Vraag
Ik zie erg op tegen de vakantie. Ik hoop voor een paar weken op vakantie te gaan naar een ander land. Het liefst zou ik niet gaan, maar elke dag naar de kerk gaan. Vaak is het verlangen zo groot om bij de Heere te zijn, dat ik het er heel moeilijk mee heb. Elke keer opnieuw moet ik dan aan de Heere vragen of Hij mij moed en kracht wil geven om weer verder te gaan in dit aardse leven. Ik voel me daarin ook erg eenzaam. Ik durf hier ook met niemand over te praten, maar zou het toch wel willen. Zou een dominee of iemand anders dit wel begrijpen? Een mens heeft in het natuurlijke eten en drinken nodig anders sterft hij of zij. Zo voel ik het ook geestelijk. Zoals het in Psalm 84 staat. Mijn ziel bezwijkt van sterk verlangen, mijn hart roept uit tot God die leeft. Hij is het die aan de ziel het leven geeft! Elke keer weer hebben we Genade nodig voor onze ziel. Hier is het niet volkomen en leef ik vaak in het gemis. Daarom verlang ik naar het volmaakte leven met de Heere. Nooit meer te hoeven zondigen maar altijd de Heere te loven en te prijzen.
Antwoord
Wat u hier schetst is een herkenbare situatie, maar daarom nog niet gemakkelijk. Bij tijden trekt de Heere ons zo dicht naar Zich toe dat we niets liever zouden willen dan voor altijd bij Hem te zijn. We mogen dan Zijn vredevolle aanwezigheid sterk ervaren en leven op de toppen van ons geloofsleven. Het is een grote zegen dit te mogen ervaren! Maar zoals met andere zegeningen van de Heere ook vaak het geval is, zijn ze ook bedoeld om daardoor en daarmee tot een zegen te zijn in Zijn Naam voor anderen. Daarom komen er ook altijd weer andere tijden na.
En ook die andere tijden kunnen heel goed zijn, omdat we dan mogen putten uit de ervaring van die heerlijke verbondenheid met de Heere, die we hebben mogen genieten. Maar die we niet altijd in zo sterke mate ervaren kunnen, omdat wij kleine stervelingen daar (nog) niet sterk genoeg voor zijn. Vervolgens geeft Hij ons de opdracht, om als mens met ons hele bestaan Hem te dienen. Dus ook met onze kracht en met ons verstand en met ons aardse bestaan (Marc. 12: 30-34). We mogen het één niet minder achten dan het ander, want niets is tevergeefs geschapen, als we het maar gebruiken tot eer van God en tot dienst aan onze naaste. Het is niet bijbels om het geestelijke leven hoger te stellen dan het aardse leven, want we mogen het aardse leven ontvangen om daarin de Heere te leren kennen, lief te hebben, te dienen en door de Heilige Geest te groeien naar Hem toe. Dit zal altijd onvolkomen zijn en blijven, maar het is juist die onvolkomenheid die ons blijvend laat verlangen naar onze Heiland Jezus Christus, Die geleden heeft voor alle gebrokenheid. Zo mogen we door en in Hem ons leven op aarde leven, genieten van Gods mooie schepping, die straks weer geheeld zal zijn, wanneer Hij alles en in allen zal zijn.
Daarom wil ik u toch een gezegende vakantie toewensen, waarin u nieuwe kracht mag opdoen, als geschenk van God, om daardoor Hem en uw naaste te dienen met uw hele bestaan en met alle liefde die Hij u geschonken heeft.
Ds. W. van der Wind
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. van der Wind
- Geboortedatum:28-10-1957
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Siddeburen, Steendam-Tjuchem
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik wil niets af- of toe doen aan jou verhaal/vraag, wel een enkel woord als dat mag.
Het is niet vreemd als we als Zijn kinderen die dag verwachten met een groot verlangen. Echter, Hij heeft een doel met ons leven in de tijd dat we hier op aarde leven, ook voor jou. Gebruik die grote rijkdom die je nu al ten dele ervaren mag, voor je omgeving! Getuig!
Dat mag je ook vertellen aan je Vader, het kinderlijk eenvoudig neerleggen voor Hem..
God zegene je!
God de Heere is ALLES voor U. Dat blijkt duidelijk uit wat u schrijft.
U verlangt naar Hem met uw hele hart, ziel, lichaam, verstand, noem maar op, alles verlangt en gaat uit naar Hem. Ik word er helemaal stil van als ik dit lees.
