Vraag
Ik heb een aantal vragen over de HSV. Waarom staan in de HSV de teksten niet gewoon onder elkaar net als in de SV? De ene keer staan ze per tekst, de andere keer per twee, soms per drie, soms nog meer, soms gewoon als een paragraaf. Zeker als je de paralelbijbel hebt, leest het soms erg vervelend omdat de teksten soms totaal niet meer naast elkaar staan, maar een eind er boven of er onder. Horen bepaalde verzen dan juist wel/niet echt bij elkaar, omdat er voor een andere indeling gekozen is? Ook vraag ik me af waarom er elke keer als er in de SV een komma of het woordje "en" -als verbinding tussen twee zinnen- staat, er in de HSV gebruik gemaakt is van de "entertoets". Ook als de zin gewoon doorloopt (zonder een komma of het woordje "en") gaat de zin soms zomaar verder op de volgende regel. Ik weet dat er in de oorspronkelijke tekst geen hoofdletters staan, maar die wel in de SV gebruikt worden. Dat leest in de SV makkelijker dan in de HSV: je weet dan wel gelijk dat God ermee bedoeld wordt (bijv. Ps. 27, 46. Ook wordt er op vreemde plaatsen gebruik gemaakt van het 'inspringen' bij een nieuwe alinea. De ene keer is het als iemand wat zegt en op een andere plaats juist weer niet. (bijv. Jes. 7). Waarom is er in Jes. 8:1 gekozen voor "Maher Sjalal Chasj Baz"? Ik zou niet weten hoe je het moet uitspreken! Dan is de SV toch wel wat makkerlijker te lezen, waar staat: "haastende tot den roof, is hij spoedig tot den buit!" Er staat in de HSV ook net nog voor: "voor iedereen leesbaar". Ik weet dat dat laatste slaat op de griffel van een sterveling. Maar als er dan zo'n moeilijk woord volgt, is het voor onze tijd in elk geval niet voor iedereen leesbaar. Zo zijn er wel meer woorden en/of namen die in de SV nog wel goed te lezen waren en die nu veel moeilijker zijn. Ik las laatst een tekst (ik weet niet meer waar die stond), maar in de SV staat er Azië en in de HSV Azia. Wordt hier ook het Azië bedoeld zoals wij dat nu kennen? Zo ja, waarom is er dan voor Azia gekozen? Er zijn ook een heel aantal verzen die een stuk duidelijker geworden zijn! En de meeste dingen/wijzigingen doen aan de inhoud niet af, maar sommige dingen (zoals hierboven aangegeven) maken het lezen er niet makkelijker op.
Antwoord
De Bijbel heeft niet alleen een rijke geestelijke inhoud, ook vanuit een literair standpunt bekeken is het niet zomaar een Boek. Zo bestaat een belangrijk deel van het Oude Testament uit poëzie. De poëzie van het Bijbels Hebreeuws kenmerkt zich door allerlei vormen van parallellisme, assonantie, alliteratie, ritme, rijm, woordspel, etc. Als je een Hebreeuwse Bijbel opslaat, kun je al vaak in één oogopslag zien of het bij een bepaalde tekst om poëzie gaat of niet. De Statenvertalers hebben daar echter weinig tot niets mee gedaan. Zo kun je in de Statenvertaling qua opmaak van de tekst geen verschil zien tussen bijvoorbeeld het boek Genesis en de Psalmen. Dat is jammer en doet tekort aan de grondtekst. Om deze reden heeft het bestuur van de stichting HSV ervoor gekozen om in de herziening van de SV het onderscheid tussen proza en poëzie duidelijk herkenbaar te maken. Met andere woorden, al dat inspringen is gedaan om recht te doen aan de poëtische accenten die in de Hebreeuwse tekst duidelijk zichtbaar zijn.
In Jesaja 8:3 heeft de SV wel MAHER SCHALAL CHAS BAZ. Daar laat men het staan omdat het de naam van de zoon van Jesaja is. Zo raak je echter wel het verband kwijt met vers 1, waar dezelfde Hebreeuwse woorden staan. De HSV legt trouwens in de noot uit wat het betekent.
Asia is niet hetzelfde als Azië. Azië is een werelddeel en Asia was de naam van een Turkse provincie, ook wel Klein-Azië genoemd.
Reinier de Blois
Dit artikel is beantwoord door
Herziene Statenvertaling
- Kerkelijke gezindte:Divers
- Woon/standplaats:Divers
- Status:Actief
