(...) Maar is het normaal dat je verkering beklemmend kan worden? En is het soor...

Wij hebben al 3,5 jaar verkering en ik ben nog maar 17. We zitten er aan te denken om te verloven. Maar sinds november beklemd het me heel erg als ik maar aan trouwen ofzo denk. Dan twijfel ik of hij de ware wel is en baal ik dat we al zo lang verkering hebben. Aan de andere kant, als ik hem zie weet dat ik van hem houd. Dan zeg ik tegen mezelf dat die twijfel gewoon komt omdat ik nog jong ben en nog niet hoef te trouwen. We verlangen soms wel erg naar elkaar. Kan het ook zijn dat mijn achtergrond mee speelt? Mijn ouders zijn gescheiden toen ik in groep 8 zat. En naar mijn idee is de kans klein dat je gelukkig blijft als je getrouwd bent. Ook zie ik in de winter alles veel minder zitten. Daar kan het ook aan liggen. Maar is het normaal dat je verkering beklemmend kan worden? En is het soort een depressiviteit dat ik heb?

Er spelen verschillende dingen door elkaar heen. Aan de ene kant ben je nog erg jong. Je hebt al 3,5 jaar verkering. Dan dreigt iedere verkering een beetje ‘gewoon’ te worden en heel veel mensen gaan dan ook twijfelen. De eerste vonken van de verliefdheid zijn er nu echt wel af en het gaat toch een beetje een soort van ‘sleur’ worden. Verder zijn je ouders gescheiden en heb je dus in je directe omgeving gezien dat het niet altijd goed gaat als je samen getrouwd bent. Of je nu wilt of niet, je hebt dat toch zien gebeuren en daar neem je toch wat van mee. Je schrijft zelfs: “En naar mijn idee is de kans klein dat je gelukkig blijft als je getrouwd bent”. Dat is echt te kort door de bocht. Als je getrouwd bent, zul je je als man en vrouw samen moeten inzetten om gelukkig te zijn en te blijven. Het moet gewoon wel van twee kanten komen. En als jij en je vriend samen bereid zijn dat te doen, dan gaat het goed.

En last but not least schrijf je dat je in de winter alles veel minder ziet zitten. Misschien heb je dan inderdaad wel wat last van depressieve gevoelens. Het nadeel van het laatste is dan dat je alles somber inziet. Probeer zo min mogelijk afhankelijk te zijn van je gevoelens want die zijn de ene dag zo en de andere dag zus. Ga samen met je vriend alles eens heel duidelijk na. Hebben jullie het goed samen, begrijpen jullie elkaar, voelen jullie je veilig bij elkaar. kun je samen alles delen en goed praten met elkaar. Gaan jullie voor elkaar, enzv. Als dat alles er allemaal is, dan mag je met vertrouwen het huwelijk tegemoet zien.

Alie Hoek-van Kooten

Dit artikel is beantwoord door

Alie Hoek - van kooten

---

---

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven