Vraag
Ik heb een meisje leren kennen en we kunnen beiden niet zonder elkaar: veel sms, veel afspreken, bellen enz. We zitten echter met enkele problemen. Ik ben 31 en zij is 20 jaar. Voor ons geen probleem, voor haar moeder wel. Reden: ik heb een kind van een andere relatie en ben niet gelovig. Haar moeder is zeer gelovig en haar dochter mag enkel samen zijn met een gelovig iemand en iemand van ongeveer dezelfde leeftijd samenzijn. Het huis mag ze enkel verlaten als ze getrouwd is. Bijgevolg moet zij constant leugens bedenken om toch maar te kunnen afspreken met mij. Dit is nu al zo een maand of drie aan de gang. Als ze thuis is probeer ik zo weinig mogelijk te sms'en omdat haar moeder constant vraagt wie het is. Zelf heeft mijn vriendin de moed niet om te vertellen van onze relatie uit angst voor voor de reactie van haar moeder. Wat kan ik doen dat haar moeder onze liefde aanvaardt? Graag zou ik zelf eens gaan praten met haar ouders, maar dat raadt ze me af. Ze is bang dat ze mij dan helemaal niet meer zal zien.
Antwoord
De zorg van moeder is eerlijk gezegd wel een beetje te begrijpen... De vrees van dochter (vriendin) uiteraard ook. En het verlangen van jou niet minder.
Het is van het allergrootste belang om open,duidelijk en eerlijk te zijn tegenover elkaar en tegenover de ouders. Hoe moeilijk ook, een ontmoeting en gesprek op korte termijn is noodzakelijk. Laat je zien, laat je horen en neem daarmee zoveel mogelijk achterdocht weg.
En nu je mij toch in de gelegenheid stelt met je in gesprek te zijn... Graag wil ik je ertoe aansporen je eens te verdiepen in de Bijbel en het chr. geloof. Belangrijkste in dit leven is niet een goede relatie met je eventuele aanstaande schoonmoeder, zelfs niet met je vriendin, maar met God.
Kand. G. van Ginkel
Dit artikel is beantwoord door
Kand. G.A. van Ginkel
- Geboortedatum:13-01-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Maartensdijk
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Pastoraal werk te Veen, Wijk (bij Heusden) en Groenekan.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Maar dat zou naar mijn idee niet open kaart spelen met haar ouders moeten zijn, maar eerst beter kennismaken met je vriendin. Als jij zelf 31 bent, heb je inmiddels hopelijk toch wel geleerd dat je eventuele partner een éigen mening heeft?
Hoe belangrijk is het geloof voor haarzelf? Zij is 20 en zal eigen keuzes moeten gaan maken.
Vergis je niet, het geloof is sterk bepalend voor heel het leven van een christen. Wat weet jij hier van af? Heb je je al verdiept in het christelijk geloof?
Zelf ben ik christelijk opgevoed, maar sta er nu anders in, maar kan je verzekeren dat een compromis tussen wel en niet geloven niet bestaat. Ik vrees dat je zal moeten kiezen tussen haar en christelijk worden, of jezelf blijven en breken met deze relatie. Je zou eens een boek kunnen lezen over het geloof, of het je aanspreekt of niet, want jij en je vriendin komen echt uit 2 totaal verschillende werelden.
