Echtpaar op verschillende golflengte

Wat is de beste oplossing wanneer je als echtpaar al jaren langs elkaar heen leeft, dat je op totaal verschillende golflengten denkt en leeft? Is het dan verstandig om uit elkaar te gaan of moet je dan koste wat het kost bij elkaar blijven? Hoe moet je dan denken over een zin die regelmatig door mijn gedachten gaat "die na kortstondig ongeneugd, zich eindeloos in U verheugd?"

Hoewel het er niet staat, proef ik achter de vraag veel leed. Een situatie is er gekomen die waarschijnlijk in de loop van jaren gegroeid is. Ik kan echter niet uit de vraag opmaken hoeveel pogingen gedaan zijn om niet alleen bij elkaar te blijven, maar ook om wegen te zoeken om naar elkaar weer te kunnen toegroeien ondanks de verschillen.

Het antwoord op de vraag is Bijbels gezien kort en bondig. De Heere Jezus heeft Zelf gezegd, dat er maar één reden is om te scheiden en dat is overspel. En daarom zal men niet "koste wat het kost", maar biddend en pleitend op grond van Gods eigen Woord bij elkaar gebleven mogen worden. Samen voor Gods Aangezicht begonnen en ook nu zo samen buigend voor dat Woord samen wegen te zoeken en van de HEERE te verwachten om verder te kunnen gaan. Daar is inzet en kracht toe nodig. Maar ook dat mogen we van de HEERE begeren, Die mildelijk geeft en niet verwijt.

De woorden uit Psalm 43:4 (berijmd) slaan niet zo op het huwelijk. Dat is niet als "ongeneugt" gegeven, maar heeft een afschaduwing te zijn van het heerlijke en heilige huwelijk van Christus en Zijn Bruid(skerk). Maar deze woorden zien op een strijd, die vanwege de zonde, gevoerd wordt. De vijandschap, die ondervonden wordt, maar waar de HEERE doet zien, dat deze strijd maar een ogenblik is, en dat dan een eeuwige verlossing voor Zijn volk wacht. Op grond van Psalm 43 (onberijmd) zal zelfs gezegd kunnen worden, dat ook David weet, dat hij nu door vijanden gevangen gehouden wordt en daardoor van de tabernakel (kerk) vandaan gehouden wordt, maar dat de HEERE hem er weer zal brengen, hoewel de omstandigheden er niet naar uitzien. En dan niet om David, maar op grond van het werk van de Verlosser.

Het is dan ook opvallend, dat Psalm 42:6 zegt: want ik zal Hem nog loven voor de verlossingen ZIJNS Aangezicht en in Psalm 43:5: Hij is de menigvuldige Verlossing MIJNS aangezichts en mijn God. Daar mag de Psalmist weten, dat de Verlosser, Die voor God staat, ook zijn Verlosser geworden is en blijft. Daar ligt de grond voor dat eindeloos verheugen. In Christus verlost van mezelf, van de zonde, van de wereld en de duivel.

Moge die strijd samen (als echtpaar) gestreden worden en gekend worden. Dan zal ook het huwelijk weer zijn vreugde geven.

Gode daartoe bevolen.

Ds. N. P. J. Kleiberg

Dit artikel is beantwoord door

Ds. N.P.J. Kleiberg

• Geboortedatum:
  03-05-1945
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Achterberg
• Status:
  Actief

78 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven