Schuldvraag seksueel misbruik

Ik las zojuist uw antwoord op de vraag of iemand zelf ook schuldig kan zijn aan het seksueel misbruik wat haar/hem overkomt. U zegt dan dat diegene daar nooit schuldig aan is, omdat er altijd sprake zou zijn van chantage en manipulatie. Maar dat is niet altijd zo. Mijn ex-man heeft jarenlang seksueel misbruik gemaakt van een minderjarig meisje. Zij vertelde mij later dat hij haar nooit heeft bedreigd, gechanteerd of wat dan ook. Het misbruik stopte zodra zij aangaf dat zij het niet meer wilde. (zij was toen 17 jaar. Nu, jaren later, wil zij zichzelf zien als een incestslachtoffer.

Maar ik heb hier grote moeite mee. Natuurlijk was mijn ex-man schuldig aan het plegen van seksueel misbruik, maar zelf vind ik dat zij (dat is mijn zusje) ook voor haar deel verantwoordelijk is. Ik voel me niet alleen door mijn ex-man bedrogen, maar eigenlijk ook door mijn zusje, omdat zij vrijwillig jarenlang is blijven komen logeren. Ik heb het gevoel dat zij mijn gastvrijheid al die jaren heeft misbruikt en stilletjes heeft 'genoten' van zijn intieme aandacht voor haar. Dit is een probleem tussen mijn zusje en mij, wat onoplosbaar lijkt. We hebben geprobeerd er over te praten, maar dat maakte alles steeds erger. Nu hebben we al jaren geen contact meer. Weet u hoe we hier ooit uit kunnen komen?

Er staat niet bij hoe oud zij was toen het begon. Toen het stopte, was ze 17 jaar, zo begrijp ik, dus is het kennelijk op veel jongere leeftijd begonnen. Als het op 17 jarige leeftijd zou zijn begonnen, dan mag je verwachten dat een meisje van 17 jaar op een leeftijd is dat zij zelf verantwoordelijk mag worden gehouden voor haar eigen seksualiteit, mits het uiteraard in "alle vrijheid" plaatsvindt en er niet wordt gemanipuleerd en gechanteerd. Want ook oudere mensen kunnen worden gechanteerd en dan valt het weer onder seksueel misbruik, denk maar aan een verkrachting.

Zeker bij jonge slachtoffers ligt de verantwoordelijkheid altijd bij de (vaak veel) oudere dader. Zelfs al zou het jonge meisje zelf aangeven gemeenschap te willen hebben (wat overigens zelden gebeurt bij jonge meisjes), dan nog ligt de verantwoordelijkheid bij de dader. Kinderen moeten door ouderen immers worden beschermd en mogen niet worden misbruikt!

Dat je zusje er niet over wil praten, kan veroorzaakt worden door het feit dat ze nog midden in de verwerking zit. Misschien heeft ze wel het gevoel dat je de schuld toch ook wel een beetje bij haar wilt neerleggen. Dat ze toch is blijven komen logeren, kan ook te maken hebben met het feit dat ze naar liefde hunkerde, wie zal het zeggen? Eerlijk gezegd vind ik je ex-man toch wel de hoofdschuldige in dit alles. Hij was per slot van rekening getrouwd en heeft seksueel contact gehad met een veel jonger meisje, een kind nog.

Ik merk dat je toch graag weer contact met haar zou willen hebben. Je zou iemand moet hebben die daar in zou willen bemiddelen, waar beiden vertrouwen in hebben. Ken je niet iemand in je omgeving die dat op een verstandige manier op zich zou willen nemen?

Alie Hoek-van Kooten