Maar de poort is nauw en de weg is smal

Ik heb in de Bijbel gelezen dat Jezus het over een nauwe poort heeft. In Mattheus 7: 13-14 staat:

“Ga binnen door de nauwe poort, want wijd is de poort en breed is de weg die naar het verderf leidt, en velen zijn er die daardoor naar binnen gaan; Maar de poort is nauw en de weg is smal die naar het leven leidt, en weinigen zijn er die Hem vinden.”

Deze verzen maken mij altijd bang als ik ze lees. Is dit letterlijk bedoeld? Hoe moet ik dit opvatten/vertalen naar mijzelf toe? Wanneer hoor je nou tot die weinigen die het vinden?

Goed reformatorisch is het om altijd Schrift met Schrift te vergelijken. Denk aan het woord van Petrus: “Dit eerst wetende, dat geen profetie der Schrift is van eigen uitlegging...” (2 Petr. 1:20). Uit je vraagstelling maak ik toch een beetje op, dat je jezelf wel èrg concentreert op de betekenis van een bepaalde tekst die in een bepaalde richting lijkt te wijzen, terwijl er veel andere teksten in de Schrift staan die totaal andere accenten leggen. Laat ik het simpel proberen te verwoorden:

- Er is géén algemene verzoening; niet iedereen wordt zalig!

- Waarom niet? Omdat zij die niet zalig worden niet gewild hebben, dat Jezus Koning over hen zou zijn.

- “En opdat de mensen tot het geloof worden gebracht, zendt God goedertierenlijk verkondigers van deze zeer blijde boodschap, tot wie Hij wil, en wanneer Hij wil; door wier dienst de mensen geroepen worden tot bekering en het geloof in Christus, de Gekruisigde... Die dit Evangelie niet geloven, op die blijft de toorn van God. Maar die het aannemen, en de Zaligmaker Jezus met een waarachtig en levend geloof omhelzen, die worden door Hem van de toorn Gods en van het verderf verlost en met het eeuwige leven begiftigd” (Dordtse Leerregels, Hoofdstuk I, par. 3 en 4).

- Wat zegt de tekst die je aanreikt? “Ga binnen door de nauwe poort....”. Dat is Gods bevel. Zou de Heere dat bevelen en vervolgens niet menen, dat wie die nauwe poort binnengaat behouden zal worden? Wie is die Poort des Heeren? Christus! “....opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe”.

- Ongeloof is de grootste van alle zonden!

- Velen zullen niet kunnen binnengaan omdat ze geen gehoor wensen te geven aan dit bevel van God om door die nauwe poort binnen te gaan. Dat “weinigen zijn er die Hem vinden” moet je eens afzetten tegen Gods welmenend aanbod van de genade! Dat betekent: Wat is het dwáás om op zo grote zaligheid geen acht te slaan!

- Uitverkiezing is een troost als je terugkijkt. Niet wij maken onszelf zalig, maar het is “door U, door U, om het eeuwig welbehagen” (ps. 89).

- God werkt middellijk. Het geloof is uit het gehoor en het gehoor door het Woord Gods. Begeef je onder de middelen. Loop Hem aan als een waterstroom. Jouw tekst staat in Matth. 7. Als je enkele bladzijden verder bladert hoor je uit Jezus’ mond: “Komt herwaarts tot mij, allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven” (Matth. 11).

Ds. G. Herwig