Slapers in de kerk

Mijn vader slaapt (eigenlijk) altijd in de kerk. Gelukkig zitten wij (bijna) altijd achterin, maar ik schaam mij hier ontzettend voor. Mijn ouders zijn ontzettend ijverig ingesteld en dat kun je ook aan ze zien. Ze staan altijd erg vroeg op om alles bij te kunnen houden. Dit mede om en door het bedrijf dat ze runnen. Zelfs op zondag, maar dan om een andere reden, maar dit gaat dan ook om het bedrijf. Dat is nodig omdat het bedrijf steeds groter wordt.

We zaten een keer met het hele gezin aan tafel toen mijn vader zei dat het echt een ‘hobby’ voor hem is om naar de kerk te gaan. Maar dan vraag ik mij af, naïef of niet, gaat het dan om Gods Woord te horen of om even te kunnen ‘bijtanken’? Natuurlijk snap ik het, maar ik voel mij dan zo hypocriet in de kerk zitten. Naast mijn vader slapen mijn broer en broertje namelijk ook (vaak/altijd). Vroeger werd er altijd streng op gewezen door mijn vader dat dit een absolute ‘no go’ is. Maar nu doet hij het nota bene zelf. Soms moet je ze zelfs wakker schudden wanneer we weer moeten zingen.

Ik weet het echt even niet meer. Ik leef in een degelijk gezin, dat wil zeggen: rokjes dragen en leven naar hoe God het wil, maar dan wel slapen waar het niet hoort. Dan wordt het geloof bij mij helaas wel (een beetje) aangetast, terwijl ik dat zelf helemaal niet wil! Ik twijfel namelijk best wel aan het geloof op bepaalde momenten, maar ik wil eigenlijk niet meer naar mijn vader toegaan. En met mijn moeder praten lukt nooit zo goed om bepaalde redenen. Ik wil niet in hokjes en hoekjes gaan denken, maar ik vind het toch wel raar dat je wel ‘mag’ slapen in de kerk, maar geen broek mag dragen als vrouw. Natuurlijk is dit slecht om te denken, en dat weet ik ook, maar zulke gedachten komen vroeg of laat toch wel bij mij op. Alleen mijn moeder en ik blijven wakker. Nu wil ik niet zeggen dat ik beter ben dan de rest (van mijn gezin), maar ik vind dit eerlijk gezegd ronduit schandalig voor God maar ook voor de dominee.

Ik zoek echt naar een antwoord hoe ik dit het beste kan aankaarten bij mijn vader. En hoe kan ik dit bij mijn broer en broertje ‘uitleggen’? Ze weten ontzettend goed dat het niet mag, maar toch doen ze het. Ik heb het gevoel, en dan moet ik natuurlijk oppassen met wat ik zeg, dat ze niet echt weten wat het geloof inhoudt. Ze zullen vast denken, als mijn vader het doet mag ik het ook.

Beste,

Een zinnetje in jouw vraag trof mij: “Ik weet het echt even niet meer.” Wanneer ik je verhaal zo lees zie ik een jongere voor mij die heen en weer wordt geslingerd, niet wil afhaken, betrokken wil blijven, maar tegelijk door het gedrag van gezinsleden ernstig twijfelt en in die twijfel versterkt wordt door negatief gedrag om je heen. Je gebruikt woorden als “slecht” en “schandalig” en daarmee geef je naar mijn mening aan hoe deze zaken je hart raken. Je twijfelt, maar een gesprek lijkt uitgesloten. Je ervaart het gedrag van je vader als hypocriet en dat is bij voorbaat al een drempel om over deze zaken te spreken. Het respect staat onder druk.

Nu vind ik het best lastig om met behoud van respect voor je ouders en met name je vader hierover iets te zeggen. Gelukkig hebben we het Woord van de Heere en gaat het niet om mijn woorden, maar over wat de Heere hierover zegt in de Bijbel.

In de Bijbel treffen we ook verschillende ‘slapers’ aan. Positief horen we David bijvoorbeeld zingen in psalm 3: “Ik lag neder en sliep; ik ontwaakte, want de HEERE ondersteunde mij.” Dat zingt hij, terwijl hij achtervolgd wordt door Absalom. Gevaar of niet: David slaapt van de trouw van de Heere bewust. Mooi is dat. Heerlijk als je zo slapen mag en kan.

Er zouden talloze voorbeelden in de Bijbel te geven zijn van negatieve slapers, maar ik haal er een paar uit. We komen Noach tegen, die zijn roes uitslaapt. Geen goed voorbeeld voor zijn kinderen. Cham maakt hem belachelijk bij zijn andere broers en dat levert hem en zijn nageslacht de vloek van Cham op. Die weg moet je dus niet bewandelen en ik lees ook dat je dat niet wilt.

