Vraag
Ik zit al een tijdje met deze vraag. Het gaat over geloof en gevoel. Ik weet van mijzelf dat ik een gevoelig type ben. Dit is tijdens mijn menstruatie natuurlijk nog erger met al de hormonen die dan in je lichaam zitten. Mijn tranen zitten dan losser en ik ben sneller geprikkeld. Kortom, wat elke vrouw zal ervaren. Het is vaak zo dat ik dan ook het Bijbellezen/bidden/kerkgang gevoeliger ervaar. Hierop komt altijd ontzettend veel bestrijding. Ik denk dan: je tranen en gevoelens zijn niet echt, wacht maar tot je weer een week verder bent. Dit is allemaal van jezelf, enzovoort. Elke maand komt het weer terug en soms weet ik niet meer wat van mezelf is en wat niet. Ik raak er helemaal door in verwarring. Wat moet ik doen?
Antwoord
Beste vragenstelster,
Van jezelf ben je al een gevoelig type, maar ten tijde van jouw menstruatie is dat nog erger. Dit gevoeliger zijn ervaar je dan ook bij het Bijbel lezen, in het bidden en de kerkgang, waarop dan weer veel bestrijding volgt. Je weet daarbij ook niet meer wat van jezelf is en wat niet. Deze twijfel, verwarring, kan er ook zijn wanneer je op andere momenten het Woord leest of hoort. Satan zit nooit stil en zal altijd, welke dag van de maand ook, proberen twijfel, verwarring, te zaaien.
Je geeft zelf al te kennen dat dit ten tijde van jouw menstruatie gevoeliger ligt, daarom kun je nooit op je gevoel bouwen. Dat geeft geen troost, geen zekerheid. Het geloof in het Woord, in de beloften, die in Jezus Christus ja en amen zijn, geeft alleen zekerheid en neemt de twijfel weg. Bij alle (tranen en) verwarring in het leven van Thomas horen we dat de Heere Jezus zegt dat het om het geloof gaat!
Nu zijn wij echter wél mensen met gevoelens en de uitingen daarvan, de ene keer heftiger dan de andere, daarom alleen het Woord is een lamp voor onze voet en een licht op ons pad, dat is namelijk het spreken van God, Die het hoogste woord heeft en moet hebben in ons leven, dat is de waarheid waaraan je nooit mag twijfelen, want wat uit Zijn lippen ging en gaat ligt vast en onverbroken en daar moet alles voor wijken.
Het Woord brengt niet in verwarring; misschien is het niet altijd even duidelijk voor jezelf, maar het is wel duidelijk dat Hij door Zijn Woord geen verwarring wil stichten, maar vastigheid, zekerheid, waardoor we mee kunnen zingen: Hoort wat mij Gód deed ondervinden, wat Hij gedaan heeft aan mijn geest. Satan wil dat je bij jezelf te rade gaat, dat je het Woord van God, vanuit de Bijbel of in de prediking, nog maar eens goed moet overwegen, want is het wel van Hem geweest, bedrieg je jezelf niet, kan het wel tot jou gesproken zijn, ziende wie je bent?
Zeker, het is ons mensen zo eigen, juist ook in het geloofsleven, maar worstel dan niet met je gevoelens en met de bestrijdingen, maar worstel juist met God en Zijn Woord in lezen en bidden, in bidden en lezen, om zo alleen in de strijd te overwinnen door de Heilige Geest en de bestrijder met zijn bestrijdingen te niet te doen. Wees ook op je hoede! De satan weet precies wanneer we het gemakkelijkst te beïnvloeden zijn, in verwarring te brengen zijn.
Wapen je van te voren; werp door het lezen van het Woord, door het gebed een blokkade op, zoals de het Woord ook zegt: geef de duivel geen plaats! Laat de plaats en de tijd waarop de duivel (met name) kan en zal komen ingenomen zijn door God en Zijn Woord.
Mooi is in dit verband ons (jouw) belijden, zoal we lezen in de Dordtse Leeregels V.11: Ondertussen getuigt de Schrift dat de gelovigen in dit leven tegen onderscheiden twijfelingen van het vlees strijden, en in zware aanvechting gesteld zijnde, dit volle betrouwen van het geloof en deze zekerheid van de volharding niet altijd gevoelen. Maar God, de Vader van alle vertroosting, laat hen boven hun vermogen niet verzocht worden, maar geeft met de verzoeking ook de uitkomst; en werkt in hen de verzekerdheid van de volharding door de Heilige Geest wederom op.
Met vriendelijke groet en Gods zegen toegewenst,
Ds. P. C. van Keulen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P.C. van Keulen
- Geboortedatum:17-06-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Bodegraven
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
ik ga hier geen groot advies verhaal o.i.d neer zetten.
Echter wil ik dit zeggen;
Heel herkenbaar voor mij o.a wat je noemt t.o.z van de Bijbelse dingen!
