Vragen naar geaardheid

Ik ben een man met een homofiele geaardheid. Ik heb het hier erg moeilijk mee gehad in mijn jeugd, maar ik kan er nu redelijk mee omgaan. Geen mens weet hiervan en ik heb ook de behoefte om het te vertellen niet meer. Waar ik een beetje mee in mijn maag zit is dat ik al jaren van een van mijn zussen hetzelfde vermoed. Ze heeft veel psychische problemen gehad en ik vermoed dat het daar mee te maken heeft. Om een lang verhaal kort te maken, ik overweeg heel vaak het haar te vragen. Het zou zoveel duidelijk maken en ik zou ook veel meer begrip voor haar en haar verleden kunnen hebben (o.a. waarom ze jarenlang zo bokkig/depri was). We hebben een goede relatie die ik niet op het spel wil zetten. Mijn vraag: kun je dit vragen? Ik bedoel, het kan natuurlijk als een belediging opgevat worden.

U loopt al bijna uw hele leven rond met een geheim, waar u met niemand over praat. Bent u bereid over uw geaardheid openheid te gaan geven naar uw zus? Het vraagt van u bereidheid om uw kwetsbare kant te laten zien: het is een gevoelig onderwerp! Kan daarover een gesprek van hart tot hart ontstaan denkt u? Zal het de relatie tussen u en uw zus verdiepen? Ik denk dat het belangrijk is, dat deze stap eerst gezet wordt. U laat daarmee zien dat u bereid bent eerlijk over uzelf te zijn naar uw zus. U kunt zelf het beste inschatten hoe dit zich zal ontwikkelen tussen u beiden. Als u dit durft aangaan en u verwacht een positief effect op het contact tussen u en uw zus kunt u vervolgens ook met een gerust hart de vraag, die u naar haar hebt, stellen. Want een vraag, die uit oprechte betrokkenheid wordt gesteld, zal mijns inziens altijd goed ontvangen worden. En door uw eigen openheid gaat u niet boven haar staan, maar heel dicht naast haar.
 
Betsy Westeneng,
psychotherapeut en seksuoloog NVVS,
werkzaam bij Eleos

Dit artikel is beantwoord door

E. (Betsy) Westeneng

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven