Vraag
Ik heb nu al zes maanden veel last van godslasterlijke gedachten en denk vaak klein over God. Nu zijn dit gedachten waar ik zelf erg onder lijd. Ik houd juist ontzettend veel van de Heere Jezus en geloof alles wat Hij heeft gedaan. Ik heb Hem innig lief en dan die afschuwelijke gedachten. Ben zelf bang voor bezetenheid/gebondenheid. Of is dit toch een psychish probleem? Ben nu erg bang om verloren te gaan. Dit werpt zulke blokkades op, dat ik me geen raad meer weet. Huil vaak en zie het niet meer zitten. In onze gemeente is geen bevrijdingspastoraat. Zou dat iets voor me zijn? Of Jan Zijlstra? Ben zelf PKN (Ger. Bond). Of toch anti-depressiva, dat heb ik geprobeeerd maar dat duurt zo lang voor het werkt en ik voelde me er erg ellendig bij, dus ben al snel weer gestopt. Ik wil dolgraag een waargelovig mens worden, wil me bekeren en heb erg veel last van mijn zonden. Die doe ik niet meer, maar deze gedachten zijn er voor in de plaats gekomen. Ben echt wanhopig. Ik ben tweemaal aan het avondmaal geweest en durf nu bijna niet meer, maar mijn hart huilt als ik niet aan kan gaan bij Hem die ik zo lief heb. Ben bang dat God mij afwijst en dat ik de zonde tegen de Heilige Geest heb gedaan wat in Hebr. 6 beschreven wordt en dat het daardoor voor mij niet meer kan. Want ik ging jarenlang wel naar de kerk, maar leefde uiteindelijk in de wereld, keek naar van alles op tv en ben ook een keer bij een iriscopist geweest, maar dat vond ik eng en heb zijn middelen nooit gekocht. Ik weet ook niet of ik dingen uit mijn huis moet verwijderen, maar er staat toch dat Jezus kwade geesten uitdreef en dan hoefden die mensen daar verder toch ook niks voor te doen? Of zou ik Hem dan niet zo wanhopig zoeken, als het voor mij niet meer kan? Terug naar de wereld wil ik niet meer en kan dat nu ook niet meer onbezorgd doen, alsof het leven niet eindig is! Wil ook niet als een hond terug naar zijn eigen braaksel. Dus val ik in een vacuüm, als ik immers ook niet van Hem mag zijn, die ik zo liefheb. Ik weet nu ook niet wat ik moet doen. Over twee weken is het al avondmaal. Maar mag ik wel aangaan met zulke afgrijselijke gedachten die in me opkomen en die ik maar niet wegkrijg en waar ik niks van meen. Ze zijn niet van mezelf, lijkt het wel. Heb gewoon kriebels in mijn buik als ik aan Christus denk, zo lief heb ik Hem. Zou dolgraag naar Hem toe willen, maar Hij ziet me aankomen, natuurlijk. Ik wilde dat Hij even hier was en dat ik Hem alles kon vertellen. Dat kan nu ook wel in gebed, dat doe ik ook veelvuldig, maar ik kom maar niet verder, blijf maar in een kringetje ronddraaien. Is het mogelijk dat ik snel antwoord krijg, want ik zit hier zo erg mee dat ik me geen raad meer weet. Ga ook tegen de kerkdiensten opzien, maar thuisblijven is zeker geen optie, want dan voel ik me nog doodongelukkiger. Dan mis ik Hem zo. Wat moet ik toch, ik weet me echt geen raad meer.
Antwoord
Uit het hele relaas kan ik eigenlijk maar één conclusie trekken: Je bent psychisch ziek. Dat lijkt misschien wel een te vlotte conclusie, maar uit allerlei opmerkingen blijkt dat. Ik zal niet zeggen dat je naar het avondmaal kan of mag gaan, maar wel dat je zo snel mogelijk hulp moet zoeken bij een instantie voor psychische problemen. Jammer dat je met die antidepressiva bent gestopt. Juist door een depressie krijg je vaak zulke gedachten die je nu uit. Het zou daarom goed zijn om je in verbinding te stellen met een psychiater om geholpen te worden.
Dat betekent overigens niet dat ik daarmee al die vragen en problemen die je opsomt in je brief bagatelliseer. Integendeel. Ze vormen een grote last op je hart en op je gevoelsleven. Maar gelukkig dat je ook weet van de liefde van God en de liefde van jou voor Hem. Dat neemt echter niet weg dat er aan de psychische ziekte waar je nu mee te kampen hebt gewerkt moet worden. Gelukkig heb ik in de loop der jaren mogen meemaken dat mensen die psychisch in de knoop zaten, en daarmee ook hele aparte gedachten over God en over het geloof hadden, door goede, pyschische hulpverlening weer zuivere gedachten kregen over alles wat met het geloof te maken heeft. Laat dat je mogen bemoedigen in de moeilijke weg die je nu moet gaan. Het zou daarom ook raadzaam zijn om voor pastorale bijstand contact te zoeken met een predikant of andere kerkelijke hulpverlener.
Ds. R. W. van Mourik, Elburg
Dit artikel is beantwoord door
Ds. R. W. van Mourik
- Geboortedatum:07-02-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Alblasserdam
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
John Bunyan zegt hier in één van zijn boeken ook iets over: als het tegen je wil gebeurt is het de duivel die je die gedachten inwerpt.
Zoek hulp en veel sterkte!!
Er is hoop!
Jezus heeft ALLE macht, in hemel en op aarde!
Door Gods genade hebben wij (natuurlijk niet wij, Jezus doet het, maar Hij schakelt mensen in!!) al vaker mensen met problemen zoals jij hebt, mogen helpen en tot vrijheid in Christus mogen leiden.
Je mag gerust via de redactie mijn emailadres opvragen, wees welkom!
(ben zelf ook PKN Ger. Bond)
Ik heb - nadat ik al vele malen mezelf aan de Heere had toevertrouwd, heel mijn nood uitgestort bij een ambtsdrager en op zijn gebed is alles als een pak van mij afgevallen en werd ik er van bevrijd. Samen met mijn vrouw heb ik zoëven voor u gebeden.
De Heere is een hoorder van het gebed. Volg de raad van ds v Mourik en van 1a2b3c op. Van harte verlossing en de zegen van onze Heere toegebeden.
Ik zal ook voor U bidden
Alvast bedankt.
Je reactie begrijp ik echt niet.
Waar baseer je dat op??
Juist bij de hierboven geschetste problematiek, die doorweven is van aspecten van het christen-zijn, is het essentieel dat je een christen-hulpverlener hebt!!!
Daarnaast is hier op de avond van Jijdaar! in Apeldoorn een vraag gesteld over dit onderwerp en is er een antwoord gegeven door Prof. Dr. M.J. Paul. Deze lezing is terug te zien op kijkdaar.nu.
Ik raad je aan om op de site van heartcry en groeien in geloof te lezen/luisteren. Ook het boekje van W.Ouweneel: geloof zekerheid en groei kan veel duisternis wegnemen die het gevolg is van zo'n prediking.
En onthoud altijd dat je niet gelooft vanwege iets dat je wel of niet voelt, maar omdat Hij het zegt.
En dan ga je het ook beleven want de volgorde is: Gods Woord, geloven en ervaren.
Blessings.
