Onzeker over mezelf sinds verkering

Het gaat niet goed met mij. Al sinds een jaar. Ik ben zo onzeker over mezelf, terwijl dit al heel lang niet zo was. Het lijkt wel sinds ik verkering kreeg te zijn gekomen. Over alles ben ik onzeker, uiterlijk, kleding, ik voel me altijd er raar of lelijk uit zien. Wat kan ik doen? Het beheerst mijn hele leven.

Ik heb nu een jaar verkering en het lijkt samen te lopen met elkaar, iets wat ik lastig vind. Het ligt niet aan mijn vriend maar aan mezelf, denk ik. Ik ben onzeker of hij mij mooi vindt, andere meisjes niet leuker vindt. Als ik iets ontdek over een ander meisje ben ik bijvoorbeeld echt ontzettend boos en onzeker. Ik vind het zo lastig, want ik herken dit helemaal niet van mezelf?

Beste vraagsteller,

Vroeger niet en nu wel. Sinds je verkering hebt, voel je je onzeker. Tja, je wilt het nú waarschijnlijk ‘helemaal’ zijn voor je vriend. Maar helaas, volmaakt ben je niet en word je niet in dit leven... ook niet door verkering te krijgen. Punt één is dus: accepteer voor jezelf wie je bent! Nu is dit gemakkelijker gezegd dan gedaan, dat snap ik wel. Gelukkig is dáár iets aan te doen. Door bij jezelf na te gaan waar je onzeker over bènt: uiterlijk zoals kleding of kapsel kun je eenvoudig aanpassen. Vraag eventueel advies aan een kleurendeskundige en/of de kapper.

Innerlijk: speelt jaloezie een rol, of angst om te verliezen, zoek je voortdurend bevestiging... zoiets? Vraag feedback aan je vriend: hoe maakt hij je duidelijk dat hij om je geeft? Hij heeft jóú gekozen en niet een ander aardig meisje, toch? 

En: schrijf voor jezelf op wat je denkt en voelt. Maak er een gewoonte van om een dagboekje bij te houden. Waarin je iedere dag minimaal drie punten van ònzekerheid opschrijft, minimaal drie punten van iets waar je dankbaar voor bent, minimaal drie punten van iets dat je graag anders had willen zien. Teken er iedere dag een hartje bij met de woorden: HIJ WIL MIJ, OM WIE ÌK BEN! 

Wellicht is dit een confronterende methode, maar het geeft je zeker inzicht in je eigen gedachten, gevoelens, verwachtingen en teleurstellingen. Probeer het maar! Minimaal drie weken... zo ontdek je wellicht patronen in je denken en doen! En misschien ontdek je ook wel dat het moeilijker wordt om punten van onzekerheid op te schrijven! 

Daarmee is het gevoel misschien niet direct of helemaal wèg, maar wordt het wel meer beheersbaar! 

Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1503 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven