Vrome gedoe
Ds. R. van de Kamp | Geen reacties | 25-02-2014| 14:56
Vraag
Wat is er gebeurd met de kerk, met de christenen? Het lijkt wel alsof we niet meer weten waar het om draait. De regels zijn belangrijker geworden dan in het geloof in Jezus. Ik word er misselijk van. Waar zijn wij mee bezig? Met al dat vrome gedoe, terwijl wij allemaal zondaren zijn. Het lijkt wel alsof het belangrijker is om gereformeerd te zijn dan christen. Ben je dat niet? Jammer dan hoor je er niet bij. Draag je geen rok? Helaas, dan is de kerk niet voor jou. Je MOET eerst dit doen en dan dat doen (terwijl wij niks kunnen doen, Jezus heeft het immers gedaan). Vergeef me als ik boos overkom, ik ben gewoon zo verdrietig. Wat is belangrijker: Calvijn of Jezus, de wet of genade, uitverkiezing of Jezus aannemen als je Redder, gereformeerd of christen zijn, de leer of de Bijbel? En zo zijn er nog talloze voorbeelden die mij ergeren. Er staat: wordt de wereld niet gelijkvormig, terwijl wij dat juist wel doen. Hoe? We leven in een wereld waar de maatschappij van je eist dat je moet presteren, presteren en nog eens presteren. Doen wij niet hetzelfde met ons geloof?
Antwoord
Beste vriend(in),
Als ik je vraag lees, dan bloedt mijn hart! Ik herken wat je schrijft. Wat een puinhoop hebben we ervan gemaakt. Daar ligt schuld. Bij jou en bij mij! Wij zijn blijkbaar niet in staat (geweest) om de rijke christelijke traditie over te leveren. We hebben nog wel de regels, maar kennen de betekenis er niet meer van.
Dan maar alle regels overboord? Ik hoorde eens van een voorganger in evangelische kring die een nieuwe gemeente was gestart. De gemeente groeide als kool, want er waren geen regels. Iedereen was welkom. Het ging alleen om Christus. Na een jaar is deze voorganger voorzichtig begonnen om een paar regels op papier te zetten, want voortdurend ontstonden er discussies over tal van onderwerpen, waar de één weer anders over dacht dan een ander! En omdat er geen regels waren, kwam men er niet uit. Men kon elkaar nergens op aanspreken. Misschien zeg je: maar we hebben toch de Bijbel? Natuurlijk, maar de Bijbel geeft geen antwoord of de dienst zondag om 9.30 uur of om 10.00 uur moet beginnen. Dus daarover moet je afspraken met elkaar maken. Ik hoop dat ik daarmee duidelijk heb gemaakt dat het niet zonder regels kan!
Maar waarom hebben we nu zo’n moeite met regels? Daar zijn twee redenen voor. De eerste is dat wij vaak de rijkdom van de regels niet meer kennen. Onze voorouders hebben over veel dingen nagedacht. Het is bijzonder dat wij dat niet meer hoeven doen. Wij moeten al over zoveel dingen nadenken. Loop maar eens een supermarkt binnen. Wij maken in een week meer keuzes, dan onze grootouders in hun hele leven.
De tweede reden dat wij regels niet fijn vinden is dat wij, door het toenemende individualisme, liever onze eigen gang gaan en dus niet teveel aan allerlei regels willen gebonden zijn. Maar als wij nu, door ons aan bepaalde regels te houden, onze naaste kunnen stichten? En dan doel ik met name op de christelijke gemeente! Daar moet het ons toch om te doen zijn. Niet om onszelf te behagen, maar om een ander voor Christus te winnen.
En dan is er nog iets. En ik neem maar als voorbeeld Calvijn, omdat je hem noemt. Als wij Calvijn uit gaan spelen tegen Jezus, dan is dat uiteraard niet goed. Als wij echter in de geschiedenis kijken, dan zijn er heel wat dwaalleraars geweest. En die zijn er ook vandaag nog! Ze waren er ook al in de eerste christengemeente. Paulus en de andere apostelen waarschuwen daartegen. Paulus moest zelfs Petrus terecht wijzen (zie Gal 2:11). Dus wij moeten ook weer niet bang zijn om elkaar goed aan de tand te voelen of wij wel bijbels denken, spreken en handelen. De Heere heeft ons mensen gegeven, pilaren in Zijn kerk, om dingen te onderzoeken, uit te zoeken, te doordenken en te vertalen naar onze tijd en cultuur. Dat kan je niet zomaar aan de kant vegen onder het mom van: lekker belangrijk?!
Daarom samengevat: het belangrijkste is om niet elkaar te verketteren, maar elkaar te winnen voor Christus. Als je geconfronteerd wordt met een prestatiegeloof, zoals je dat zelf noemt, is het de heilige kunst om eerlijk de Bijbel te laten spreken, uit bewogenheid met gevallen zondaren. Dat is het enige waar mensen voor vallen! Daar wens ik je veel wijsheid voor toe en dat je mag worden gedreven door de liefde van Christus.
Met hartelijke groet en Gode bevolen,
Ds. R. van de Kamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. R. van de Kamp
- Geboortedatum:26-09-1960
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Putten
- Status:Inactief
