(Schoon)familie toont weinig belangstelling
C. M. Chr. Rots - de Weger / 2 reacties
Vraag
Ik ben een jonge vrouw, heel gelukkig getrouwd en we mochten lieve kinderen ontvangen. Mijn man komt uit een gezin waarbij er kinderen een paar jaar geleden het bedrijf van vader hebben overgenomen. Nu is het zo dat mijn schoonvader elke dag nog in het bedrijf werkt. Elke keer als we bij mijn schoonouders op visite zijn of ze komen bij ons dan gaat het gesprek vooral het over het familiebedrijf, hoe zwaar het is, wat er allemaal nog gedaan moet worden, etc. Voor ons gezin en vooral voor mijn man is er maar weinig belangstelling. We vertellen zelf wel belangrijke dingen, over een sollicitatiegesprek, over de resultaten van het zoeken naar een ander huis, over de schoolprestaties van de kinderen etc. Het wordt aangehoord door mijn schoonouders, maar er worden bijna geen vragen gesteld of belangstelling getoond, ook niet op een later moment. Mijn man zegt dat het altijd al zo is geweest.
Mijn eigen ouders hebben ook een bedrijf waar verschillende gezinsleden in mee werken en vanuit die familie is er veel meer belangstelling, geen bemoeienis maar interesse in ons gezin. Door dit verschil ziet mijn man in dat zijn eigen ouders maar weinig belangstelling hebben. Door ons en ook door de andere kinderen die niet in het familiebedrijf zitten is er al vaker gezegd dat er meer is dan het bedrijf. Dat er ook wel eens interesse in ons mag zijn. Tot op heden merken we hier niet veel van. Er is een keer geantwoord dat ze zich over ons gezin geen zorgen hoeven te maken omdat we in hun ogen alles goed voor elkaar hebben en dat ze zich niet overal mee willen bemoeien.
Mijn schoonouders zijn op zich beste mensen, vriendelijk en aardig, er is geen ruzie o.i.d. Wat is wijsheid om te doen? Moeten we helemaal niets meer vertellen? Is het beter om verhalen over het bedrijf meteen af te kappen? Kunt u advies geven hoe we hiermee om kunnen gaan?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Het leuke van uw verhaal vind ik de twee totaal verschillende manieren van omgaan met uw gezin door de beide ouderparen. Twee gezinsculturen van twee ondernemersgezinnen. Tja, en dat is een gegeven waar niet veel aan te veranderen valt. Wél kunnen jullie als ouders van jullie gezin bepalen hoe jullie zélf willen voorleven voor de kinderen. Hoe jullie dan tegenover (schoon)ouders dienen te staan: bedenken hoe je het zélf zou willen en daarnaar handelen! Ik denk dan dus: gewoon van alles blijven vertellen en vragen, naast de interesse tonen voor de (o zo belangrijke) zaak. Een familiebedrijf is nu eenmaal anders dan welk ander dagelijks werk ook, juist omdat er familieleden bij betrokken zijn.
Moet het dan altijd en alleen maar over de zaak gaan bij een familiebezoek? Nee hoor, want de wereld is groter dan dat. Op zijn tijd een ander gespreksonderwerp aandragen of iets vertellen over eigen belevenissen is dan ook heel goed. En dat blijkt uit de reactie van uw schoonouders als zij zeggen dat zij zich geen zorgen hoeven te maken over uw gezin “omdat we in hun ogen alles goed voor elkaar hebben en dat ze zich niet overal mee willen bemoeien.” Misschien is het goed om over bovenstaand citaat nog eens met hen door te praten, want belangstelling-tonen is zeer zeker niet hetzelfde als bemoeien-met! Bovendien zijn de termen “alles” en “overal” ook wel erg algemeen. Soms helpt het om eens door te vragen naar wat er mee bedoeld wordt.
Kortom: respect tonen is geven wat ouders toekomt. Blijven komen, blijven vertellen, belangstelling blijven tonen hoort daarbij! En tegelijk ook: jezelf zijn en blijven vertellen hoe jullie in het leven staan.
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Die kan heel wisselend zijn. Bij mijn man in de familie vindt men ook al heel snel iets nieuwsgierig en vragen ze ook niet zo door. Want je mag niet nieuwsgierig zijn. Terwijl ik in het begin vond dat ze ongeïnteresseerd waren. Mijn schoonmoeder vraagt nog steeds niet zo door maar ik vertel haar dingen over het gezin en dan merk ik wel dat ze geïnteresseerd is .Het heeft wel even geduurd voordat ik mij daartoe kon verhouden. Het is lastig als je zelf anders opgevoed bent. Maar Waar je voor op moet passen is dat je niet in de "ik denk dat jij denkt dat val"' trapt.
Dat is weer gebeurd bij mijn ouders en mijn oudste broer. Mijn schoonzus komt uit een gezin waar hoge cijfers, goede sportprestaties belangrijk werden gevonden, dus snapte ze de "je bent goed zoals je bent" niet zo goed, vond dat mijn ouders te weinig belangstelling hadden dat ze ons ( haar man met name ) wel eens meer hadden moeten stimuleren.. nou ja gedoe allemaal. Dat is helemaal fout gelopen. Zij trokken zich terug, mijn ouders trokken zich terug. Op een gegeven moment heb je dan heel weinig contact meer wat ook heel verdrietig is. En alleen maar omdat er geen open communicatie is en omdat je denkt dat de manier waarop je zelf bent opgevoed, jouw manier het beste is.
Ik zou blijven vertellen en blijven komen. Je kunt ze wel een keer vertellen dat belangstelling tonen niet hetzelfde is als bemoeien met en/of nieuwsgierig zijn. Maar ik zou je verwachtingen laag houden.. met name als je ouder bent verander je niet meer zo heel snel.
En ga vooral niet boven ze staan met de houding van " wij zijn liever en belangstellender"
Ik denk dat het Gods wil is dat we zo met elkaar omgaan.