We lezen van een slapende Jona. Onderin het ruim van het schip, terwijl de nood hoog en groot is, geeft Jona een slecht voorbeeld. Hij slaapt, terwijl de storm van Gods leven over zijn leven en dat van anderen gaat. Jona brengt zichzelf en anderen in groot gevaar door zijn gedrag en slaapt daar rustig onder. Een heiden moet hem notabene oproepen tot gebed!

We lezen van slapende discipelen. Terwijl onze Heere Jezus Zijn bittere strijd en angst in de hof van Getsémané voert en ingaat, slapen Zijn jongeren die Hij notabene had gevraagd om met Hem mee te bidden. Ze moeten niet slapen, maar waken! Waken voor de verleiding en de boze die op pad is.

Tenslotte, om niet meer te noemen, lezen we in Handelingen van Eutyches, die de lange kerkdienst van Paulus niet kan volhouden en slapend in de vensterbank zo de dood inrolt, wanneer hij uit het raam valt. Het is dat Paulus hem mag opwekken, anders was hij zo van zijn vensterbank de eeuwigheid in gerold! Dat maakt het aangrijpend.

Als dominee heb ik een gruwelijke hekel aan slapers in de kerk. Het is niet respectvol naar de dominee toe, maar goed... mensen kunnen een lange dag gewerkt hebben of een moeilijke week hebben gehad en de dominee kan natuurlijk ook wel eens slaapverwekkend zijn. Een bekende Engelse dominee (Lloyd Jones) schrijft ergens dat dat eigenlijk niet kan, een saaie dominee die de mooiste boodschap op aarde aan de mensen mag verkondigen. Dat wordt nooit saai en mag ook zeker niet saai gebracht worden!

Wanneer ik slapende mensen zie zitten in de kerk, dan moet ik altijd denken aan die Eutyches. Wat nou als deze jongere of oudere die slaapt, zo de eeuwigheid inrolt? Nogmaals: we hebben mild te zijn naar mensen (ouderen), die vechten tegen de slaap, maar lichamelijk moe zijn... Maar wie de kerkdienst slapend doorbrengt en meent onder het Spreken van God zijn of haar oogjes te sluiten, moet ernstig gewaarschuwd worden! We hebben (en jij hebt en bent) bewogen te zijn met zielen. Slapen in de kerk is not-done en een absolute no go. Beseffen we wat een kerkdienst is? We zitten niet onder een preekje of naar één of andere hobby van een dominee (of ouderling) te luisteren, maar we horen de Woorden van God, levendmakend en krachtig. Jezus Christus is in de dienst als het Levende Woord. En waar Hij is, daar is ook Zijn Geest, Die door Zichzelf en Zijn Woord ons bekeren en regeren wil. “Wie oren heeft, die hore”! Waarnaar? “Wat de Geest tot de gemeente te zeggen heeft”!

Naast het zondige gedrag is het ook als vader (of moeder) in een voorbeeldfunctie not done. Luther zegt dat vader en moeder de rechterhand en linkerhand van God zijn, maar aan slapende handen heb je niets. Die moeten tegen zichzelf beschermd worden, anders brand je die handen. Daar mag je en moet je, met alle respect voor je vader en broertjes, in alle liefde wat van zeggen. Bid of de Heere Zijn Geest geeft, om je de woorden in de mond te leggen die je spreken moet. Spreek niet veroordelend (wie zonder zonde is...), maar spreek liefdevol en geef eerlijk aan wat het met je doet en wat het met het gezin doet. Bespreek het met je moeder voor en roep je vader niet ter verantwoording, maar spreek onder vier of zes ogen hem respectvol aan op zijn gedrag. In Maleachi lezen we dat de harten van de vaders bekeerd worden tot de zonen... Laat dat je bemoediging en gebed zijn. Niet jouw kracht, maar de kracht van de Heere zal het hart van je vader en broers in moeten nemen en dat kan.

Tenslotte nog dit: de duivel is listig. Hij heeft meerdere pijlen op zijn boog. Hij sust graag mensen in slaap. Letterlijk. Als dat niet lukt, is ergernis en irritatie ook een geliefd middel van hem. Wee hem of haar door wie de irritatie en ergernissen komen. Maar let op dat het jezelf niet bij de zaligheid vandaan houdt. Als jij je ook gaat ergeren, of je gaat twijfelen, of je geeft er een schop tegen, heeft hij ook zijn zin. Misschien sta je in je recht, maar je ziel is verloren. Daarom: Ontwaakt, gij die slaapt. De stem van de Zoon van God klinkt en wie die stem hoort, ontwaakt en zal leven. We mogen weten dat God waakt en wakker is. 

Ik wens je veel liefde en wijsheid toe.

Ds. J. R. van Vugt

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.R. van Vugt

• Geboortedatum:
  22-10-1970
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

20 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven