Brazilian wax

Ik heb sinds 1,5 jaar verkering. Zij laat van tijd tot tijd een brazilian wax (ontharen van de schaamstreek) uitvoeren door een schoonheidsspecialiste. Nu heeft ze me dat al verteld in het begin van de verkering, maar nog steeds als ik eraan denk voel ik me somber worden over het feit dat zij daarvoor kiest. Er werd al eens tegen mijn vriendin gezegd door de specialiste dat ik jaloers ben. Nu is mijn vraag, is het jaloersheid? Is het omdat ik het niet kan hebben omdat ik zelf haar nog nooit naakt heb gezien? Is het gezond en normaal en te verantwoorden tegenover God om een brazilian wax uit te laten voeren? Of is het meer een probleem in mijn hoofd?

Beste vraagsteller,

Het is maar goed dat je de vertaling van die wax erbij geeft, anders had ik geen idee waar je het over hebt! Eerlijk gezegd begrijp ik ook niet zo goed met welke reden je vriendin naar een schoonheidsspecialiste gaat om haar schaamhaar te laten verwijderen. Maar goed, het gaat nu om jóúw gevoelens daarover. Ik zou zeggen, láát je niet jaloers maken! Neem het niet te hoog op, want het gaat op deze manier met jouw gevoelens op de loop. Vraag je vriendin om haar beweegredenen. En als jij dáár niet mee uit de voeten kunt, vraag jezelf dan af of je met haar wel verder wilt. Het lijkt een drastische stap om eventueel je relatie met haar te beëindigen, maar als er -voor jou en/of voor haar- belangrijke dingen in de weg staan aan het begín van jullie verkeringstijd (anderhalf jaar is een 'begin' van elkaar leren kennen!) dan zegt dat iets over het vervolg! Uitpraten dus, of afscheid nemen.

Mocht het 'slechts' zo zijn, dat jij jaloerse gevoelens hebt omdat jij haar nog niet naakt hebt gezien, terwijl een ander dat wel heeft, dan schaar ik dìt naakt-zien onder 'functioneel' (denk ook aan een dokter) en niet onder een vorm van liefde.

Op je vraag of het verwijderen van schaamhaar medisch gezien gezond is weet ik niet, maar wellicht heeft een andere deskundige daar een antwoord op. En een bijbels gefundeerd antwoord heeft te maken met háár beweegredenen, niet met jouw gevoelens!

Marijke Rots

Reactie van Marijke Rots op 31/12/2011:

 
Beste Eli, doordat jijzelf op de reacties op mijn antwoord aan jou reageerde, krijg ik een beter inzicht in jouw motieven. En dan blijkt dat ik met mijn eerste antwoord er behoorlijk naast zat. Ik dacht nog, dat jij een 'onschuldige' jongeman was, terwijl je vriendin dingen deed waar jij niet mee overweg kon. Dat is het gevolg van het anonieme gebeuren dat het Refoweb is. Niet erg, maar soms blijkt er teveel inlegkunde in het antwoord. Zo ook hier! Maar goed, waarschijnlijk wil de redactie dit nieuwe antwoord van mij op jouw vraag wel plaatsen… want het gaat om heel andere dingen!
 
Ik schreef al dat ik de motieven van je vriendin om haar schaamhaar te laten weghalen niet goed begrijp, maar je vraag gaat niet over datgene wat zíj doet, maar over jóú. Over jouw gevoelens. Jaloersheid? Niks ervan! Het gaat over heel ándere dingen: jij reageert jouw eigen gevoelens van begéérte af op je vriendin. Dat is geen jaloersheid over het feit dat een ander haar naakt ziet terwijl jij dat (nog) niet mag. Het gaat over jouw gevoelens van seksuele opwinding en begeerte, die je op haar doen en laten projecteert! Waar heb ik dat meer gehoord… "die vrouw, die U mij hebt gegeven  verleidt mij tot zonde, tot zondige gedachten"??!!
 
Het gaat dus niet om haar schaamte, maar om jouw eigen lustgevoelens. Om jouw gevoelens van opwinding. Die de kop opsteken. En die je doen herinneren aan eerder bedreven zonden, zoals je dat beschrijft. Beste Eli, wees een man en sta voor je eigen verantwoordelijkheid in deze: jíj begaat zonde als je een relatie aangaat voor je eigen bevrediging! Liefhebben is iets heel anders dan "sexuele ervaringen nastreven". Liefhebben is gericht op het gelukkig maken van de ander. Níét uitsluitend op eigen lustgevoelens en op de bevrediging van jezelf.
 
Mannen kunnen zich misschien tegenover elkaar -en mogelijk zelfs tegenover hun partner (vriendin, vrouw)- voordoen alsof zij de grote verleidster is en hij er niks aan kan doen dat hij gevoelens van opwinding ervaart… maar tegenover God zul je je eigen daden dienen te verantwoorden, je eigen zonden moeten belijden!
 
Ik reageer wellicht wat fel, maar de kern van een relatie hebben is de gerichtheid op de ander en juist niet op jezelf. Liefde is géven. Daarbij staat de ander centraal. En ín dat geven mag jezelf ontvangen. Zie je, dat dat een totaal ándere benadering is dan jij beschrijft? Jij zegt: ík vind iets en daar moet zij maar naar leven/handelen. Terwijl iemand liefhebben uitgaat van het geluk van de ander waar jij een hulp bij mag zijn.
 
Het is een hele ontdekkingstocht om een meisje te leren kennen. Natuurlijk hoort daar ook lichamelijke aantrekkingskracht bij. God heeft het mooi gemaakt. Maar de ander uitnemender achten dan jezelf mag bij die zoektocht naar het hart van de ander een meer voorname plaats innemen dan de zoektocht naar haar schaamstreek (al dan niet onthaard)!     
 
Gode bevolen,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1503 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven