Ik heb sinds negen maanden een relatie met een jongen van 19. Hij wil niks meer ...

Alie Hoek - van kooten / Geen reacties

13-06-2007, 00:00

Vraag

Ik heb sinds negen maanden een relatie met een jongen van 19. Hij wil niks meer van God weten omdat hij vindt dat God hem in de steek liet toen hij God nodig had. Ik heb al geprobeerd hem uit te leggen dat het misschien Gods tijd niet was, maar dan zegt hij dat het nu zijn tijd iet meer is. Hoe kan ik hier het beste mee omgaan? Uitmaken (zoals veel mensen altijd zeggen) is voor mijn geen optie. Hij is de enige bij wie ik me op het moment echt 100 procent veilig voel! Ik mag mezelf zijn, mag huilen, mag gillen, mag blij zijn. Hij leeft altijd en in alles met mijn mee! Nu denkt u misschien, dat is toch in iedere goede relatie? Maar mijn vertrouwen in jongens is weg! Voor een groot deel is de angst al over, hij helpt mij. Als ik iets niet wil of durf dan gebeurt het ook niet. Maar ik blijf me onzeker voelen. Wat vindt hij nu werkelijk van mij? Hij zegt, en dat meent hij echt, dat hij van me houdt. Ik durf het alleen niet te geloven; door een eerdere relatie, waarin na ongeveer een jaar die jongen een andere meid bleek te hebben (eigenlijk al van het begin van onze relatie, in de tijd dat we nog niets meer dan vrienden waren). Deze relatie is al twee jaar geleden, maar ik heb nog steeds ‘last’ van de gevolgen. Wat kan ik doen om mijn vertrouwen in hem en in mijn hele leven weer terug te krijgen? Kunt u mijn tips geven?


Antwoord

Allereerst vind ik het toch wel erg moeilijk dat hij niets meer met God te maken wil hebben. Hopelijk is dit van tijdelijk aard. Maar als dat zo blijft, wordt het toch wel erg moeilijk in je relatie. Ga jij nog wel naar de kerk en hoe vindt hij dat? En verder vind ik ook wel dat het wel heel erg om jou zelf draait. Het is goed dat je jezelf mag zijn en mag huilen e.d. Maar waarom moet je gillen? In een goede relatie is het natuurlijk heerlijk om jezelf te kunnen en mogen zijn, maar er is nog iemand die deel uitmaakt van die relatie en dat is je vriend. Je wilt och niet alleen zelf gelukkig worden, maar oo de ander gelukkig maken?
 
Heel vervelend is het dat je in een vroegere relatie zo bedrogen bent, maar helaas hebben veel mensen teleurstellingen op dit gebied. Je moet er niet in blijven hangen dat nu alle jongens wel zo zouden zijn. Op een gegeven moment moet je ook durven geloven en aannemen dat de ander werkelijk van je houdt. Je kunt je daar ook in trainen om het te durven en willen geloven.

Alie Hoek-van Kooten

Lees meer artikelen over:

verkering
Dit artikel is beantwoord door

Alie Hoek - van kooten

  • Geboortedatum:
    27-08-1949
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Veenendaal
  • Status:
    Actief
936 artikelen
Alie Hoek - van kooten

Bijzonderheden:

Auteur van o.a.

Bekijk ook:

 

 

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties

Terug in de tijd

De laatste tijd kom ik steeds meer mensen tegen die zeggen te geloven, maar niet de vruchten en liefde hebben van de ware christen. Ik krijg soms trappen omdat ik nog niet tot het kruis gekomen ben. H...
Geen reacties
13-06-2003
In orthodox-christelijke kring worden homorelaties afgewezen. God heeft het huwelijk bestemd voor één man en één vrouw, zo wordt vanuit de Bijbel geargumenteerd. Wie wel gericht is op het eigen geslac...
5 reacties
13-06-2012
Vraag 1: Soms ben ik bang te sterven zoals ik geboren ben (zondig) maar dan wordt er sussend gezegd: "Meid, je sterft niet vóór je tijd!" Wat moet/kan ik met deze uitspraak? Vraag 2: Ik ben zo bang...
Geen reacties
13-06-2006
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering