Geen vriendinnen in nieuwe woonplaats

Drie jaar geleden ben ik verhuisd naar de plaats waar ik vroeger altijd gewoond heb. Vroeger had ik altijd vriendinnen. In de woonplaats waar ik eerder gewoond heb, had ik ook echte goede vriendinnen. Het lukt echter niet om nu een goed contact op te bouwen. Ik heb het gevoel dat ze me niet moeten. Ik ga twijfelen aan mezelf en ga me steeds eenzamer voelen. Als het echt aan mij ligt had ik in mijn vorige woonplaats toch ook geen contacten?

Ik weet dat dit een moeilijke vraag is om op afstand te beantwoorden, maar ik hoop dat u me toch wat wijzer en eventueel wat tips/ bemoedigingen kunt geven.

Beste vragenstelster,
 
Wat een teleurstelling spreekt er uit je vraag!  Je schrijft dat je in jouw vorige woonplaats goede vriendinnen had en dat is natuurlijk een goed teken! Jij kunt dus een vriendschap aangaan en onderhouden met anderen. Tegelijkertijd vroeg ik mij af waarom dat je in de verleden tijd schreef over deze vriendschappen. Goede vriendschappen blijven ondanks een verhuizing, of is dat in jouw geval anders verlopen? Daar zou je over na kunnen denken hoe dit is verlopen en waardoor deze vriendschappen er nu niet meer kunnen zijn. Het zou jou minder afhankelijk maken van contacten in je huidige woonplaats. Nu weet ik natuurlijk wel dat het ook heerlijk is om in je woonomgeving goede vrienden te hebben dus bedoel ik niet dat het of het één of het ander is maar juist dat het jou kan helpen.

Je schrijft dat het jou niet lukt om een goed contact op te bouwen. Mogelijk heb je hooggespannen verwachtingen gehad toen je je opnieuw vestigde in deze plaats. Je had voorheen goede contacten daar en het lijkt me niet gek dat je, met dat beeld in je achterhoofd, als het ware verder wilde gaan waar je vroeger gestopt was. En dat lukt niet. Dat kan ook niet, je moet je realiseren dat jouw leven is veranderd en doorgegaan in die periode maar het leven van de anderen ook! Mogelijk is hun levensfase ook veranderd, qua relatie, werk, studie, of kinderen en dat kan een belangrijke oorzaak zijn dat ook verwachtingen anders zijn gaan liggen ten aanzien van een vriendschap. Dan heeft het dus helemaal niets met jou te maken! Probeer eens van een afstandje te kijken, of laat anderen jou daarmee helpen, wat er is veranderd bij jou en bij hen. Het maakt jou onzeker, schrijf je, en dat is erg jammer want dat maakt je ook gespannen in een contact waardoor het eerder moeizamer verloopt dan dat het positief uitwerkt.
 
Recent heeft er een artikel gestaan in het christelijke vrouwenblad EVA, over contact leggen en vriendschappen aangaan. Je zou eens kunnen proberen om dit artikel te pakken te krijgen, er stonden hele bruikbare tips in.
 
Ik zou je zeker willen bemoedigen want het feit dat je je eenzaam voelt en meer en meer het gevoel krijgt dat ze jou niet moeten, is geen goede ontwikkeling natuurlijk. Toch is vooral mijn advies om, van een afstand, te onderzoeken wat andere oorzaken kunnen zijn om de spanning en de afwijzing voor jou persoonlijk "eraf te halen". Ik raad je aan om zelf initiatieven te nemen en duidelijk aan te geven wat je zou willen in een contact en als mensen aangeven dat ze niet dezelfde verwachtingen hebben dan kun je dit met elkaar bespreken en is voor jou het "enge" en de afwijzing veel minder. Je mag aangeven wat jouw wensen zijn en wat jij leuk zou vinden in een contact maar  bespreek het open en eerlijk, zonder in de houtgreep van afwijzing te zitten! Het lijkt me een moeilijke opdracht voor je maar zeker de moeite waard en ik wens je heel veel succes hiermee.
 
Groet,
Petra van Bodegraven

Dit artikel is beantwoord door

P.J. (Petra) van Bodegraven-Walraven

• Geboortedatum:
  26-03-1966
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Inactief

122 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven