De grens van iets begeren

Vaak wordt er gezegd dat je niet mag gokken. Dit komt dan vanuit bijbelteksten waar staat dat je niet mag begeren en bijvoorbeeld niet God en de mammon kan dienen. Maar hoe ver gaat dit? Als ik werk, dan doe ik dat voor het geld, dat is ook een vorm van begeren (ook noodzaak, maar niet perse omdat ik werk heel leuk vind). Werk is vaak geen probleem, dat mag.

Maar wat als ik iets doe waarbij ik kans heb op een prijs (meedoen met een onderzoek)? En wat als ik mee zou doen met een puzzelwedstrijd? Ik kan ook de puzzel niet opsturen en dus niks winnen, of het wel opsturen en mogelijk iets winnen of niets. Wat is hier een bijbelse reactie op? Ik kan prima zonder die prijzen leven, maar is het perse verkeerd?

Als ik iets koop (bijvoorbeeld kleding) is dat toch ook een vorm van begeerte (omdat ik het mooi vind en niet elke dag dezelfde kleding aan wil hebben), zou dat dan ook verkeerd zijn? Kortom, waar ligt de grens?

Beste vragensteller/-ster,
 
Begeren op zichzelf is niet verkeerd. Er zijn goede begeerten en er zijn slechte begeerten. De Heere God zegt tegen Salomo “Begeer wat Ik u geven zal” en de bomen in het paradijs worden met uitzondering van de boom der kennis des goeds en des kwaads en de boom des levens begeerlijk genoemd. Het verbod om niet te begeren gaat niet om begeren op zichzelf. Maar de zondeval is wel begonnen met de begeerte. Eva begeerde iets, waarvan ze dacht dat God het haar onthield. Hiermee zijn we bij de kern. Onze begeerten zijn van zichzelf verkeerd gericht en we kennen een zondig verlangen naar dingen die de Heere ons niet heeft gegeven. We zijn niet tevreden en hebben geen vrede met God. 
 
Je noemt een aantal voorbeelden en vervolgens vraag je waar de grens ligt. Deze grens ligt daar waar begeerten niet erop gericht zijn om God te eren: de begeerten hebben geen plaats binnen de christelijke tevredenheid. Werk is -als het goed is- een goddelijke roeping. Dus werken doe je niet voor het geld, maar als vervulling van je goddelijke roeping. En het geld dat je krijgt, kun je dan besteden om jezelf en je naasten in leven te houden. In dat licht moet je ook het kopen van kleding zien. Kun je dat met en voor God doen? Of is het een vervulling van een leegte, die met niets anders dan alleen met de Heere opgevuld zou moeten worden.
 
In dat kader vallen ook puzzels maken, onderzoeken wat je verder voor een prijs kunt doen: is dit het doden van de tijd, vullen van een leegte of een gezond ontspannen. Dan is het tegelijk helder waar gokken valt: dat is ongezond en ongeestelijk doden van de tijd.
 
Waar ligt de grens? Dat kan ik voor geen mens bepalen, hoewel ik in bovenstaande wel wat grenspaaltjes aangegeven heb. Kerngrenspaal is altijd: kun je er de Heere voor bidden om een zegen en na afloop voor danken.
 
Hartelijke groet,
Ds. M. W. Muilwijk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.W. Muilwijk

• Geboortedatum:
  23-12-1980
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Aalst
• Status:
  Actief

143 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven