral ’s nachts vanuit het onbewuste bij je bovenkomen.
Ik hoef je, denk ik, niet te zeggen dat reïncarnatie beslist geen bijbelse gedachte is, beter: tegen het hele bijbelse gedachtegoed ingaat. Het is voor de mensen beschikt eenmaal te moeten sterven en dat daarna het oordeel volgt (Hebr. 9:27), de mens gaat naar zijn eeuwig huis (Prediker 12:5) en voor wie gelooft in Jezus Christus geldt dat hij of zij dan een gebouw van God heeft, een huis niet met handen gemaakt, maar eeuwig in de hemelen (2 Kor. 5:1). De reïncarnatiegedachte is in ons land en West-Europa vooral vanuit het Verre Oosten (Boeddhisme) opgekomen. Let maar eens op hoeveel mensen in onze tijd belangstelling voor het Verre Oosten hebben en er bijvoorbeeld reizen naar toe maken. Ik moet er trouwens niet aan denken dat ik nog een ander aards leven zou moeten leven. Alsof ik in dat volgende leven zou kunnen goedmaken wat ik in dit leven verkeerd deed. In diepste wezen is de reïncarnatiegedachte een aanslag op het werk van Christus: Hij heeft alles voldaan om mijn zonden die ik deed te verzoenen. Ik heb geen volgend leven nodig om het zelf goed te kunnen maken.
Wat je tweede vraag betreft, hoe je het moet duiden dat je collega in haar nachtelijke ervaringen Jezus heeft ontmoet? Ik weet niet hoe ze dat bedoelt. Bedoelt ze in een soort droom, zoals dat soms voorkomt bij moslims die daardoor onder de indruk kunnen komen van de Persoon en het werk van Christus? Je zult wellicht weten dat er ex-moslims zijn die mede door zulke dromen tot het geloof in de Heere Jezus kwamen. Uit jouw vraag maak ik echter op dat dat bij deze vrouw niet het geval is. Als ze in haar ervaringen (dromen?) werkelijk Jezus heeft ontmoet dan denk ik dat Hij erop gewezen zou hebben dat Hij de Zoon van God is en de Heiland van zondaren en dat er door het geloof in Hem verzoening van onze zonden is. Eerlijk gezegd heb ik de gedachte (omdat het een heel intelligente vrouw is), dat zij veel over ‘ervaringen met Jezus’ gelezen (boeken daarover zijn er) en gehoord heeft en ze mede daardoor die ervaringen heeft. Eigenlijk dus psychologisch verklaarbaar.
Nu schrijf je dat het allemaal heel vreemd voor je is, maar dat je wat die vrouw zegt tegelijk ook niet zomaar uit de weg kunt gaan of kan afdoen als onzin. Daar heb je gelijk in. Het is, denk ik, ook heel mooi dat je met haar in gesprek bent en je je daarbij voor je christenzijn niet schaamt. Wel moeilijk voor je, maar ook heel goed dat jullie op een respectvolle wijze met elkaar over het geloof praten. Ik denk dat het heel belangrijk is dat je aan de ene voorzichtig met haar opvattingen en gedachten omgaat, maar aan de andere kant tegelijk ook duidelijk zegt waar het naar jouw mening om gaat! Je zou kunnen zeggen dat je er vast van overtuigd bent dat ze zich vergist, dat je vast gelooft in Jezus Christus, dat je gelooft dat er voor ons mensen maar één leven is en dat op dat ene leven het eeuwige leven volgt. En dat wij, omdat we in God geloven, ervan uitgaan dat die God zich geopenbaard heeft en dat we, wat Hij heeft geopenbaard, kunnen lezen in de Bijbel en dat het centrale van de Bijbel de Heere Jezus Christus is, Gods Zoon Die mens werd om de wereld met God te verzoenen (2 Kor. 5:19).
Terecht zeg je dat je ervan overtuigd bent dat de Bijbel zelf vaak een weergave bevat van wat mensen hebben gezien of ervaren. Maar houd daarbij wel vast dat dat andere “gezichten en ervaringen” waren dan de ervaringen van je collega. Wat de Bijbel weergeeft is, geloven we, geïnspireerd door de Heilige Geest (2 Petrus 1:20-21) en daarom voor ons de enige regel van het geloof (2 Tim. 3:16).
Ik weet, beste vriend(in), dat dat allemaal heel makkelijk geschreven is. Maar in het gesprek met anderen is dat niet altijd zo gemakkelijk onder woorden te brengen. En, je weet dat zelf: we kunnen anderen niet overtuigen. Maar wèl gètuigen van ons vast geloof in Jezus Christus. En we geloven niet alleen in (boze en goede) geesten, we geloven vooral in de Heilige Geest, die in het gesprek met anderen woorden en wijsheid wil geven en die woorden kan zegenen zodat die vrouw tot andere inzichten mag komen, vooral tot het inzicht en geloof wie Jezus Christus is. Van harte hoop ik dat dat voor haar mag gelden.
Sterkte en wijsheid bij de gesprekken die jullie voeren. Laat die vrouw niet los, ook al kom je naar je gedachten niet veel verder. En laat zelf niet los wat het meest wezenlijke van ons belijden is: het geloof in de drie-enige God en in Jezus Christus als de Heiland van zondaren.
Van harte wijsheid en zegen toegewenst,
Ds. H. Veldhuizen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Veldhuizen
- Geboortedatum:02-01-1938
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Wapenveld
- Status:Inactief
