Vraag
Vraag aan een predikant uit de Gereformeerde Bond. Geachte dominee, het gaat om het volgende: Ik studeer in een omgeving waar bijna niemand christelijk is. Soms vind ik het moeilijk om daarmee om te gaan. Veel van mijn studiegenoten hebben er geen weet van dat ze tot God bekeerd moeten worden. Er zijn er ook die moslim zijn, en dus een foute religie aanhangen. Ik zie het als genade van God dat ik op de erve van het verbond geboren ben Toch denk ik ook vaak: waarom ik (alleen) wel gedoopt (is genade, die ik niet zou willen missen) en zoveel anderen niet? Gedachten die bij mij opkomen zijn:
1. Er is niemand die naar God zoekt en niemand die naar hem vraagt, ook kerkmensen doen dat niet uit zichzelf. Kerkmensen hebben dus geen streepje voor.
2. Het bloed van de Heere Jezus kan alle zonden van alle mensen wegwassen.
3. De Heere heeft geen lust in de dood van de zondaar. (van geen enkele, toch?)
4. God wordt gevonden door een volk dat naar hem niet zoekt en door een volk dat naar hem niet vraagt.
5. Bovendien is God gewillig om zondaren zalig te maken. Waarom is Gods volk dan zo relatief gering in aantal? Het zal uiteindelijk weliswaar een grote schare zijn die niemand tellen kan, maar toch zegt de Bijbel duidelijk dat er velen zijn die niet zalig zullen worden. Als zaligmaken uitsluitend Gods werk is, zonder aanziens des persoons, waarom worden dan niet alle mensen zalig? Het is toch on-Bijbels om te denken dat God bepaalde mensen slechts geboren laat worden om vervolgens verdoemd te worden?
Antwoord
Beste peinzer,
Zo noem ik je maar. Tegelijk ligt in die naam een waarschuwing opgesloten: ga niet over grenzen heen waar je niet over heen wilt gaan. Maar satan is sluw! Ik proef je worsteling en herken die als de mijne van verleden en heden. Toch heb ik geleerd daaraan grenzen te stellen. De belangrijkste grens is die van Gods volstrekte soevereiniteit.
Gods heilswil is bekend vanuit Zijn Woord. Maria zingt zelfs van God als haar Zaligmaker (in haar lofzang, Luk. 1). Want Jezus, de Zaligmaker, komt van God en doet het werk van God: zalig maken. Dat lijdt geen twijfel. Maar God is nóg Zaligmaker ook als er maar één mens zalig zou worden. Dat Hij Zaligmaker is, hangt niet af van hoe groot het aantal mensen is dat zalig wordt. Zelfs als één mens wordt behouden, worden nog alle deugden Gods waarin Hij als Zaligmaker schittert, volmaakt verheerlijkt.
De tweede grens is die van onze verantwoordelijkheid. Wat zijn we immens verantwoordelijk met wat we doen met het aan ons toevertrouwde evangelie. Veel moslims die je vandaag de dag ontmoet, komen uit landen waar eens de christelijke kerk gebloeid heeft: Klein-Azië (= het huidige Turkije), Noord-Afrika, Egypte, etc. Ons land is eens een christelijke natie geweest waarin het overgrote deel bekend was met Gods Woord. En ook die er niet bij leefden, kenden het doorgaans vanuit hun nabije omgeving. Als echter in het voorgeslacht een voorouder gestopt is om naar God te vragen (ook al was dat tot dan uiterlijke godsdienst), dan neemt hij in zijn keuze zijn hele nageslacht mee. God is niet verplicht deze mensen terug te leiden. Ze hebben de weg geweten en niet bewandeld.
In onze samenleving is sprake van achterkleinkinderen van de verloren zoon. Maar vergeet niet dat die verloren zoon vrijwillig het vaderhuis heeft verlaten. Dat is zijn keus geweest en zo ook de keus van het voorgeslacht van de huidige verloren zonen en dochters. God doet geen onrecht als Hij hen verloren laat gaan. Dit is geen kille constatering. We mogen en moeten in dat opzicht lijken op Jezus, die tranen vergoot over het onbekeerlijke Jeruzalem.
En nu kom ik bij jou: wees biddend op je naaste betrokken en vraag de Heere of Hij je dag in dag uit maakt tot een licht in deze donkere wereld, een wegwijzer naar het heil in Christus. Dan komt de vraag naar jou toe: ben je dat op zo’n manier dat God Zijn handen via jou kan uitstrekken naar al die verloren schapen? In die worsteling ben jij op de goede plaats en aan het goede adres en kan de Heere met jou doen wat Hij naar Zijn soeverein welbehagen met je wil doen voor de naaste die God niet kent.
Ds. P. van der Kraan
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. van der Kraan
- Geboortedatum:06-02-1948
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Arnemuiden
- Status:Actief
