Vraag
Aan ds. C. Harinck. Ik hoorde via Prekenweb uw preek over Jozef en zijn voorraadschuren. En ik hoorde beschrijven wat een metgezel is van het ware geloof. Gaandeweg de preek werd ik moedelozer en moedelozer, todat ik aan het einde van de preek hoorde: "Als u denkt dat u geen recht hebt om aan te gaan, dan is dat een teken van een verbrijzeld hart. Dat gaf me opeens een golf van hoop. Zou het dat toch wel goed zijn in me? Het is het enige wat me is bijgebleven is van de preek... wat me hoop geeft. Ik was zo moe van de preek geworden, omdat ik me dan altijd tegelijk toets of datgene wat ik hoor, is wat ik bevind. Want dat moet, wil het een waar geloof zijn in me. Het is een troost dat Christus volle schuren heeft voor iemand die denkt dat hij alle gestalten mist, tekort aan alle bevindingen heeft. Ik weet even niet hoe ik de vraag moet afronden, zo moe ben ik in mijn hoofd. Een moedeloze huisvrouw, die al jaren en jaren heen en weer wordt geslingerd tussen hoop dat de bevinding waar is in haar en de vrees van weer duizend en één tekorten en dus weer geen troost kan vinden.
Antwoord
De manier waarop u over de indruk onder het luisteren schrijft, doet mij vermoeden dat u erg op uw gevoel leeft. U bent steeds op zoek om in uzelf de merktekenen te vinden waar de preek over spreekt. Aan de éne kant is het goed jezelf aan de merktekenen van christenen te toetsen. Aan de andere kant, is er het gevaar daar op te rusten of als je denkt deze merkteken niet te hebben alles te betwijfelen. Ik kan geloven dat je daar moe van wordt.
Ik hoop dat u vanuit de Bijbel en de rechte leer weet wat de gronden van het geloof zijn. Dat zijn niet de merktekenen, maar de beloften van God en de nodiging van het Evangelie. Ik zou wensen dat u daar meer op lette. Indien je daarop let, zul je ook zien welke merktekeken voor de Heere belangrijk zijn. Denk b.v eens wat er staat in Openb. 22:17: "En die dorst heeft, kome en die wil neme het water des levens om niet."
Als er slechts dorst is, dorst naar vrede en verzoening met God. Als er slechts een wil is, dat is: een verlangen is naar God en de vrede. Dan zegt de belofte: "Die kome." En de nodiging zegt: "Die neme." Je moet met je noden naar de beloften toe en je moet niet denken dat er meer nodig is dan dorst. Je moet ook niet te veel naar kenmerken op zoek gaan, maar naar Jezus zoeken. Hij alleen bezit wat je zo mist. Zou je Hem dan niet heilig lastig vallen?! Er is een manier om Zijn aandacht te krijgen. Bartimeüs riep en Jezus kon hem niet voorbijgaan. Houd je aan Gods Woord vast, dan heb je houvast.
Gods zegen toegewenst.
Ds. C. Harinck
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C. Harinck
- Geboortedatum:09-04-1933
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kapelle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
HIJ DIE TROUW IS, zal mijn voet, voeren uit der bozen netten.
(psalm 25,vers 7 berijmd)
Gods TROUW is groter dan ons hart.
Moedeloos huisvrouwtje, is helemaal niet erg om moedeloos te zijn, Christus zei niet wat erg dat u moedeloos bent, maar Christus zeide: Komt allen tot Mij die vermoeid en belast zijn, en IK ZAL u rust geven.
Niet het tekstje en het versje, maar de GOD van de teksten en de versjes kan en wil je uitkomst geven.
TekstJE, versJE?
We spreken ook niet over domineetje, ouderlinkje, diakentje..
Zeg, Race, ik denk dat dit heeft te maken met je kerkelijke achtergrond.
Verkleinwoordjes worden denk ik meer in bevindelijke kerkverbanden gebruikt.
Daar wordt het echter meer aangeduid als liefkozing, uit liefde dus, als vertroosting, in plaats van denigrerend.
Trouwens, ook in de Bijbel komen verkleinwoordjes voor:
Jezus zegt: Vreest niet gij klein kuddeken, want het is des Vaders welbehagen...
De apostel Johannes zegt: kinderkens, het is de laatste ure...
Kijk, en daar wordt het ook niet denigrerend bedoeld.
Ik denk dat dit te maken heeft met onze verschillende kerkelijke achtergronden.
Verkleinwoordjes worden denk ik meer gebruikt in (oud) gereformeerde gemeenten.
Het is dan niet denigrerend bedoeld, maar meer als liefkozing als troetelnaam, vanuit de liefde, tot vertroosting.
Trouwens ook in de Bijbel komen verkleinwoordjes voor:
Jezus zegt: Vreest niet, gij klein kuddeken, want het is des Vaders welbehagen...
De apostel Johannes zegt: kinderkens, het is de laatste ure...
Kijk, dan wordt het ook niet denigrerend bedoeld.
Als jij valt over huisvrouwtje, tja, het was beter om dan geachte huisvrouw te schrijven
