Ellendige schoonouders

Ik heb verkering met een lieve jongen, maar zijn ouders zijn het er allemaal nog niet zo mee eens en bestoken hem met allerlei gegevens over mij (juist en onjuist). Ik vind dit heel ellendig. En dan ook steeds met deze familie om te gaan. Kunt u mij tips geven? Ik moet er toch over de vloer komen. Hoe kan ik nog aardig en leuk doen als er achter mijn rug zo over mij wordt gekletst en geroddeld. Ik voel me er gewoon ellendig onder omdat ik me net een stuk oud vuil voel, meer ook echt niet. Ik denk dat ze het zelf niet eens door hebben. Ik weet dat ik er om mag bidden, maar het is allemaal zo schrijnend. Gewoon omdat ik het allemaal niet eens goed begrijp en kan bevatten. Hartelijke groet, 21-jarig meisje.

Beste 21-jarige,

De enige manier om hieruit te komen is: ga met elkaar in gesprek. Allereerst met je vriend. Hoe staat hij tegenover jou? Én hoe staat hij tegenover zijn ouders? Je hebt weliswaar met hém verkering, maar hij is en blijft de zoon van zijn ouders!

Het tweede wat ik tegen je zou willen zeggen is: blijf jezelf. Jij bent waardevol. Zoals je bent. Leuk en aardig dóén, terwijl je dat eigenlijk niet wilt en niet kunt opbrengen maakt dat je je ellendig voelt. Bovendien houd je dat niet vol.

Drie is dus: vraag jezelf af of je op die manier met deze jongen -hoe lief hij ook is- verder wilt! Je hebt niet alleen met hém, maar je hele leven door óók met zijn familie te maken! Bidden is goed, onmisbaar. Maar dan ook: werk, oftewel práát er over.

Je schrijft dat “ze het niet eens door hebben”: maak het dus duidelijk! Lukt een gesprek niet -of nog niet- dan kun je ook een brief schrijven en/of je vraag en mijn antwoord laten lezen! De eerste stap op deze niet-gemakkelijke weg heb je gezet: nu op naar de volgende!

Ik wens je hierbij van harte Gods zegen toe! Laat nog eens van je horen.

Marijke Rots