(...) Kan ik nu ook zeggen van, ik ga gewoon een relatie aan en schakel mijn gev...

Ik ben een meid van 21 jaar en heb al een tijdje contact met een jongen. Eerst alleen via msn maar de laatste tijd ook vaker real life gesproken. Nu heb ik wel een aantal momenten gehad dat ik dacht van ja, dit is hem en ik voelde dat ik om hem gaf, en zag soms naar hem uit. Maar soms ook weer niet en dan denk ik nee. Ik ben ook vrij kritisch ingesteld dus heb het idee dat ik soms teveel eisen stel. Ook heb ik als slechte eigenschap dat ik toch wel teveel naar het uiterlijk kijk en dit me wel wat zegt. En vaak hoor je wel zoiets van: je moet gewoon niet te kritisch zijn. Maar dit gaat al snel zo en al wil ik met m’n verstand wel anders, dan is er nog mijn gevoel. Kan ik nu ook zeggen van, ik ga gewoon een relatie aan en schakel mijn gevoel wat betreft dat te kritische gewoon even uit doordat dit gewoon niet reëel is en elk mens anders is? Of moet ik echt helemaal mijn gevoel volgen? Ik merk gewoon uit eerdere ervaringen dat ik steeds weer tegen deze punten aan loop. Heb namelijk vaker contact gehad met een jongen, maar ben ook elke keer weer gekapt om m’n gevoel dat vooral weer kwam doordat ik te kritisch was en gewoon bepaalde eigenschappen niet kon zien. Ik verwacht dan teveel van een ander. Maar ik wil hier niet telkens tegenaan lopen, dus vandaar de vraag of ik uit verstand kan handelen of echt uit gevoel moet handelen.

Tja, dat is een moeilijke vraag als het gaat over verstand en gevoel. Waarom ga je niet gewoon een vriendschapsrelatie aan (en houd je het voorlopig verder nog rustig)? Je zult dan zien dat je òf meer naar elkaar toegroeit òf meer van elkaar af groeit. Sommige dingen hebben ook hun tijd nodig. Je kunt dat dan niet voor 100 procent op dit moment zeker weten. Daarom heb je ook verkering om zo te zien of je wel bij elkaar past. En bedenk wel dat het nooit in het leven alleen maar 100 procent ‘ja’ zal zijn of 100 procent ‘nee’.

Al houd je nog zoveel van iemand, er zullen altijd wel nee-puntjes zijn en andersom ook. Je bent toch ook niet alleen maar 100 procent tevreden met jezelf of hebt een 100 procent afkeer van jezelf?  Zo zal het ook zijn met je vriend/vriendin.

Jij wilt graag dat je gevoel en verstand voor 100 procent op dezelfde lijn zitten. Dat zal echt niet lukken. Bovendien hangt een en ander ook nog samen met de stemming van dat moment. Als je namelijk somber gestemd bent, voel je ook minder voor je vriend en heb je dan al gauw het gevoel dat het niet goed zit. Ga een vriendschapsrelatie aan en dan zul je vanzelf wel gaan merken of je meer naar elkaar toegroeit of meer van elkaar afgroeit.

Alie Hoek-van Kooten