Erg moeilijk en zeer verwarrend voor jezelf..
<i>Reageren op een antwoord is mogelijk mits de reactie iets toevoegt en niet in strijd is met het antwoord van de deskundige. Vraagstellers zijn niet gebaat bij tegenstrijdige reacties en bovendien vinden we het ongepast ten opzichte van de deskundige die zijn/haar vrije tijd ter beschikking stelt om onze bezoekers te helpen. Voor discussies is er het forum.</i>
De waarheid verandert toch niet als je gevoelens veranderen?
Gods beloften zijn waar, ook als je nog nooit 'echte tranen en gevoelens' hebt gehad.
Zijn beloften moeten door geloof worden aangenomen, niet door tranen en bevindingen.
Wat daarbij 'gevoeld' wordt verschilt per persoon, en het is zeker geen constant gevoel.
Enne .... wat als je 'tevreden' bent over je eigen tranen, krijg je daar dan een goed gevoel over?
Dan heb je een goed gevoel over iets van jezelf ipv over Jezus en wat Hij voor je gedaan heeft.
Stel dat een betrouwbaar persoon jou voor volgend jaar een prachtige vakantie aanbiedt.
Als je dat aanbod op prijs stelt en het aanneemt, dan ben je blij.
Maar voor de vakantie daar is, zullen er vast wel dagen bij zitten dat je het druk hebt, of je voelt je niet zo lekker enzo.
Dan zit je er niet zo vol van als op andere dagen wanneer je er echt naar uitkijkt, maar toch is de beloofde vakantie even echt als op de dag/dagen dat je er intens naar verlangt.
Eigenlijk snap ik niet hoe je denken kunt dat tranen en gevoelens 'niet echt' zijn.
Al je gevoelens zijn van jezelf, de positieve zowel als de negatieve.
Als je een 'mindere' dag hebt dan mag je dat wel jammer vinden, maar het verandert niets aan de feiten.
Als er een wolk voor de zon is dan hoef je niet bang te zijn dat de zon verdwenen is.
Je kunt je misschien op dat moment niet voorstellen dat je het ooit warm hebt gehad, maar dan zeg je niet: 'ik heb het eerder vast nooit echt warm gehad, dat was allemaal van mezelf'.
Welnee, je weet dat wanneer de wolken verdwenen zijn de zon weer tevoorschijn komt, en dan krijg je het vanzelf weer warm.
Dat je door je hormonen een paar dagen gevoeliger bent dan de rest van de maand en meer 'open' staat voor God, kun je ook als een 'extraatje' beschouwen. God heeft je zelf zo geschapen.
Hoe erg verward ik ook ben of ik me wel tot Zijn kind mag rekenen, ik geloof er wel in dat de Heere met mij een 'gevoelige' weg gaat. En dan bedoel ik, dat ik door Hem meer in mijn gevoel word geraakt, dat ik sneller tranen heb bij de dingen.
De Heere gaat met ieder zijn weg, kent een ieder zijn karakter, en ik denk dat de weg die God met je gaat, een weg is die daar ook bij 'past' omdat hij dan het beste aan Zijn eer kan komen.
Iemand die verstandelijk veel kennis heeft of een groot opsluitingsvermogen, zal bijv ook veel meer teksten kennen of een moeilijke preek niet als moeilijk bestempelen.
Gelukkig heeft God allerlei soorten van kinderen.
Dat neemt niet weg dat je strijd daarom kunt blijven hebben. Ik ben ook heel onzeker hierover.
En ik voel me ook schuldig dat sinds ik een kind heb, ik me slecht kan concentreren op een 'goed boek'. Mijn concentratie is ook minder. Maar volgens mij staat de Heere dat niet in de weg...?!
1 ding wil je meegeven, geloven gaat voorop en er kan een hoop gevoel bijkomen.
Maar ons gevoel kan zo verschillend zijn, dat je daar niet op moet rusten.
Rust op Zijn gerechtigheid, op Hem zelf, op Zijn Woord en laat je hierdoor leiden.
Denk niet nu voel ik niets dus nu geloof ik niet.
Geloof is geen gevoel, maar een vast vertrouwen...
Rust niet op je belevingen,bevindingen,emoties en tranen maar op Zijn Woord en beloftes!!
Vanuit het geloof mag je wel Zijn liefde ervaren.....en dit kan veel gevoel met zich meebrengen.
Waarom had u het op Mij gemunt?? Ik heb het niet verdiend....het is Zijn goedheid,Zijn Liefde!
Hij weet ook wat je gaat lezen in de Bijbel, of wat je meemaakt of hoort in de kerk tijdens je 'gevoelige' dagen. Sterker nog: dat heeft Hij bepaald. En Hij weet ook van de strijd die daarop volgt. Dus je gevoeligheid accepteren en vertrouwen op God en Zijn Woord. En je gevoeligheid is soms ook een gave.. want de blijde en liefdevolle gevoelens zullen ook intens zijn toch?
