Bijbelgetrouwe leermeester

Ik zou zo graag iemand willen hebben die mij bijvoorbeeld twee keer in de maand onderwijst in de weg van de Heere. Telkens dwaal ik af, omdat ik dan weer geen stille tijd neem. Ook ben ik nog maar een kleingelovige, ik kan nog zoveel groeien. Het lijkt me zo fijn als ik hierin een goede, Bijbelgetrouwe leermeester heb, die mij onderwijst en al mijn persoonlijke vragen wil beantwoorden. Ik heb het aan een paar mensen gevraagd, maar er niets meer op gehoord en ik wil me ook niet opdringen, maar ik zit er zo op te wachten!

Begeerte naar meer onderwijs is een goede zaak. De zondag, waarop we opgaan naar de kerk is het beste en het grootste pastorale bezoek dat denkbaar is. Dan heb je minstens acht keer per maand pastoraal bezoek in de kerk. Dat moeten we in de eerste plaats benadrukken. Is het niet heel bijzonder dat de Heere vaak in de kerk antwoord geeft op de diepe levensvragen die bij ons kunnen leven? De kerk is namelijk de werkplaats van de Heilige Geest. Daarom wil de Heere in de eerste plaats antwoord geven op onze diepte levensvragen in de zondagse erediensten. Hoe belangrijk is het daarom dat zowel de voorganger als de gemeente biddend opgaan, opdat er in geestelijk opzicht echt zaken gedaan mogen worden in de kerk. Daarom laat de stille tijd op zondag maar beginnen. Wat lezen we en wat overdenken we persoonlijk, ook op zondag?

Verder zijn er in de gemeenten gelukkig nog heel veel bijeenkomsten waarin het Woord Gods opengaat. Bijbellezingen zijn bijvoorbeeld een goed middel om stil tot bezinning te komen. Dat kan ook als Bijbelkringen plaats vinden, althans wanneer die kringen goed worden ingevuld. Anders vervallen dergelijke kringen tot Bijbelbabbelarij. Hoe goed is het als je dan goede gesprekken mag hebben in die kring. Daarnaast zou ik ook nog de verschillende  verenigingen willen noemen die zo veel kunnen betekenen met het oog op het geestelijk leiding geven en ontvangen in de gemeente. Zo zijn er ook interkerkelijke Bijbelkringen binnen de gereformeerde gezindte,  landelijk, waarop mensen uit verschillende kerken bij elkaar komen om over God en goddelijke zaken te spreken. Dat alles kan een goede zaak zijn.

Voor het grootste deel kunnen de persoonlijk vragen dus in de prediking en pastoraat beantwoord worden. Leg dan maar gerust de vragen die bij je leven aan de predikant voor. Wanneer het wezenlijke vragen zijn, dan kunnen die beantwoord worden in de prediking of persoonlijk. Dat is de beste plek om antwoord te krijgen op je levensvragen. Want het is toch Uw Woord, waarop Gij mij verwachting  hebt gegeven! Als je vragen hebt, dan is dus goed om die te delen met een ambtsdrager of een predikant. Het is goed dat de predikant weet van de geestelijke vragen en noden die in zijn gemeente leven. Zo kan hij preken.

Nu weet ik niet of dit direct door de vraagsteller bedoeld wordt. Hij wil eigenlijk persoonlijk met een paar mensen contact hebben om de levensvragen te delen. Het kan inderdaad goed zijn dat je dingen deelt met anderen, die die vragen ook verstaan. Het kan ook de gemeenschap en het contact in de gemeente of over kerkmuren heen bevorderen.  Maar je kunt contacten niet maken en ook niet claimen. Contacten kunnen soms ook erg vluchtig zijn Daarvoor moet je oppassen. Een geestelijk contact valt of groeit, maar dat kun je niet zomaar maken. Je moet zelfs oppassen voor bepaalde gevaren. Er zijn namelijk wel mensen die vinden dat contacten perse moeten in het verlengde van die plaatselijke activiteiten. Het is eigenlijk een ‘moeten’ en dus een claimen. Dan krijgt die contacten wel een wat wettische inslag, wat de Schrift  zeker niet bedoelt.

Het is wel eens goed om zelf over die levensvragen na te denken en zelf ermee te worstelen. Blijvende contacten zijn niet altijd nodig: Denk maar aan Filippus en de kamerling. Toen zijn werk, zijn gesprek voltooid was, moest de kamerling alleen verder. De Heere vond dat dus beter voor de kamerling, om dus alleen met die boekrol van Jesaja  verder te gaan. Dat vond de Heere nodig. In Ethiopië was hij waarschijnlijk heel alleen, maar toch nu met de Heere. Dus stil verder gaan met het Woord. Dat geeft vaak, zo is mijn ervaring,  veel zegen. Die ‘claimcontacten’ lopen vaak vast, omdat die doorgaans niet gedragen worden door de gemeenschap zoals de Heere die bedoelt in Zijn Woord, namelijk om tot nut en tot zaligheid van anderen bezig te zijn en ook gewillig en met vreugde, zoals zondag 21 van de Heidelbergse catechismus ons zegt. Persoonlijk zou ik dus eerst de binnenkamer kiezen om de zaken te overdenken. Praten kan op de duur ook wel eens oppervlakkig worden.

Bovendien moeten we elkaar ook goed liggen in de geestelijke vragen. Het ene karakter past meer bij je dan dat van een ander. Karakters  kunnen verschillen, terwijl  de diepste noties van het geestelijke leven hetzelfde kunnen zijn. De een heeft meer behoefte om de dingen van het geestelijke leven te bespreken, dan de ander, wat niet een verschil in geestelijke ligging hoeft te betekenen. Mensen die veel praten geven niet altijd daarmee de diepte van het geestelijke leven weer. Helaas kan het zelfs wel eens gebeuren dat ook in het geloof -en dat zeg ik vooral van een oppervlakkig geloof¬- holle vaten het hardst kunnen klinken, al zeg ik dat wel met een zekere voorzichtigheid. Maar ik zeg ook, dat stille wateren diepe gronden hebben. Geestelijk leven begint vooral met de stilte voor God. Wat is daarom zelfdiscipline van groot belang om vooral zelf de stille overdenking te nemen voor Gods Aangezicht. We hebben nodig ook wel eens onszelf onder  handen te nemen. Dat geeft veel zegen voor jezelf. Daarom maar geduldig en biddend wachten om een echt contact te krijgen.

Soms kan praten wel eens verzanden in overgeestelijk gepraat, waarbij niet Christus maar de mens centraal staat. Dat brengt je eigenlijk niet verder. Wat de geestelijke groei betreft, is de uitspraak van Johannes  de Doper tot lering: “Hij, Jezus moet wassen en ik moet minder worden.” Johannes leefde veel in de woestijn. Maar het contact met de Heere was het belangrijkste. Dan komen de andere contacten niet kunstmatig, maar ontstaan ze wel in de weg van gebed en geestelijk uitzien. Voor Jezus’ komst waren er ook die de verlossing in Jeruzalem verwachten (Lukas 2). Dat is de beste gemeenschap, die we kunnen zoeken. Verwacht het niet van mensen, claim ook geen mensen, maar verwacht het van de Heere alleen! Dan komen de contacten zeker wel, die voor ons goed kunnen zijn.  
 
Lunteren, ds. P. Molenaar

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P. Molenaar

• Geboortedatum:
  22-05-1945
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Lunteren
• Status:
  Actief

106 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven